top of page

*త్రిపదం* (TRI PADAM) 

                     

తుషార మాలిక (త్రిపాద వాక్య కవితా సంపుటి)                

1. అమ్మ ఒడి ...

ఓనమాలు దిద్దించే బడి,

జీవితపాఠ౦ నేర్పించే శారదమ్మ గుడి...!!

 

2. అమ్మ కూడా పసిపిల్లనే ...

నన్ను కొట్టి ,

తను ఏడుస్తోందేమిటో...అలా వెక్కి వెక్కి..!!

 

3. నిత్య విద్యార్థిని అమ్మనే...

అలుపెరుగక నేర్చుకుంటుంది,

బోసినవ్వుల భాషను మొదలు..!!

 

4. ఆర్తిగా హత్తుకుపోతోంది...

వా(వీ)డని పున్నాగల సౌరభమేదో,

జ్ఞాపకాల మడతలను...విప్పుకుంటున్న ప్రతిసారీ..!!

 

5. అమ్మ చేతి స్పర్శలా తాకుతోంది...

ఎదను మెత్తగా అద్దుకుంటూ,

నువ్విసిరిన...చల్లని చిరునవ్వొకటి..!!

 

6. అమ్మకింకా చిన్నతనం పోలేదు...

తను కడుపు మాడ్చుకుంటుందేమిటో,

నేనలిగినపుడల్లా..!!

 

7. అవినాభావ సంబంధమేదో ఉన్నట్లుంది...

మోస్తూనే ఉంటారుగా,

జీవనయాత్రలో నాన్న...సాగరయాత్రలో నావ..!!

 

8. స్పర్శించినట్లే ఉంది ...

అమ్మనాన్నలు,

ఉప్పెనంత ప్రేమ గుండె గుప్పిట ఒదిగిపోగానే...!!

 

9. నిశ్చల తటాకాలే...

పచ్చని మా పల్లెలన్నీ,

ప్రవహిస్తూనే ఉంటుందిగా...మానవత్వమెపుడూ...!!

 

10. ప్రపంచాన్నంతా ఒక తక్కిట...

మా పల్లెను ఒక తక్కిట,

నేనిలాగే తూకం వేస్తా...అనుబంధాలను కొలవమంటే...!!

 

11. జీవితమే ఒక గురువు...

జీవించడం ఎలాగో,

అనుభవాల పాఠ౦తోనే నేర్పిస్తూ...!!

 

12. వెన్నెల మైదానంలో విహరిస్తున్నా...

తన పలుకులామృతాన్ని,

మది దోసిళ్ళతో నింపుకునేందుకై ..!!

 

13. వికసిస్తూనే ఉంటాయి...

మనస్సు కొలనులో,

సౌరభాలతో స్వప్నసుమాలు..!!

 

14. వెదుకుతూనే ఉన్నా...

హృదయపు కొండల మూలల్లో,

ఎపుడో  జార్చుకున్న స్మృతుల మూటకై..!!

 

15. కలల తొడుగును ధరిస్తున్నా...

కంటి రెప్పలమాటున దాగుండిపోయిన,

ఆ మంత్రనగరి మర్మం చేధించేందుకై ..!!

 

16. ఈ డైరీ ఒకటి...

కాలాన్నంతా,

జ్ఞాపకాల్లోనే ఆపేస్తూ..!!

 

17. అలనై నేను...

కలవై నీవు,

కలవని తీ(దూ)రాలమే  మనమెపుడూ..!!

 

18. ఏరుకుంటున్నా...

రాలుతున్న నిశీధిసుమాలను,

వెన్నెల నవ్వులకర్పిద్దామని..!!

 

19. చివురిస్తోంది...

శిశిర హృదయం,

వేదనల ఆకులను రాల్చుకుంటూ..!!

 

20. బొమ్మనౌతున్నా...

నీ కనుదర్పణంలో,

ప్రతిబింబించేందుకై ..!!

 

21. అందెల రవములే...

నువ్వు మువ్వలై,

నన్నల్లుకున్న క్షణాలన్నీ..!! 

 

22. ప్రదర్శిస్తున్నా...

దైన్యపు తెరలపై,

ధైర్యపు అభినయాల్ని..!!

 

23. ఒదిగిపోతుంటా...

ఓ మౌనమై,

నువ్వు ధ్యానమైనపుడల్లా..!!

 

24. సంతోషాలన్నీ నీకు...

దుఃఖాలన్నీ నాకు,

న్యాయమెక్కడుంది...విధి పంపకాల్లో..!! 

 

25. లోనౌతూనే ఉంటుంది...

పిచ్చి హృదయం,

ఆకర్షణావికర్షణల తికమకలకెపుడూ..!!

 

26. తనో కాంతి పుంజమే...

నా మనోనేత్రాన్ని,

తాకినపుడల్లా..!! 

 

27. ప్రకృతికెన్ని లయలో...

విహంగాల రెక్కల హోరుల్లో,

సాగిపోయే సమీరాల జోరుల్లో..!!

 

28. సనాతనమే...

అతి పురాతనాలైనా,

చంద్రసూర్య తారోదయాలకు..!!

 

29. సుస్వర నాదాలెన్నో...

సవ్వడించే నీటి గుసగుసలతో,

సాగిపోయే సెలయేటి గలగలల్లో..!!

 

30. ఎవరు ఒంపుతారో...

ఆ మబ్బు గిన్నెలను,

తొలకరి పూలజల్లులను కురిపిస్తూ...!

 

31. ఎన్ని హో(ల)యలో...

ఆకు దొన్నెల్లో తారంగమాడుతూ,

చినుకు ముత్యాలకు..!

 

32. పదే పదే వ్రాస్తున్నా ...

సరి కొత్తగా పరిచయిస్తూ,

మనోపుటల్లో నువ్వో స్మృతివి కాకూడదనే..!

 

33. చివురుటాకులకెంత సవ్వడో...

చిరు మొగ్గల సందళ్ళతో,

సౌరభాల అత్తరులను నింపుకుంటూ..!

 

34. ఒదిగొదిగిపోతోంది...

పూలరేకుల్లోకి జాలువారుతూ,

వయ్యారాల చినుకు ముత్యం..!

 

35. రాలిపోయే ఆకులే...

నా ఊహలెపుడూ,

పెనుగాలులై తాకిపోయే తన తలపుల తాకిళ్ళతో..!!

       

36. నేనొక నదినే,

పరవళ్ళుగానో...ఉరవళ్ళుగానో,

ఉరికే ఆనందాన్నై సాగిపోతూ..!!

 

37. విప్పుకుంటున్నా...

అనుభూతుల మడతలెన్నో,  

మది పొరలను తొలగించుకుంటూ..!!

 

38. సంధ్యా నాదాన్నే...

ఉద్భవిస్తూనో,

మరి...నిష్క్రమిస్తూనో..!!

 

39. రెక్కలెవ్వరు తొడిగారో...

మేఘాల పిట్టలకు,

రివ్వురివ్వున ఎగిరేందుకు..!!

 

40. చేయి తిరిగిన చిత్రకారుడే...

రంగుల కుంచెతో,

తూరుపు కాన్వాసుపై వర్ణాలనద్దేసే...ఆదిత్యుడు..!!

 

41. చలువ పూలను జల్లుతూనే ఉంటాడు...

రాత్రి లోగిలిలో చంద్రుడు,

సూర్యుడు వెలుగు కళ్ళాపిని చల్లిపోగానే..!!

 

42. ఏ పరవశపు సమీరం మీటిందో...

మనస్సుకు రెక్కలను తొడుగుతూ,

విహంగమౌతోంది ఓ తడారని జ్ఞాపకపు తుంపర..!!

 

43. గర్వమే నాకెపుడూ ...

నేనధిరోహించింది,

తన  ప్రేమ శిఖరాగ్రాన్ని కదా..!!

 

44. ధీశాలినే నేను...

త్యాగశీలిగానో...అమరజీవిగానో, 

కన్నప్రేమకై...జీవితాన్ని ధారపోసుకుంటూ..!!

 

45. పొగడ్తలపై మక్కువెందుకో...

అద్దమంటి హృదయాన్నే,

నీపరంచేసేసాకా కూడా ..!!

 

46. పరుగులిడుతూనే ఉంటా...

నదినై నేను,

సముద్రుడంటి నిను చేరేందుకై..!! 

 

47. కలువ కన్నె నేనౌతా...

పున్నమి చంద్రుడంటి,

నీ వెన్నెల కిరణాలను తాకేందుకై ..!!

 

48. కలల వంతెనలెన్ని కట్టాలో...

కనురెప్పలను కలిపేందుకు,

నీకై వేసారిన నా రాతిరిలో..!! 

 

49. నీ సౌందర్యాలపనే చేస్తోంది...

తీగలనెంతగా సవరిస్తున్నా,

నా మది విపంచి..!!

 

50. రెప్పల పరదాలను వేసేసాను...

కనుల సౌధానికి,

నీ కలలను గుట్టుగా దాచుకుందామనే..!!

 

51. రోజు బిడ్డ జన్మిస్తోంది...

పగటి వెలుగుల,

అంధకార రాత్రుల సంగమంతో..!! 

 

52. పులకరిస్తోంది ...

వసుంధర,

గ్రీష్మతాపాల్ని చల్లారుస్తూన్న తొలకరులతో..!!

 

53. ఎడతెరిపెరుగనివే...

నా కనులు చిందించే,

దుఃఖాశ్రువుల వానలు..!!

 

54. సాహిత్య సాగరాన్నౌతున్నా...

కవన జాబిలికి,  

జన్మనిచ్చేందుకై..!!

 

55. పేర్చుకుంటూనే ఉన్నా...

ఊసుల చలువరాళ్ళను ఎన్నింటినో,

మన ప్రేమమందిరం నిర్మాణానికై..!!

 

56. ఒదిగిపోవాల్సిందే...

స్మశానపు మట్టిగూటిలో,

ప్రాణంపోకడతో...విలాసాల సౌధాన్ని వీడి....!!

 

57. ఆవిరవ్వక తప్పదేమో...

ప్రళయంలో లోకం,

ప్రణయంలో మానసం...!!

 

58. ఈదులాడుతుంటాయి...

నయన మీనాలు,

కన్నీటి నదిలోనే..!!

 

59. వీడాలనిలేదు స్వాప్నికలోకాన్ని...

ప్రియమైన స్వప్నికలేవో,

కనురెప్పతెరలమాటున నర్తిస్తుంటే..!!

 

60. ముద్దు గులాబీవే నువ్వు...

నీ మాటల ముళ్ళు ,

మనస్సునెంతగా గుచ్చేస్తున్నా..!!

 

61. అల్లుకుంటున్నా...

క్షణకాలపు అనుభవంతోనే,

జీవితకాలపు అనుభూతులెన్నో..!!

 

62. వెల్లివిరుస్తోంది...

కవన ధనువు,

భావాక్షర వర్ణాలతో..!!

 

63. గతంలోకి పయనమౌతున్నా...

నిన్ను పరిచయించిన క్షణాల్ని,

హత్తుకోవాలనిపించగానే..!!

 

64. తెలిసొచ్చింది...

తన ప్రేమ లోతెంతో,

నిండా మునిగిపోయాకనే..!!

 

65. సెలయేటి కన్నెకెన్ని సిగ్గులో...

చినుకు ముళ్ళు ,

నడుము వంపుల్లో గిచ్చుతుంటే..!! 

 

66. చుట్టుకునే ఉంటుంది...

నిరాశా వలువల్ని,

తనపై తనకు నమ్మకంలేని ఆశెపుడూ..!!

 

67. బందీనైపోతున్నా..

స్వప్న విహంగాన్నై,

తన కనుపాపల పంజరాల్లోనే..!!

 

68. నిన్నే చూపుతోంది...

సౌందర్యానికి నిర్వచనమడిగితే,

నా మనోదుర్భిణి..!!

 

69. నిక్షిప్తమైపోతోంది...

రాలిపోయే ప్రతి ఘడియ,

నా వేదనా పొరల్లోనే..!!

 

70. తారలమ్మలకు తళుకులెక్కువే...

నీ అధర దర్పణంలో,

నవ్వులై ప్రతిబింబిస్తూ..!!

 

71. అందుకోరాదూ!

నమోదుచేసుకుంటూ,

నా మనసు దరఖాస్తును..!!

 

72. మదికి నిత్య దీపావళియే...

నీ కలల వెలిగే,

దివ్య కాంతులతో...!! 

 

73. భ్రమిస్తూనే పరిభ్రమిస్తాయి...

తుంటరి మధుపాలెపుడూ,

తన అధరాలను కెందామరలని మురిసి..!! 

 

74. మధుపాతాల లయలే...

తన పలుకు ధారల్లోని,

తీయందనల ఝరులన్నీ..!!

 

75. తెగ కులుకుతున్నాయి...

నా కైతలన్నీ,

తనకు అంకితమివ్వాలన్న తలంపుకే..!!

 

76. పోటీ పడుతుంటాయి...

వేవేల జలతరంగిణులు,

తన అడుగుల సడితో శృతి కలిపేందుకై...!!

 

77. అక్షరాలనే కడుతున్నా...

ముడుపులుగా,

నీ మదిభావాల్ని ప్రసన్నం చేసుకుందామనే..!!

 

78. ఆచరిస్తున్నా...

కవన వ్రతాన్నే,

భావాక్షరాలనే వాయనాలుగా సమర్పిస్తూ..!!

 

79. భావాలమ్మ ఒడిలోనేగా...

ఊయలలూగేది,

అక్షర బాలలు..!!

 

80. ఎన్నెన్ని తళుకులో...

నిశాంత తరువులకు,

చుక్కల సుమాలతో విరబూస్తూ ..!!

 

81. అయస్కాంత క్షేత్రాలెన్నో ... 

కొంటెచూపులనాకర్షించుకుంటూ,

నెచ్చెలి వయ్యారి నడకల కులుకుల్లో..!!

 

82. హారతులు పడుతుంటుంది...

చలిమంటలతోనే పౌష్యం,

హలధరుణ్ని సాగుకాహ్వానిస్తూ..!!

 

83. నాటుకుంటున్నా ...

కలల బీజాలెన్నింటినో,

వానజల్లువై హత్తుకునే నీకై..!!

 

84. స్పందిస్తుంటుంది... 

జీవకోటెల్లప్పుడూ,

ప్రకృతి చైతన్యానికి..!!

 

85. తట్టిపోయే జ్ఞాపకాలెన్నో...

అక్షరాల అడుగుజాడల్లో,

నే నడిచిపోతుంటే..!!

 

86. మొగలిరేకులే...

మదిన్వీడని స్మృతులెప్పటికీ,

వాడినా వీడని పరిమళాలతో..!!

 

87. పరిచయమెక్కువే...

కష్టాల కవోష్ణంతో,

కాయం చితిని చేరకమునుపే..!!

 

88. భావతృష్ణ తీరనిదే ...

అక్షరాల జలపాతంలో,

తడిసి ముద్దైపోతున్నా..!!

 

89. కెందామరలై విచ్చుకుంటున్నాయి...

కొలను తామరలన్నీ,

నీ అధర వర్ణాలనద్దుకుంటూ..!!

 

90. తొందరెక్కువే...

తొలి కిరణాలకు,

చీకటితెరల్ని పటాపంచలం చేసేందుకై..!!

 

91. ఏకాంతమేగా...

నన్నూరడించే,

సన్నిహిత నేస్తం..!!

 

92. ఏ ప్రేమరాహిత్యమంటిందో...

దూరాల్ని పెంచేస్తూ,

భారాల్ని దరికి చేరుస్తూ..!!

 

93. తెలుసుకున్నా...

తేటగీతి పుట్టుకను,

పాపల తేనెలూరు పలుకుల్లోంచే జనించిందని..!!

 

94. దగ్ధమైపోయే ప్రేమలెన్నో...

ద్వేషాగ్ని జ్వాలలకు,

ఆహుతైపోతూ..!!

 

95. పరుగులెడుతున్నా...

ఒంటరి మరీచికల వెంట,

దేనికో తెలియని అన్వేషణలో..!!

 

96. గుప్పుమంటోంది...

నీ చెలిమి సౌరభం,

నేనల్లుకుంటున్న విరిమాలల్లో..!!

 

97. శోధిస్తూనే ఉన్నా...

అక్షరకోశానికై,

నిన్ను పదాల్లో బంధించాలనే..!!

 

98. ముకుళిస్తోంది హృదయం...

అరవిందమై,

నులివెచ్చని రవికిరణమై నువ్వు తాకగానే..!!

 

99. ఏరుకుంటూనే ఉన్నా...

నీ నవ్వుల పూవుల్ని,

వరమాలగా అల్లుకుందామనే..!!

 

100. మౌక్తికాలకెంత సంబరమో...

నీ నవ్వుల్లో మెరుపులీనుతూ,

నా గళసీమను అలంకరించేందుకై..!!

 

101. తెరిచేయక తప్పలేదు...

నా హృదయ గవాక్షపు ద్వారాల్ని,

నీ తలపులశ్వాలకు కళ్ళెం వేయలేక..!!

 

102. తచ్చాడుతునే ఉన్నా...

ఓ స్వప్నలోకాన, 

దివారాత్రులను మరిచిపోతూ..!!

 

103. చొరవెక్కువే...

మాయదారి ఊసులకు,

స్మృతి పథంలోకి చొచ్చుకునొచ్చేస్తూ..!!

 

104. బొత్తిగా మాటినడంలేదు...

వశం తప్పిన మనస్సు,

నీ పర'వశంలోనే మునిగిపోతూ..!!

 

105. నిండు జాబిలినే...

మమతల మేఘమాలికల మాటున,

పరవశినై దాగుండిపోతూ..!!

 

106. నే ధవళ కుసుమాన్నే...

స్వచ్ఛతకు చిత్తరువునై,

మధుమాసపు దరహాసాలలో..!!

 

107. ఏ వెన్నెల తునకలు రాలిపడ్డాయో...

మల్లెల వనాలుగా,

మురి(మైమర)పించేందుకై ..!! 

 

108. తెగ కులుకుతోంది...

చైత్ర కన్నె,

శ్వేతాభరణాల్ని ధరిస్తూ ..!!  (శ్వేతాభరణాలు - మల్లెలు)

 

109. కాయానికే కాదు...

హృదయానికీ తప్పవేమో,

స్వస్థాస్వస్థతలు..!! 

 

110. తెగిపడుతూనే ఉంటుంది...

శరీరం నుండి వేరైపోతూ,

మనస్సనే అవయవమెపుడూ..!!

 

111. ఎన్ని స్వప్నాలో...

రెప్పలను వాల్చినపుడల్లా,

చిత్తరువులైపోతూ..!!

 

112. భగ్నమో...

నిమగ్నమో,

ఏ రాతలూ వ్రాయని నా మనోకాగితంపై..!!

 

113. బొత్తిగా మన్నింపు తెలియదు...

పాడు వయస్సుకు,

చర్మాన్ని ముడుతలేసి మన్నికను తగ్గించేస్తూ..!!

 

114. మూసుకోవెందుకనో...

కనురెప్పలెపుడూ,

కోరికలనెంతగా బుజ్జగిస్తున్నా..!!

 

115. కలలన్నీ...

వెన్నెల కుప్పలతోనైనా,

బ్రతుకెళ్ళేది  మాత్రం చీకటి కుప్పలతోనే..!!  

 

116. బాధతో జ్వలిస్తూనో...

వేదనతో ద్రవిస్తూనో,

జారిపోకే...ఓ కన్నీటి బిందువా..!!

 

117. బీటలు వారిపోతున్నాయి...

బంధాలన్నీ,

అపార్ధాలహస్తంలో నలిగిపోతూ..!!

 

118. కాలపు కడలిలో...

సాగిపోయే కాగితపు పడవ,

జీవితమంటే..!!

 

119. నాటుకుంటున్నా...

కలల విత్తులెన్నిటినో,

నీ ప్రణయజల్లులకై వేచిచూస్తూ..!!

 

120. కోయిలై కూయవెందుకనో...

కలల వసంతంతో,

నా మదెంతగా పరిమళిస్తున్నా...!!

 

121. నెమలినై నాట్యమాడుతున్నా ...

కరి మబ్భువై,

నువ్వు ఉరమగానే..!!

 

122. ఏ నక్షత్రాలు జారిపడ్డాయో...

నీ కంటి జిలుగులై,

తళుకులీనేందుకు...!!

 

123. మూర్చిల్లిపోతోంది...

వేసారి'పోతూన్న కాలమంతా,

నీ మౌనప్రాంగణంపైనే ..!

 

124. పవళింపు పాటలే...

నీ పలుకులన్నీ,

ఎదతల్పంపై ఊయాలలూపుతూ..!!

 

125. విలవిలలాడుతున్నాయి...

నా కలలపిట్టలన్నీ,

నీ విరహబాణాల తాకిడితో..!!

 

126. చెల్లిపోతున్నాయి...

మోహాలన్నీ,

హత్తుకున్న నీ కవ్వింతలతో..!!

 

127. చివురిస్తోంది...

ఆశల వసంతం,

మదికోయిల స్వ'రాగాలతో..!!

 

128. విస్మరించకలా...

నేటి యువతరమే,

రేపటి వృద్దతరమన్న నిజాన్ని..!!

 

129. అపూర్వనేస్తాలే...

కష్టసుఖాలెప్పుడూ,

వెనువెంటనే వచ్చిపోయే బంధువుల్లా..!!

 

130. విశ్రాంతినెరుగనిదే...

విధాత ఘంటం,

జన్మజన్మల కర్మల ఫలసంకలనాలతో..!!

 

131. కోకిల స్వరమే కాదు...

తన మనస్సూ మధువే,

చేదును తింటూ...ఆమనికి తీయందనలనద్దుతూ...!!

 

132. మరణశయ్యపైనే శయనిస్తుంది...

బిడ్డను ఇలకు తెచ్చే తన్మయత్వంలో,

అతివ అమ్మైనప్పుడల్లా..!!

 

133. సుగంధభరితమౌతున్నాయి...

గంధర్వమై నువ్వు చేరగానే,

నా శ్వాసనిశ్వాసలు..వాయులీనమౌతూ..!!

 

134. స్నేహానికీ తప్పడంలేదుట...

మాయా ముసుగేసుకోవడం,

వాడుకునొదిలేయడానికి అలవాటుపడ్డాకా..!!

 

135. అధైర్యపడుతూనే ఉంటుంది...

అంధకారమెప్పుడూ,

అమాసలు శాశ్వతం కాదని తెలిసికూడా..!!

 

136. మత్తిల్లిపోతోంది మానసం...

ఎలకోయిలల కూజితాలకో, 

మేఘమాలికల మెరుపుకేళీలకో..!!

 

137. నిశి కన్నెకెన్ని సింగారాలో...

చీకటి కాటుక రేకులతో,

తారామల్లెల సిగసోయగాలతో..!!

 

138. మనస్సు ...మదమే...

ఈ రెండేగా ,

మనిషీపశువుల బేధాన్ని తెలిపేవి..!!

 

139. ఏ మెరుపుతీవెకు అల్లేయాలనో...

వానపూలను రాల్చుకుంటోంది,

ఓ వయ్యారి మేఘమాల..!!

 

140. వెంపర్లాడుతున్నా...

స్వచ్ఛమైన ప్రేమకై,

ఓ జ్ఞాపకంగానైనా తడుముతుందనే..!! 

 

141. ఎగిరిపోతున్నాయి...

సంతృప్తి గువ్వలై,

తానెదుట నేనిప్పిన కోర్కెలమూటలన్నీ..!!

 

142. భావమై ఇమిడిపోయావేమో..

దుఃఖంలో కన్నీటి కావేరిలా,

సుఖంలో పన్నీటి ఊటలా...!! 

 

143. సింధూరవర్ణమేగా...

గోరింట నలిగినా,

హృదయం పగిలినా...!!

 

144. నేనెప్పుడూ గగనాన్నే...

అమాసపున్నములెన్ని వచ్చినా,

జాబిలివైన నిన్ను వెన్నంటే ఉంటూ..!!

 

145. నాకే కాదు...

అక్షరాలకూ మత్తుపూసినట్లే,

ప్రతిపదం తన కవనమై ఒదిగిపోతుంటేనూ..!!

 

146. తేల్చుకోలేకున్నా...

గోరింటలు పండిన తన చేతులో,

సిగ్గులు పండిన తన చెక్కిల్లో...మెరుపులీనేది..!!

 

147. ఏ చెలిమి చినుకు తాకిందో...

హృదయం మురిసింది,

మైమరుపుల ఇంద్రధనువు విరియగానే..!!

 

148. వసంతాలైపోతున్నాయి...

గ్రీష్మశిశిరాలన్నీ,

నీ తలపుల తొలకరి జల్లులతో ..!!

 

149. పొంగిపోతోంది...

ఎద సంద్రమై,

చినుకువై నువ్వు తాకగానే..!!

 

150. కన్నీటి బొట్టై రాలితే చాలుగా...

ఒక నిండైన హృదయం నుండి,

శ్రద్ధాంజలిగానైనా..!!

 

151. దుఃఖమే...

రాద్ధాంతాలనో..వేదాంతాలనో,

మనోదర్పణమై ప్రతిబింబిస్తూ..!!

 

152. కలలుగానే...

జారి(రాలి)పోయే నిజాలెన్నో,

సాకారం చేసుకోవాలనే తాపత్రయంలో..!!

 

153. పంచాలనే ఉంది...

అడిగినవారందరికీ కాదనకుండా,

దుఃఖాన్ని కూడా హృదయపూర్వకంగానే..!!

 

154. వేదనావరదల్లో కొట్టుకుపో(యిన)యేవారే...

ఆదిమానవులైనా,

ఆధునిక మానవులైనా..!!

 

155. చిన్ని అలనేగా...

జీవితమంటే,

కాలసంద్రతీరాన్ని తాకిపోతూ..!!

 

156. మీటుతోంది...

తడిసిన హృదయతంత్రులను,

సడి చేయని శబ్దరాగమేదో..!! 

 

157. మోకరిల్లుతూనే ఉంటుందేమో...

దుఃఖమెపుడూ,

కన్నీటి సంద్రానికి..!!

 

158. కేన్వాసుగా మలుచుకున్నా...

మనో గగనాన్ని,

తన బొమ్మను గీసుకుందామనే..!!

 

159. క్రొత్తగా జన్మించాలనుంది...

మళ్ళీ నన్ను కనేందుకు,

అమ్మ ఒప్పుకుంటే..!!

 

160. ప్రవహిస్తోంది...

వెచ్చని దుఃఖమేదో,

మౌనగర్భాన్ని చీల్చుకొస్తూ..!!

 

161. లిఖిస్తున్నా...

తన తీపి సంతకాలనే,

నా ప్రతి కలపై..!!

 

162. నిన్నే చూపాలనుంది...

అనుబంధాన్ని కొలిచే,

తూనికకై  ఆరావస్తే ..!!

 

163. నలిగిపోతోంది...

నా స్వరం,

దుఃఖాలింగనాల మధ్యనిరుక్కుని..!!

 

164. మనస్సు నరకబడింది...

గాయం కనబడని,

మాటల కత్తుల కోతలతో..!!

 

165. జీవితం...

నెట్టేస్తుంటుంది,

పొత్తిళ్ళ నుండి ఒత్తిళ్ళకు..!!

 

166. కోల్పోక తప్పదులే...

అశ్రువుల తర్పణలతో,

అసువులనెప్పటికైనా..!!

 

167. మనస్సులో నింపుకున్న మాయతో...

పెదవులపై ఒంపుకున్న లాస్య లయలతో,

నటనలో జీవిస్తుంటారు కొందరు...మనుష్యులుగా..!!

 

168. చుప్పనాతితనమెక్కువే...

విధిరాతకెపుడూ,

అడిగింది ఇవ్వకుండా...ఇచ్చిందే పుచ్చుకోమంటూ..!!

 

169. మౌనమెపుడూ చులకనే...

మాటల రాళ్ళను విసిరేసే,

మేకవన్నె పులులంటి మోసగాళ్ళకు..!!

 

170. ఎడబాటురాగాన్నే మీటుతుంటావు...

నేనెంతగా అను'రాగమై అల్లుకుంటున్నా,

హృదయ తంత్రులను నిర్ధాక్షిణ్యంగా తెంచేస్తూ..!!

 

171. ఇంత పులకింతలు దేనికో...

గున్నమావి చివుళ్ళకు ,

గండుకోయిలలెంతగా తూట్లుపొడుస్తున్నా..!!

 

172. తోడొస్తోంది ఓ వింత పరిమళం... 

జన్మజన్మలనంటుతూ,

నీ ప్రేమ బంధపు మరువం కాబోలు..!!

 

173. ఎంత చల్లని మనసో...

మంచు పూలది,

గరికలను సైతం ఆర్తిగా హత్తుకుంటూ..!!

 

174. హరివిల్లు బడాయిపోతోంది...

ఒయారాలు ఒలకబోతలో,

తాను ఇమిడిపోగానే..!!

 

175. నే గంగోత్రినౌతున్నా...

నీ నవ్వుల పరవళ్ళతో,

హొయళ్ళు నేర్చుకుంటూ..!!

 

176. నట్టింట నర్తిస్తున్నాయి...

చిరుగజ్జెల సవ్వడులేవో,

అమ్మలు విసిరినట్లుంది...బోసినవ్వులేవో..!!

 

177. మనస్సు పరిమళిస్తోంది... 

నా ఊహామల్లెలుగా,

నిను తురుముకోగానే..!!

 

178. మాటలనద్దుకుంటున్నా...

నా మౌనాలన్నింటికీ,

అర్ధంచేసుకునే ప్రేమికుడవనే..!!

 

179. ప్రేమ చివురిస్తోంది...

నీ అనునయజలాలతో,

అనురాగ పందిళ్ళను అల్లుకుంటూ..!!

 

180. నిశీధిని నలుపన్నదెవ్వరు...

తెగ రంగులీనుతుంటేనూ,

నా కలల వర్ణాలనద్దుకుని..!!

 

181. కలతే మదికి...

చేరువైన క్షణాలన్నీ,

వియోగాల్లోకి నెట్టేస్తుంటే..!!

 

182. చిరుగాలి బొత్తిగా అల్లరిది...

దుమారాన్ని లేపేస్తుంటుంది,

దుమ్మెత్తి పోసేస్తూ..!!

 

183. మధుమాసానికెంత పరవశమో...

మల్లెల ఊసులతో,

మత్తకోకిలల మత్తుజల్లే కూజితాలతో..!!

 

184. ఇంత బేలేమిటో...చిట్టి గుండె...

అట్టేబెట్టేసుకుంటుంది,

చుట్టంలా వచ్చిపోయే కలతలన్నింటినీ..!!

 

185. ఇంత అనురాగం దేనికో...

పిచ్చి మమతకు,

మనస్సునెపుడూ తనవైపుకే లాగేస్తూ..!!

 

186. సిగ్గుల మొగ్గైపోతోంది...

హృదయం,

అలా...తలపులతోనే తడిమేస్తే ఎలా..!!

 

187. మరెవ్వరికీ తెలియదనుకుంటా... 

సూరయ్యకు తెలిసినంతగా,

జీవాల్ని వేపుకు తినడమెలాగో..!!

 

188. వెళ్ళిపోక తప్పదు...

జీవమెప్పటికైనా,

అనుబంధపు కంచెనెంతగా బిగించుకున్నా..!!

 

189. శృతి చేసుకుంటోంది...

హృదయవీణ,

ఏ స్మృతి మీటిందో..!!

 

190. మనసుకెన్ని రాగాలో...

అల్లన మోవిని తాకగానే,

తనువంతా గాయాలను మోసే పిల్లంగ్రోవికి..!!

 

191. జాబిలిని నేనౌతా...

అమాసలంటని,

పున్నమై నువ్వు వస్తానంటే..!! 

 

192. వెలుతురు పొడే గిట్టదేమో...

చీకట్లోనే తచ్చాడుతుంటాడు,

మాయదారి చంద్రుడు..!! 

 

193. ఒక్క నమ్మకపు విత్తైనా మొలకెత్తదెందుకనో... 

రైతన్నలు చెమట నీళ్ళనే చల్లుతున్నా,

ఉప్పు నీటి ఏరులనెంతగా పారిస్తున్నా ..!!

 

194. ఉరితాడును నేస్తూనే ఉంటుంది...

మనస్సులేని కొయ్యమగ్గం,

చినిగిన పంచెలతోనో...కాలేకడుపులతోనో..!!

 

195. ముక్కలై వ్యర్ధమైపోతోంది...

రైతన్నల కష్టమంతా,

పగిలిపోతున్న దిష్టి గుమ్మడికాయలతో..!!

 

196. తప్పు చేసాడట మనిషిగా...

మహనీయుడయ్యాడులే,

ఆ తప్పును సరిదిద్దుకుని..!!

 

197. దొరికినట్లుంది...

తెగింపు దారి ఒకటి, 

అవకాశపు మార్గాలన్నీ మూసుకుపోగానే..!!

 

198. తెంచుకోవడమే మేలు...

అంతులేని అగాధాలను మిగిల్చే,

అనవసరమైన బంధాలన్నింటినీ..!!

 

199. జ్ఞాపకాల దొంతరలెన్నో...

త్రవ్వేకొద్దీ మనోపాతాళానికి జార్చేస్తూ,

మౌనంగానే మధనాలను రేకెత్తిస్తూ..!! 

 

200. రూపమెరుగని ప్రియ సశేషం...

నన్వీడిపోని,

నీ ప్రతి జ్ఞాపకం..!!

 

201. అవిశ్రాంత సంగ్రామాన్నౌతున్నా...

మనోమధనరంగంలో,

నీ స్మృతులతో పోటీ(రాజీ)పడుతూ..!!

 

202. తారలమ్మలకు తళుకులెక్కువే...

గగనపు కంబళికి ,

తూట్లుపెట్టి మరీ తొంగిచూసేస్తూ..!!

 

203. వెన్నెల పూలను జల్లుతోంది...

రేరేడు రాకతో మైమరుస్తూ,

నీలికన్నుల గగన కన్నియ..!!

 

204. గుండె  చెమ్మగిల్లుతోంది...

తన పొడిపొడి మాటలకు,

మమతల మధువేదో అద్దుకోగానే..!!

 

205. మది ముడిని విప్పుకుంటున్నా...

న(నొ)(మె)చ్చుకున్నది,

చెప్పుకుందామనే..!!

 

206. గుండెల్లో పదిలమెప్పటికీ...

వా(వీ)డిపోని...రాలిపోని,

నీ నవ్వుల పూవుల సౌగంధికలు..!!

 

207. ఇరుకుతనమేగా హృదయానికెపుడూ...

చేరిందంటే,

మాటకు కరుకుతనం..!!

 

208. సాహితీక్షేత్రం వాడిపోతోంది...

తెగ మొలుచుకొస్తున్న,

కలుపు భావాల మొలకలతో..!!

 

209. చిరు సమీరమై తాకుతున్నా...

కంటి మేఘాలను,

పన్నీటి చినుకులుగా జార్చేయాలనే..!!

 

210. బృందావనం తల్లడిల్లుతోంది...

తరిగిపోతున్న ప్రత్యేకతతో,

వీధికో కన్నయ్య అగుపించగనే..!!

 

211. కుప్పతొట్టెపుడూ నిండుశూలాలే...

అనాధ కర్ణుళ్ళెందరికో జన్మనిస్తూ,

అమ్మదనం అంగట్లోకి చేరిపోతుంటే..!!

 

212. ఊయలై వేచి ఉంటుంది...

అమ్మ ఒడెప్పుడూ,

రెక్కలొచ్చి ఎగిరిపోయిన బిడ్డలకై..!!

 

213. తెగ పగలగొడుతుంటారు...

మెరుపంటి ఆడవారి సున్నిత మనస్సును...

అద్దమని భ్రమిస్తూ... మనిషితనమెరుగని మృగాళ్ళు..!!

 

214. నాకే కాదు...

నిశికి కూడా తనంటే తనకే భయం,

శశినో...తారాదీపాలనో వెలిగించుకునిగాని రాలేదుగా..!!

 

215. నొప్పిస్తూనే ఉంటాయి...

కొన్ని అనుభవపాఠాలెపుడూ,

జీవితాంతం జటిలమైపోతూ..!!

 

216. ఎన్ని కలలవర్ణాలనద్దుకుందో...

మనోచాపం,

మెరుపులీనుతోంది శ్వేతవర్ణ స్వచ్ఛతతో..!!

 

217. ఆకతాయి తనమెక్కువే...

అల్లరి మేఘానికి,

చినుకు మువ్వలను చిందరవందరగా విసిరేస్తూ...!!

 

218. ఈ గగనమేమిటో...

తెల్లదనంతో వెలవెలబోతుంటుంది,

హోళీలాడుకోవచ్చుగా అపుడపుడూ రంగులనద్దుకుంటూ..!! 

 

219. కొంటె లక్షణాలెక్కువే...

తుంటరి పిల్లగాలికి,

రెమ్మరెమ్మనూ గిల్లి గిలిగింతలెడుతుంటుంది..!!

 

220. పల్లెలేమి పాపం చేశాయో...

వలస పంపుకోక  తప్పడంలేదు,

పట్నాలకు...తమ ముద్దు బిడ్డలను..!!

 

221. గురితప్పక కొట్టాల్సిందే ...

మంచితనపు గుంపును,

చెదరగొట్టేసే  ఆరాచక పిట్టల్ని..!!

 

222. తెగ మొలుస్తూ...

జ్ఞాపకాల విత్తులు,

నిరూపిస్తున్నాయి...నాది మట్టిబుర్రేనని..!!

 

223. స్ధిరమైనదే...

మానవత్వమెపుడూ,

స్థిరమెరుగనిదల్లా...మనుషులు మాత్రమే..!!

 

224. ధనదాహం...

పెరుగుతూనే ఉంటుంది ధనంతోబాటుగా,

వృద్ధోపాంత ప్రయోజన సూత్రానికి గొప్ప ఉదాహరణలా..!!

 

225. పక్షులకెంత నమ్మకమో...

మన అహింసావాదిపై,

చేతికఱ్ఱతో నిలిచున్నా బెదిరిపోకుండా..!!

 

226. కామిగానివాడు మోక్షగామికాడుట...

పెళ్ళి నాటకం ముగించినట్లే,

భార్యకు మోక్షాన్ని ప్రసాదిస్తూ..!!

 

227. ఒలికినట్లైంది...

మనిషి రంగేదో,

మలినమైన రంగులను ఒంపేస్తుంటే...!!

 

228. పసిదనం...

మోయలేకుందిప్పుడు,

పుస్తకాలతోబాటు అక్షరాల్ని కూడా..!!

 

229. తప్పులకు లెక్కలుండవేమో...

గెలవాడినికైనా,

గెలుపును నిలుపుకోడానికైనా..!!

 

230. కన్నెసిగ్గులకెన్ని క(ళ)లలో...

కళ్ళతో వర్ణాలను,

కాలితో రంగవల్లులనల్లేస్తూ..!!

 

231. అమ్మానాన్నలిద్దరే...

దర్పణం...దర్పణమెనుక పూతలై,

చూపించేది...మనల్ని మనలా..!!

 

232. వెతలకెంతిష్టమో...

మనసు(నుషు)లనల్లుకుంటూ,

జీవితాలను గజిబిజిచేసేయడమంటే...!!

 

233. రాగాలెక్కువే ...

రాలిన పూలబాటకి,

నీ పాదధూళికే పులకరించిపోతూ..!!

 

234. చీకట్లను సైతం తరిమేసేది ఆశైతే...

వెలుగులోనైనా వెలవెలబోయేది,

కచ్చితంగా నిరాశ మాత్రమే..!!

 

235. బిగుతైన దుస్తుల్లోనే కాదు...

ఇరుకైన మనస్సులో కూడా,

కొట్టొచ్చినట్లుంటది...నగ్నత్వం..!!

 

236. సరిహద్దులకే పరిమితమైపోతే ఎలా...

సైనిక పహారాలు,

దేశంలోనే అవినీతి చొరబాటుదారులుండగా..!!

 

237. ఓడినపుడేగా...

తెలిసొచ్చేది గెలుపు విలువ,

చావును చూడగనే కలిగే బ్రతుకుపై తీపిలా..!!

 

238. కులవృత్తి ...

కులాల్ని కుమ్మలాటల్లోకి తోసేస్తోంది,

వృత్తుల దారులను మళ్ళిస్తూ..!!

 

239. వెనక్కి మరలాలనుంది...

కాలంతో నడిచేందుకు కాదు,

మానవత్వపు జాడలలో నిలిచేందుకు..!!

 

240. బ్రతుకెళ్ళదీయలేక కాదు...

చావునాశ్రయించే ధైర్యంలేకనే,

ముసలిజీవాల గుండెలాక్రోశం..!!

 

241. మరణమే శరణ్యమా...

చెడినంత మాత్రాన,

చెడుపోతే సరిపోతుందిగా..!!

 

242. మరణానిదెపుడూ నిశ్శబ్దమే...

శబ్దమంతా,

కంటతడిపెట్టే ఆత్మీయహృదయాలదే..!!

 

243.  బొత్తిగా ఎరుగదేమిటో...

పేదాగొప్పాయనే  బేధాన్ని,

మాయదారి...ఆకలి..!!

 

244. బాల్యమెరిగేది...

జాబిల్లిలోని చల్లదనాన్ని మాత్రమే,

యౌవనమెత్తి చూపేది మాత్రం మచ్చనే..!!

 

245. నింగికీ తప్పలేదుగా...

మనిషి జీవితంలాగనే,

చీకటివెలుగుల సంగమం...!!

 

246. లిప్తపాటు కాలమైనా వీడలేను మానసచోరా...

నిను ఆరాధించే ప్రయత్నాన్ని,

ఏ క్షణకాలంలోనో నువ్వు కురిపించే కరుణాకటాక్షవీక్షణలకై..!!

 

247. కొందరు అనాధలౌతున్నారుగా...

అమ్మఒడినొదిలిన నవతరం బిడ్డలు,

పరాయి తల్లి చెంతన పెరుగుతూ..!!

(తప్పని పరిస్థితుల్లో తల్లిభారతిని ఒదిలి విదేశాల్లో పెరుగుతున్న భావిభారత పౌరులందరికీ అంకితం)

 

248. పగలంతా హాయిగా ఎగరేద్దామనే...

రేయంతా చేసుకుంటూనే ఉన్నా,

రంగురంగుల కలల పతంగుల్ని..!!

 

249. అనాధలే కొందరు...

ఎవరూలేని ఏకాకితనంతో,

ఎందరున్నా ఒంటర్లే మరికొందరు...తెంచుకోని ఇజాల్తో..!!

 

250. పీక్కుతింటున్నాయట...

శవమైపోగానే గద్దలు,

బ్రతికుండగా పీక్కుతిన్న మనుష్యగద్దల్లాగానే..!!

 

251. సమస్యలెపుడూ సవతులే...

బ్రతుకుయనే భాగస్వామిని,

భారమయ్యిందని నెట్టేసుకుంటే..!!

 

252. ఒకప్పుడుండేదిట...

మానవకులమని,

పుట్టుకొచ్చిందిప్పుడే...మనిషికో కులమని..!!

 

253. సూత్రానిది అమాయకత్వమే...

తానే బంధీగా మిగిలిపోతుంది,

సుమాలను బంధించే ప్రయత్నంలో..!!

 

254. గులాబీలదే పరిమళమంటే ఎలా...

గరికతోటలోనూ విహరించరాదూ,

హృదయముందని నిరూపించుకునేందుకైనా..!!

 

255. మొత్తం చూపించేస్తుందిగా...

ఉన్నదున్నట్లుగానే,

ఒళ్ళంతా కళ్ళు చేసుకుంటూ...మాయలమారి దర్పణం..!!

 

256. చులకన భావమేలే పచ్చనోట్లకెపుడూ...

తేలికైన తమకోసం,

బరువైన బంధాల్ని తెంచేసుకుంటున్నామని..!!

 

257. తప్పుకాదేమోలే...

ఒకే మనసుండడం,

తప్పంతా...ఒకేసారి మనసివ్వడమే(మనసిచ్చేయడమే)..!!

 

258. నమోదుచేసుకోక తప్పదేమో...

మంచితనాన్ని,

కాలగ్రంధంలో మనకో పేజీ మిగలాలంటే..!!

 

259. పోలికలెక్కువే...

మలుపులు తిరిగే నదులకూ,

మలుపులు తిప్పే జీవితాలకూ..!!

 

260. అవసరంలేదులే...

గెలుపోటములతో,

వంటిల్లే ఒక యుద్ధక్షేత్రమయ్యాక..!!

 

261. ఏరి కూర్చుకుంటున్నా...

శిధిలమైపోతున్న జీవన శకలాలను,

వెలిసిన జీవనచిత్రానికి వన్నెలనద్దుకుందుకు..!!

 

262. ఏ స్మృతుల ఉలియో...

మనోసౌందర్యాన్ని ఆవిష్కరిస్తోంది,

శిలలాంటి హృదయంపై నృత్యం చేస్తూ..!!

 

263. కానరాకుంది...

చేజారిపోయిన నా హృదయం,

జ్ఞాపకారణ్యంలో ఎంతగా శోధిస్తున్నా..!!

 

264. మూతి ముడిచింది...

ముద్దుగా జాబిలమ్మ,

మబ్బు ముసుగు మాటున దాగుండిపోతూ..!!

 

265. కనుకొసలజారిపోతూ...

ముత్యాలౌతున్నాయి,

నే కన్న కలలన్నీ..!!

 

266. ఏ సుగంధం గీటిందో...

తెమ్మెరనాదమై  మ్రోగుతోంది,

అరవిందంతో నా డెందం..!!

 

267. ఎదురెదురు రైలుపట్టాలే...

మంచి, చెడులెపుడూ,

బ్రతుకు బండిని మోస్తూ...!!

 

268. విచ్చుకుంటున్నాయి...

వెలుతురు రేకులు,

చీకటి  తోటలో...క్రొంగొత్త కాంతులతో..!!

 

269. నక్షత్రాభినయాలు...

గగనపు వెండితెరపై,

తెరమరుగవ్వని "తారల" తళుకులు..!

 

270. కోకిలమ్మ పాటలకేనా...

మనస్సంతగా మురిసిపోయేది,

కాకమ్మ పాటలు కూడా మనకు మేల్కొలుపులేగా..!!

 

271. బ్రతికి చూపితే సరి...

బ్రతుకులో సమస్యలకు,

బ్రతకడమే పరిష్కారమని నిరూపిస్తూ..!!

 

272. అక్షరాభ్యాసం జరుగుతోంది...

చిట్టి దేవుళ్ళకు,

శారదమ్మ బడిలో...గురుసమక్షంలో..!!

 

273. తలొగ్గడమెలాగో తెలిసింది...

రాళ్ళదెబ్బలను తింటున్నా,

నిబ్బరంగా నిలిచిన కాసినచెట్టును చూడగనే..!!

 

274. ఇతరుల తప్పులపైనేనా...

అన్వేషణ ఎపుడూ,

పుష్ప పరిమళాన్ని వీడి...పుండుపై వాలే కీటకంలా..!!

 

275. ఆప్తమిత్రులేనట ఒకప్పుడు...

మొహం చాటేస్తున్నారిప్పుడు,

చెలిమికి పనికిరాడుట..పేదరికం దరిచేరిందిగా..!!

 276. మనోదర్పణం మసగబారుతోంది...

నవ్వులను మరిచిన కనులు,

కంటతడితో చూస్తునందువల్లనేమో..!!

 

277. మన్నిక తక్కువే ప్రేమకెపుడూ...

అందుకేనేమో,

అంత తొందరగా లభ్యమైపోతుంటుంది..!!

 

278. ధనానికి, కుందేళ్ళకూ పోలికలెక్కువే...

తెగ గెంతుకుంటూ పోతుంటాయి,

స్థిమితాస్థిరాలతో మాకు పనేముంటుందంటూ..!!

 

279. తప్పుల చిట్టా పెరుగుతున్నట్లుంది...

గెలిచేందుకు కొన్ని,

గెలుపును నిలుపుకుందుకు మరికొన్నింటితో..!!

 

280. పచ్చిబాలింతలే ఎపుడూ...

పాపాల బిడ్డల్ని,

పురుడోసుకుంటూ...చెత్తకుండీలు..!!

 

281. పరిమళిస్తూ పూలు...

పరితపిస్తూ ప్రాణాలు,

రాలిపోవాల్సిందే ఎప్పటికైనా..!!

 

282. కవిత్వమొక తీరని దాహమే...

భావాల వ్యామోహంలో చిక్కుకుంటూ,

అక్షరపు కారాగారంలో బందీలుగా మారిపోతూ..!!

 

283. పరుగులు తీస్తూనే ఉంటాడు...చిలిపి సూరీడు...

పడమర కాంత కౌగిలిలో బందీగా ఒదిగేందుకు,

తూరుపు కన్నె వెచ్చదనపు కానుకలందిస్తున్నా..!!

 

284. స్మృతుల అక్షయం నుండి తొణికిపోయే...

కాలపు బిందువులెన్నో,

గతాలను వర్తమానంలోకి ఒంపుకుంటూ..!!

 

285. జాలి తెలియనిదే మరణం...

ఒంటరై తానొస్తూ,

ఒంటరులను చేసిపోతూ..!!

 

286. కూల్చుకుంటూనే ఉంటుంది కాలం...

గతపు శిధిలాలను,

వర్తమానపు పునాదులను నిర్మించుకుంటూ ..!!

 

287. నర్తిస్తున్నాయి యవ్వన కన్యకలు...

చిరు సవ్వడితో,

మది మౌనపు ప్రాంగణలో స్మృతులనలంకరించుకుంటూ..!!

 

288. ఎన్ని వలపు చిలకలను అందుకుంటాడో...

తూరుపు, పడమర కాంతల మందిరాలనుండి వస్తూ,

సిగ్గుల గోరింటలు పండిన ఎర్రని మోముతో...ఆదిత్యుడు..!!

 

289. మెరుపు శరాలను విసురుతూనే ఉంటాడు...

చల్లని వెన్నెల కిరణాలతో,

నిశికాంత హృదయాన్ని కొల్లగొట్టేస్తూ...శశికరుడు..!!

 

290. గుట్టుగా దాచిపెట్టాను...

గుండె ఊసులెన్నిటినో,

గుసగుసగా నీకు వినిపించాలనే..!!

 

291. గళాన్ని సవరించుకుంటోంది కాలపు కోయిల...

జీవితపు ఎలమావి తోటలో చిగురులు తొడిగిన,

మన చెలిమి వసంతానికి ఋతురాగమాలపించేందుకై..!!

 

292. తన్మయస్వరాలను మీటుతోంది...

సరసరాగాల గమకాలతో...మది విపంచి,

నువ్వు ప్రేమ గీతికలనాలపించగానే..!!

 

293. గతాన్ని త్రవ్వుకుంటున్నా...

తెలుసుకుందామనే,

పొందు పరుచుకున్నదేమిటో...కోల్పోయిందేమిటో..!!

 

294. ఎన్ని వసంతాలని వెదకను...

నీ ఊహా చిత్రానికై,

వేచిచూస్తూనే ఉన్నా...ఆవిష్కృతమౌతున్న మరో కలకై ..!!

 

295. ఏ ప్యాషన్ డిజైనర్ తీర్చిదిద్దాడో...

వయారంగా నడిచిపోతున్నాయి..మేఘకాంతలు,

వినీలాకాశపు వేదికపై...క్యాట్వాక్ చేకుంటూ..!!

 

296. చిత్రవర్ణాలకెన్ని రాగాలో...

వి'చిత్రంగా రూపాన్ని మీటుకుంటూ,

ఊహలకే అందమైన మెరుపు(గు)లను దిద్దుకుంటూ..!

 

297. జలకన్నియ...

కోకనారబెట్టుకున్నట్లుంది,

కొండాకోనలనుండి కొంగును జార్చేస్తూ..!!

 

298. ఎన్నిసార్లని ఓడను...

నీ ప్రేమలో,

గెలుపును సాధించేందుకై ..!!

 

299. కంటియలలూ కబుర్లాడుతుంటాయి...

కన్నీటి బిందువులతోనో,

ఆనందభాష్పాలతోనో..!!

 

300. తుంచేయడం తేలికే ...

పెరటిలో పూమొగ్గల్ని,

కడుపులోని ఆడపిండాన్ని..!!

 

301. కనుమరుగైపోతూనే ఉంది...

ప్రపంచం ముందడుగేస్తున్నా,

వెనుకడుగేస్తూ...మా'నవత్వం..!!

 

302. నా దారిని పట్టలేనంటోంది...

నన్ను నేను ఎంతగా ముందుకు నెట్టుకుంటున్నా,

అధీనాన్ని కోల్పోయిన వెర్రి మనస్సు..!!

 

303. బ్రతకక తప్పదుట...

ఒప్పుకున్నాలే...కానీ,

ఎలా బ్రతకాలన్నదే...అర్ధంకాకున్నది..!!

 

304. పెరుగుతోంది వయస్సు...

తరుగుతోంది ఆయువు,

పెరిగీ తరగనివల్లా అర్ధంపర్ధంలేని ఇజాలే..!!

 

305. గుండెల్లోని నిప్పును ఆర్పలేకుంది...

నీటినెంతగా త్రాగుతున్నా,

దాహాన్ని మాత్రమే తీరుస్తూ..!!

 

306. నవ్వు , ఏడుపు ...

సంతోషం, అమాయకత్వం,

బాల్యపు అరలలోనే దాచుకున్నా...భద్రంగా..!!

 

307. ఉప్పునీటి మరకలే...

ఆ వంటగది నిండా,

ఏ ఇల్లాలి మది చెదిరిందో..!!

 

308. తెంపుకోక తప్పదుగా...

అనుబంధాల గాలిపటాలను,

దేహమనే గృహాన్ని ఖాళీ చేయాల్సి వచ్చినప్పుడు..!!

 

309. ఎద బరువెక్కుతోంది...

నువ్వు దాటెళ్ళిపోయిన,

పాదాల గుర్తులను తడుముకున్నపుడల్లా..!!

 

310. ఎన్ని తడిరాత్రులు గడిచిపోయాయో...

రహస్యంగా దాచుకున్నవన్నీ,

కన్నులను దాటి జారిపోతూ..!!

 

311. మనం మాట్లాడుకున్నదెపుడని...

ఒకరి మనస్సునొకరం,

చదువుకునేంతగా..!!

 

312. తీరాలమై  మిగిలిపోయాం...

తాకిపోయే ప్రేమకెరటాలను,

ఆర్తిగా హత్తుకుంటూ..!!

 

313. ముడిసరుకైపోతోంది...

మన యు(న)వ మేధస్సు,

విదేశాలకు ఎగుమతిని చేసేందుకై..!!

 

314. వయస్సుదెంత ముగ్ధత్వం...

అమాయకత్వంతో పరిమళిస్తూ,

బోసినవ్వుల పసిమొగ్గలకు..!!

 

315. దిగంబరులై నిలిచాయి...

శిశిరాల తాకిడితో,

పత్రవలువలను విడిచిన తరువులన్నీ..!!

 

316. కట్టుబొ(బా)ట్లు దూరమౌతున్నాయి...

శిధిలస్థితికి చేరుకుంటూ,

సంస్కృతీసాంప్రదాయపు వారధులు..!!

 

317. మనస్సుకూ తప్పనిదే...

గతకాలపు జ్ఞాపకాల నెమరువేత,

గుండె క్షుద్బాధను తీర్చకునేందుకై..!!

 

318. వి'చిత్రమే కదూ...

నిర్జీవమైన ఉలితాకిడితో,

శిలలు సజీవమవడం..!!

 

319. ఎవరికి పంపిస్తుందో ...

పొగమంచు ప్రేమలేఖను,

నేలకన్నె..ఇంత పరవశంగా..!!

 

320. నవ్వుల సిగలు తెగిపడుతున్నాయి...

ఏ కలతల కత్తుల,

ఊచకోతకు బలైపోతున్నాయో..!!

 

321. రాలిపోయిన కలలపూలెన్నో...

జారిపోయిన క్షణాలను,

తడిమిచూసుకున్నపుడల్లా..!!

 

322. సేదదీరుస్తోంది...

చెక్కిలి మైదానం,

కన్నీటి బిందువులను...లాలిస్తూ..!!

 

323. వెన్నెల మల్లెలపానుపేస్తుంటాడు...

నిశీధి వధువుకు పులకింతలిడుతూ,

తుంటరి చందురూడు..!!

 

324. జాబిలమ్మ సిగలో తురుముతూనే ఉంటాడు...

వెలుగు రేఖల్ని గుత్తులుగా కోసుకొస్తూ,

వెన్నెల నందనాలలో విహరించే మధుకాంతుడు..!!

 

325. అద్భుతం కదూ...

గింజ గుండెను చీల్చుకుంటూ వచ్చే,

బుల్లి అంకురం పసి(డి) సోయగం...!!

 

326. అల్లుకుంటూనే ఉన్నా...

ఊహల పూసలను...ఆశల దారాలతో,

మది గవాక్షానికి తోరణాలుగా కట్టుకుంటూ..!!

 

327. ఎదురు తెన్నులే కాస్తున్నా...

ఆశల నేత్రాలతో,

నీ తలపులే తడిమి తడిమి ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తుంటే..!!

 

328. ఏ హేమంతపు చేమంతులను తురిమిందో...

వాలుజడతో వయారాలు పోతోంది,

ఆమని సింగారంతో...ప్రతి తరువు విరిగంధమద్దుకుంటూ..!!

 

329. వలపు రాయిని విసిరేయకలా...

మనసు తేనెతుట్టపై,

జ్ఞాపకాల తేనెటీగలు చుట్టి ముట్టి కుట్టి చంపుతాయి...!!

 

330. చేదు జ్ఞాపకాలను రాలుస్తూ...

మనసు ముంగిట కురిసిపోతోంది,                      

ఓ దట్టమైన కన్నీటి మేఘం..!!

 

331. పలుకరించిపోతూనే ఉంటాయి...

మునుపటి మూగ వేదనలెన్నో,

కనులగగనాన మేఘ గర్జనలను చేస్తూ..!!

 

332. ఎంతని తుడుచుకోను...

తడిసిన కలలను,

తడారని మనస్సు కొంగుతో..!!

 

333. భారంగా ఒదుగుతున్నాయి...

మదిపొరలలో పదిల పరిచిన జ్ఞప్తులు,

నిట్టూర్పుల నిప్పుసెగలను రేపుతూ..!!

 

334. అణువణువూ స్పృశిస్తున్నాయి...

నీవున్న ఘడియలన్నీ,

మధుర చుంబనలైపోతూ..!!

 

335. గమనించనేలేదు... 

యుగాలెన్నింటిని దాటేసానో,

కను(మనసారా)లారా నిను కాంక్షిస్తూ..!!

 

 336. కుసుమించినట్లున్నాయి...

వేవేల సుమాలొక్కమారుగా,

నా కనుపాపల్లో తళుక్కుమన్న నీ రూపంతో..!!

 

337. కోటి మయూరనర్తనలే...

నా మది ప్రాంగణంలో,

అడుగిడిన నీయడుగుల సవ్వడులు..!!

 

338. వెన్నెల వెలవెలబోతోంది...

వేసేయరాదూ,

నీ నవ్వులకు కాసేపు మువ్వలపరదాలను..!!

 

339. ఘనచరితలే మనవి...

భోగి వేమారెడ్డిని యోగి వేమనగాను, 

రాజు సిద్దార్ధుని...ప్రవక్త బుద్దుడిగా మలుచుకుంటూ..!!

 

340. ఏ పూల తేనెలతో రంగరించావో...

నీ పలుకులకింత తీయందనలు,

ఆ ఊసులకింత మరందాలనద్దుకుంటూ...!!

 

341. కోలుకోవడం కష్టమే...

లేపనాలనెంతగా పూసుకుంటున్నా,

నువ్వు గుండెకు చేసింది...తీ(మా)యని గాయంకదా...!!

 

342. నీ జ్ఞాపకాలెపుడూ పదిలమే...

పెదవంచున చిరునవ్వులుగానో,

కంటిచూరున జారిపోయే  కన్నీటి చుక్కలుగానో...!!

 

343. మౌనపు ముసుగేసుకుంటున్నా ...

నువ్వులేని ఏకాంతం నిలదీస్తుంటే,

మనమిద్దరమన్న నిజాన్ని నువ్వు గుర్తుచేస్తుంటే...!!

 

344. మేఘమాలై అలరిస్తోంది...

చల్లని వెన్నెలను వర్షిస్తూ,

మల్లెల వనాలను తలపించే ...వినీలాకాశపు జాబిల్లి...!!

 

345. నేనో అందమైన గులాబీనే...

మాటల ముళ్ళులతోనే,

కాపలా కంచెలను అల్లుకుంటూ..!!

 

346. బిందువునై కలవాలనుంది...

సింధువంత నీ ప్రేమలో,

చిరు చినుకునై తాకి పరవశిస్తూ..!!

 

347. నలిగి పోతున్నాయి...

చెలిమి వి(వ)లువలు,

కలిమిలంటని స్వార్ధపూరిత మైత్రీలోకంలో..!!

 

348. అల'జడి వాన కురుస్తోంది...

తడవని నయనక్షేత్రాన్ని తడుముతూ,

మది మేఘం విచ్ఛిన్నమైపోయినట్లుంది..!!

 

349. పిలవ్వద్దంటే వినవుగా...

కలలను సైతం,

ఉలిక్కిపడి మేల్కొలిపేసేయంతగా..!!

 

350. తొంగి చూసుకోరాదూ...

నీలో మంటలెంతగా భగ్గుమంటున్నాయో,

మనస్సు రగిలిన ప్రతిసారీ..!!

 

351. అనివార్యమేగా...

జననమరణాలు,

అంతుచిక్కనిదల్లా...మధ్యలో చలామణియయ్యేదేమిటా అన్నదే..!!

 

352. ఈ భూమి ఏమిటో...

తెగ తిరుగుతూ ఉంటుంది,

తప్పిపోతూ తనను తాను వెదుక్కుంటుందో...ఏమో..!!

 

353. నిజమే...

అందనివన్నీ అపురూపాలే,

అందమైన ఆ జాబిల్లిలా..!!

 

354. అల్లుకుపోతూనే ఉంటాయి...

అలుపెరుగని సుమలతలు,

విరిసీ విరియని పసిమొగ్గలను పొదువుకుంటూ..!!

 

355. ఒక మౌనరాగం...

పెదవి ఒంపున జారుతూ,

కనుల అంచున మెరుపు తరంగమౌతూ..!!

 

356. నమ్మకపు స్వారీ చేస్తూనే ఉన్నా...

అగాధపు అంచులపై,

వంచనల కాలసర్పమే కాటేసిపోతున్నా..!!

 

357. పురాతనమైనవే గాయాలు...

నవ్యత్వపు పునాదులను నిర్మించుకుంటూ,

స్మృతుల గోడలపై చిత్తరువులై వ్రేలాడుతూ..!!

 

358. ఏ లేపనాలకు లొంగనివే...

మనసుకు తగిలిన గాయాలు,

కాలపు ఔషదానికి సైతం అంతుచిక్కక...!!

 

359. నిర్జీవమైపోతోంది మానవత్వం ...

ద్వేషపు గరళాన్ని చిమ్ముకుంటూ,

మనుషులే మానవ భుజంగాలౌతుంటే..!!

 

360. విషాదాలాపనలనే చేస్తున్నా...

కలతల అలల హోరుతో,

ఒంటరితనపు సముద్ర ఒడ్డున దిగాలుపడుతూ..!!

 

361. అనుబంధాన్ని అల్లుకుంటున్నా...

గతజన్మ స్నేహాన్ని ముడేసుకుంటూ,

ఓ చిరు జ్ఞాపకం నను తాకిపోగానే..!!

 

362. తనువుకెన్ని గాయాలు చేసినా...

చిరుగాలి తాకగానే,

మధురస్వరాలతో పులకరిస్తుంది వెదురు...వేణువై..!!

 

363. నేర్చుకుంటున్నా...

జీవితాన్ని జీవించి చూపడం ఎలాగో,

మనస్సును...మలుపు తిప్పుకున్నాకా..!!

 

364. ఉధృతమైపోతున్నాయి...

ఆలోచనల అలలు,

సంఘర్షణల తీరాన్ని తాకుతూ..!!

 

365. అక్షరాలుగా వ్రాయడం మొదలు పెట్టాను...

సరిదిద్దుకోగానే చెరిపేసుకునేందుకు వీలుగా,

తెలిసో, తెలియకో చేసిన తప్పులన్నీ...మది పలకపై ..!!

 

366. దిగులు ముంచుకొస్తోంది...

కరిగి'పోతున్న కాలాన్ని చూస్తుంటే ,

ఇంకెందరు మహామహుల్ని తనతో తీసుకుపోతుందోనని..!!

(కలాంజీకి అశ్రుతర్పణంతో ఘన నివాళులను అర్పిస్తూ)

 

367. హెచ్చరిస్తూనే ఉంటాయి...

నే చేసుకున్న వాగ్దానాలన్నీ,

హృదయఫలకంపై శిలాక్షరాలుగా నిలిచిపోతూ..!!

 

368. నదులదెంత సంస్కారమో...

క్రొత్తనీరుని కలుపుకుంటూ,

కలిసిమెలిసుండమని...మానవాళికో సందేశాన్నిస్తూ..!!

 

369. పురాణేతిహాసాలకే పరిమితమౌతున్నాయి...

ధర్మార్ధకామమోక్షాలనబడే సుద్దులు, సూత్రాలు,

ధర్మాన్నొదిలేసి...అర్ధ, కామాల వెంటే పరుగులిడుతుంటే...!!

 

370. దశమ రసాన్ని కనిపెట్టాలనుంది...

నవరసాలను రంగరిస్తూ,

నేటి సాహిత్యంలో...శృంగార రసానిదే పై చేయి అవుతుంటే ..!!

 

371. కామకూట విషం...

కాలకూట విషం కంటే ఘాటైన గరళమే,

పసిమొగ్గల జీవితాలను సైతం కాటువేసేస్తూ...!!

 

372. వినాశకాలం దాపురించినట్లుంది...

విపరీత బుద్దులు మొదలౌతున్నాయి,

మానవతా విలువలను దిగజార్చుకుంటూ...!!

 

373. ఆనకట్ట వేస్తున్నా...

కనుల పొరలతో,

దుఃఖకడలిని ఆపుదామనే...!!

 

374. నిశీధి నేర్చిన గొప్ప గుణం...

తనకు తానే తొలిగిపోతూ,

వెలుగు కిరణాలకు చోటీయడం...!!

 

375. ఛిద్రమౌతోంది మనస్సు...

నిస్సహాయతల కంటి ధారలతో,

జ్ఞాపకాల గాయాలే ప్రవాహాలౌతుంటే..!!

 

376. కన్నీటి వానలు కురుస్తూనే ఉంటాయి...

చెక్కిలి క్షేత్రంపై,

ఆనంద,విషాదాల పంటలను పండిస్తూ..!!

 

377. తెలిమంచు ముత్యం...

జారుతోంది కేరింతలతో,

చిగురుటాకుల జారుడుబల్లపై..!!

 

378. ప్రకృతి చిత్రిస్తూనే ఉంటుంది...

తరువుల కాన్వాస్ పై పూల కుంచెలతో,

ఊహతీత చిత్రాలెన్నిటినో, ఆమనికి వర్ణాలనద్దుతూ..!!

 

379. వెళ్లడమే కానీ ...

తిరిగి రావడం తెలియని పయనమేగా మనది,

మరెందుకనో...ఈ అనుబంధాల ఉచ్చులను బిగించుకోవడం..!!

 

380. ఎవరు ముద్దాడారో...

నిశి చెక్కిలిని,

శశిబింబం ముద్రపడేంతగా..!!

 

381. సాగిపోతూనే ఉంటుంది...

పొత్తు కుదరకున్నా ,

తప్పొప్పులతో సంగమిస్తూ...జీవనయానం..!!

 

382. వగపునే మిగిల్చావు...

అంతగా చులకన చేయాలా,

కిన్నెరసానినై నీ దరికి చేరినంత మాత్రాన..!!

 

383. తనతోనే బ్రతికి తీరాలంట ...

అవునంటే నాకు చితిమంట,

కాదంటే తనకు చింతంట..!!

 

384. సభ్యసమాజంపై నిఘాపడిందట...

అసభ్యలోకం,

వీధికో అబలను బలితీసుకుంటుంటే..!!

 

385. ఆరని నిప్పులే అపనిందలు...

అసూయల నూనెలతోనేగా,

ఆజ్యంపోసి రగిల్చేది..!!

 

386. జీవితమే ఒక ప్రశ్నంట...  

మరి చూపరాదూ,

జీవనాన్నే నీ సమాధానంగా..!!

 

387. సాహిత్యమని సంబరపడిపోదామా...

గుట్టలు గుట్టలుగా...పేరుకుపోతున్న, 

వ్యర్ధ పదా'లెన్నిటినో తెగాదరిస్తూ..!!

 

388. హృదయం గాయపడినందుకే...

గీయకుండానే ఆపేసుకున్నా,

మదిలో ముద్రించుకున్న నీ చిత్రాన్ని..!!

 

389. ప్రాచీనతను మట్టుపెడుతోంది...

బంధుత్వాన్ని ధిక్కరిస్తున్న అంధత్వంతో,

మీరుతున్న విచ్చలవిడితనంతో...నవీనత..!!

 

390. మహావృక్షాలై నిలుస్తాయిగా...

మంచితనాల విత్తులను,

మనమిపుడే నాటిపోతే..!!

 

391. ఎగిసిపడుతున్నవి...

క(ప)న్నీటి తరంగాలేనంట,

మదీతీరమేగా...సాక్ష్యమిస్తున్నది..!!

 

392. చీకటి మొగ్గలు విచ్చుకుంటున్నాయి...

మసక తెరలను తొలగించుకుంటూ,

వెన్నెలరేడుని అర్చనలకై..!!

 

393. గగనపు వేదికపై...

ఎండావానల ఇంద్రజాలమే,

సప్తవర్ణాల దీపమావిష్కరణం..!!

 

394. అద్భుత గానకచేరీలే...

కిటికీ తలుపులపై చినుకుపాటల జావళీలు,

పైపు సన్నాయిలలో నీటిధారల సంకీర్తనలు...!!

 

395. మనస్సు మయూరమౌతోంది...

నీ తలపుల మొగులు కురియగానే,

వయస్సుకు...వయ్యారి నర్తనలను నేర్పిస్తూ..!!

 

396. సందె తోటలో...

సింధూరపూలను పూయిస్తూ,

సెగదనాల కంచెతో కాపుకాస్తుంటాడు ...కిరణమాలి..!!

 

397. తరలిపోతూ కాలం...

మిగిల్చిపోతుంది...జ్ఞాపికలుగా,

మరుపురాని గురుతులెన్నిటినో..!!

 

398. సప్తవర్ణాలన్నీ రంగవల్లులై అలరిస్తున్నాయి...

ఏ ఇంద్రచాపం తాను కుంచెగా మారిందో,

తెలుగు లోగిళ్ళకు సంక్రాంతి సంబరాలంబరాలయ్యేలా..!!

 

399. కొమ్మారెమ్మా చిలిపిరాగాలనే ఆలపిస్తున్నాయి...

ఈ కొంటె తుమ్మెదల ఝంకారనాదాలకు...

ఏ తుంటరి పిల్లగాలులు మరులధూపాన్నద్దిపోయాయో...!!

 

400. మరుమల్లియలు మత్తిల్లిపోయేది...

వాసంతిక దేహ సౌగంధికాపరిమళానికో,

మరి...కూనలమ్మ కువకువల పదాలకో...!!

401. మనిషిననిపించుకోవచ్చుగా...

అజాత శత్రువులను సైతం, 

మిత్రులుగా ఆదరించడం మొదలెడుతూ..!! 

 

402. నే కురవని మేఘాన్నై తేలిపోతున్నా...

చల్లగాలివై నువ్వు స్పర్శించడంలేదనే,

మాటల ఉరుములతో దాడికి దిగడంలేదనే...!!

 

403. జీవజలం ...

దేహవాటికలో పారుతూ,

తొణికిసలాడుతుంటుంది చుక్కలుగా...కంటి పల్లంలోకి జారుతూ..!!

 

404. గుండె పగిలేలా రోధిస్తోంది...

ఉరుములు మెరుపులతో,

ఎవరు పిండేశారో ...ఆ మబ్బుల ఉదరాన్ని..!!

 

405. మువ్వలై రవళిస్తున్నాయి...

తనసన్నిధిలో,

నా మౌనాలు..!!

 

406. మనస్సును కడుగుతున్నాయి...

చెక్కిళ్ళపై జారుతూ,

నీ జ్ఞాపకాల కన్నీటి వానలు..!!

 

407. ఎరను నేనయ్యాను...

పెద్ద చేపలకోసం తానేసిన,

చెలిమి వలకు చిక్కిపోతూ..!!

 

408. పలకరిస్తుంటుంది...

ప్రతి కొమ్మా...రెమ్మా,

నవ్వుల జల్లులను వర్షిస్తూ... హాసపు పూలమోములతో..!!

 

409. మనస్సు కిటికీని తెరిచాను...

మరో ప్రపంచాన్ని చూద్దామని,

సాంత్వన వీధుల్లో తిరుగాడాలనే..!!

 

410. శేషగీతిని నేనౌతున్నా...

ఆత్మపథానికి సోపానాలనర్పిస్తూ,

అనంతమైన శూన్యంలోకి హాయిగా పయనమౌతూ..!!

 

411. వెతలశ్వాలు...

మనోవీధుల్లో దౌడుతీస్తూ,

ఛిద్రంచేస్తుంటాయి...సంతోషాల క‌ళ్ళాలను తెంచేస్తూ..!!

 

412. ఆరాతీస్తున్నా...

నీ ఆచూకీకై,

కాలం కొమ్మలనుండి రాలిపడే క్షణాలపూలన్నింటినీ..!!

 

413. అవినాభావసంబంధమేమిటో...

కంటి రెప్పచాటు ఉప్పెనకు,

ఎగసిపడే సంద్రపు అలలకు...ఉప్పునే పరిచయిస్తూ..!!

 

414. అద్భుతమే కదూ ...

కిరణాలలో విరిసిన వర్ణాల పూలు,

ఇంద్రచాపంలో ఇమిడిన ఏడురంగుల దీపాల వెలుగులు..!!

 

415. సుమధురమే ...

పిల్లనగ్రోవిలో దాగుతూ రాగాలు,

పూలకంకులతో ఊగుతూ పిల్లగాలి చేసే అల్లరులు..!!

 

416. టీ కప్పులో తుఫానులా ...

సిరాబుడ్డిలో సుడిగుండాలెన్నో,

అక్షరపు అలల భీభత్యాన్ని సృష్టిస్తూ..!!

 

417. మొగ్గలు తొడుగుతున్నాయి...

మానస సరోవరాన,

నీ పలుకుల పూలరెమ్మలన్నీ..!!

 

418. పరుగులు నేర్పావుగా...

మాయ తెలియని మనస్సుకు,

ఇపుడిల్లంతా పీకి పందిరేస్తోంది...పసిపాపాయిలా...!!

 

419. పలకరిస్తున్నాయి...

చిరుమోతలతో...ఎండుటాకులు,

ధ్వజస్తంభపు గంటల్లా...చిటారుకొమ్మన తలలూపుతూ..!!

 

420. మనసునల్లుకుపోయే అనుభూతులెన్నో...

తిరుగాడిన బాల్యపు స్మృతులుగానో,

కదలాడిన కమనీయ క్షణాలుగానో..!!

 

421. ఓ చిరు స్పర్శ...

తాకిపోతోంది,

మది ద్వారానికి కట్టుకున్న కలల తెరను క(కు)దుపుతూ...!!

 

422. కష్టమైపోతోంది...

తేలికపర్చుకోవడం,

వానమబ్బులా మారిన...నా మనస్సుని..!!

 

423. మనస్సు మురుస్తోంది..

మధురమైన క్షణమేదో,

మమతల పూవై సుమిస్తుంటే...!!

 

424. కమ్మని  గీతాలనాలపిస్తోంది...

మది కోయిలమ్మై,

తరలిపోయిన చెలిమి వసంతం మళ్ళీ అరుదెంచగానే...!!

 

425. వర్ణాలవానలో తడిసిపోతున్నా...

నీ చూపుల మెరుపులేవో,

నా చెక్కిలిపై చిటికలేయగానే...!!

 

426. తలపుకొచ్చేవి...

నీ పలుకుల మరందాలే,

సుగంధాలు నను తాకినపుడల్లా..!!

 

427. జీవితపాఠాలెన్నో నేర్చుకున్నా...

కొందరి అసూయలనే, 

అడుగు జాడలుగా మార్చుకుంటూ...!!

 

428. కలలకెన్ని పదగతులో...

కనుల వేదికపై నర్తిస్తూ,

మది కుహరంలో పరవశులౌతూ...!!

 

429. హృదయం రుధిరమోడుతోంది...

అక్షర శూలాలనిసిరేస్తూ,

కవన ఫిరంగులతో నువ్వు ఎదను చీల్చేయగానే ..!!

 

430. మాటల చల్లదనానికి మురిసిపోయాను...

తను గుండెల్లో దించింది,

చెలిమి ముసుగులోనున్న మంచుకత్తని ఎరుగక..!!

 

431. మనసంతా నేనేనంట...

ఎందరమాయకులు బలైయుంటారో,

అలుపెరుగని తన పలుకు తేనియల వంచనలకు..!!

 

432. వేసవి తాపమో...

రోహిణిపై విరహమో ,

సూరీడు పెద్ద తుంటరోడు...తెగ మంట పెడుతుంటాడు...!!

 

433. ఒదిగి పోవాలనుంది...

కలిమి శరమై,

నీ ఆనంద"సిరుల తూణీరంలో...!!

 

434. ఆదర్శవాదివని భ్రమించా...

అవకాశవాదివని తెలిసింది,

హృది మేడలో కట్టుకున్న ఆశలంతస్తులను నువ్వు కూల్చేయగానే..!!

 

435. గేయాలుగా మలచుకుంటున్నా...

గతం చేసిన గాయాలన్నిటినీ,

మదిలోని మౌనపోరాటాలను కన్నీటిగా జార్చుకుంటూ..!!

 

436. ఒంపుకుంటున్నా...

వర్తమానపు పాత్రలోకి,

గతంలో నువ్వు నింపిన... అక్షయ సంతోషాలన్నింటినీ...!!

 

437. నిన్నల్లోనే నిలిచిపోవాలనుంది...

నా గతానందాల వసంతంలో,

కోయిలవై ఆలపించిన నీకై ..!!

 

438. మైమరచి పరవశిస్తున్నాయి...

నీ స్వప్నవేణువులో ఒదిగిపోతూ,

నా నిదురించిన మౌనస్వరాలు..!!

 

439. పసిగువ్వలై పలుకరిస్తున్నాయి...

గుండె గూటిలో పారాడుతూ,

ఎదలోతుల్లో నిదురిస్తున్న...నెమలీకల నెయ్యాలు..!!

 

440. గతజన్మ సేతుబంధనమేమో...

హత్తుకుంటోంది ...ఓ మధురానుభూతి,

స్మృతుల వారధిపై పరుగులు తీస్తూ..!!

 

441. ఏరుకుంటున్నా...

గుప్పెడు క్షణాలపూలను నాకై,

గతపు పూదేనెల కుసుమపరాగ జాడలలో..!!

 

442. కనురెప్పల హోరులో ధ్వనిస్తున్నాయి...

చిరునవ్వుల సీతాకోకరెక్కలు,

ఏ నిశ్శబ్ద సుమవానల్లో తడవాలనో..!!

 

443. మొగ్గలు తొడుగుతుంటాయి...

ఆకు కొసలనో...రెమ్మలమాటునో,

హొయలొలుకుతూ ...చినుకు మువ్వలు...!!

 

444. గాలి కడలి తరగలపై తేలుతూ...

ఆలపిస్తోంది...ఓ చల్లని వాసంత సమీరం,

వానకాలువ అలలపై ఊగుతూ...అల్లరి కాగితప్పడవ పయనం..!!

 

445. దిగులు చీకట్లను తరమలేకున్నా...

ఆశల తైలాన్ని నింపుకుంటూ,

సంతసాల ఒత్తులనెంతగా వెలిగించుకుంటున్నా...!!

 

446. పెదవులపై నవ్వుల కాంతులనే నింపుకుంటున్నా...

కన్నీటి తెరలను తొలగించుకుంటూ,

వెతల చీకట్లను ఛిద్రం చేయాలనే...!!

 

447.  కోరికల పత్రాలను రాల్చేసుకుంటున్నా...

మరలిపోయే శిశిరానికి వీడ్కోలు పలుకుతూ,

తరలొచ్చే మరో వసంతానికై కలల మొగ్గలను తొడుక్కుంటూ...!!

 

448. ఎంత నయగారాలు పోతోందో...

మేఘాల పల్లకీలోంచి దిగుతూ,

చినుకు అందెల సవ్వడితో...వయ్యారి వానజాణ...!!

 

449. ఏ మరుమల్లె తోట నుండి సంగ్రహించాయో...

వెలుగుల నవ్వులను,

వెన్నెల పువ్వులు...వన్నెలరేడుకర్పించేందుకై...!!

 

450. ఎక్కడ అభ్యసించాయో…

గలగల మువ్వల సవ్వడులను,

తరగల నర్తనలతో వడివడిగా సాగిపోయే..సెలయేరులు...!!

 

451. ఎవరు బహూకరించారో…

ధవళకాంతులను వెదజల్లే వజ్రకిరణాల్ని,

హిమకాంతలకు ...శిఖరసిగలో అలంకరించుకునేందుకై ..!!

 

452. అణుబంధాలైపోతున్నాయి...

భంగపడుతూ.. అనుబంధాలన్నీ,

ప్రకృతిని వికృతంగా మార్చేస్తున్న ...ఆధునిక విజ్ఞానులతో..!!

 

453. మోయడం కష్టమే...

మౌనపు కొండని,

భారంగా వీచే విషాదతుషారాలతో..!!

 

454. జారుడు బల్లలాటలాడుతుంటాయ్...

చెక్కిలి మైదానంపై జారిపోతూ కన్నీళ్లు,

ఆనదంతోనో...మరి విషాదంతోనో..!!

 

455. ఈ దేవుడేమిటో...

మృత్యువు సాయం తీసుకుంటాడు,

బంధాలను తెంచిపడేయడానికెపుడూ..!!

 

456. అనురాగపు నిచ్చెనలనేస్తున్నా...

అలుకల అటకెక్కిన నిను దించేందుకై,

అనునయాల వెన్నలను నింపుకుంటూ..!!

 

457. జీవితాంతం ఓర్చుకుంటూనే  ఉంటా...

పదే పదే గుండెను కోసేస్తున్నా,

నీ జ్ఞాపకాల గాయాలేగా..!!

 

458. భావాలాపనలెన్నో...

శ్రావ్యాలై మీటుతున్నాయి,

మాటరాని మౌనాలలో...ఒదిగొదిగిపోతూ..!!

 

459. నేనో సైకత శిల్పాన్నవుతున్నా...

జాలువారే నీ జ్ఞాపకాల రేణువులతో,

సమ్మోహన రూపాన్ని సంతరించుకుంటూ...!!

 

460. ఏ చెమ్మను పూతగా పూసావో...

తడారకుంది గుండె లోగిలి,

వెలవెలబోయే నీ జ్ఞాపకాల రంగవల్లులతో...!!

 

461. గతమంతా వైభవమే...

నువ్వు జ్ఞాపకంగా ఒదిగిపోయే,

నా వర్తమానపు అపురూపఘడియల్లో...!!

 

462. ఒంపుకుంటూనే ఉన్నా ...

వర్తమానపు పాత్రలోనికి,

గతంలో నింపుకున్న సంతసాల అక్షయాలన్నింటినీ...!!

 

463. దయాదాక్షిణ్యాలు ...

వెలకట్టలేని బిరుదులంట,

మానవత్వం, మనిషితనపు అ(రి)వార్డులలో..!!

 

464. పెద్దగా తేడా ఏముందని ...

తనువంతా గాయపడిన పిల్లంగ్రోవికి,

మనసునంతా చింతనింపిన  కలతల ప్రేమకి..!!

 

465. దోచుకుంటూనే ఉంటాయి...

నగవుల్లోని జీవకళనంతా,

అగాధాలుగా పా(జా)రే కన్నీటి కధలన్నీ..!!

 

466. చిలిపితనమెక్కువే...

తుంటరి చూపులకు,

సిగ్గుల చెక్కిలిపై...గడుసుగా చిటికలేసేస్తూ..!!

 

467. చినుకు పాపలకెంత ముచ్చటనో...

ఆకు పల్లకీలో ఊరేగుతూ,

కొమ్మ బోయీలు పాడే పిల్లగాలి జావళీలకు ..!!

 

468. అవకాశమీయడెందుకనో...

ఎవరి తల'రాతలను వారు రాసుకునేందుకై ,

తలతిక్క రాతలను వ్రాసే మాయదారి బ్రహ్మయ్య ..!!

 

469. అలంకరించుకుంటూనే ఉన్నా ...

అందమైన అబద్దాల నగిషీలనెన్నింటినో,

ఆడంబరాల నగరిలో విహరించేందుకై..!!

 

470. ఏ ప్రేమసందేశాన్ని అందుకుందో...

నా అందెల మువ్వల రవళి,

కులుకులతో సవ్వడిస్తోంది...స'రాగాలను మీటుకుంటూ...!!

 

471. కుసుమిస్తున్నా...

వసంతాలు విరిసే 'సిరి'మల్లెల తోటలోన,

కోయిలవై పలుకరించవూ..!!

 

472. తరగని సంతోషమే...

నా మది తీరానికెపుడూ,

కోసేది...నీ ప్రేమ తరంగాలేగా..!!

 

473. నింపిపోతూనే ఉంటాయి...

క్రొంగొత్త ఆశలెన్నిటినో,

పగిలి'పోయే క్షణాలన్నీ..!!

474. బ్రతుకునావలు...

కొట్టుకుపోయేది,

కన్నీటి కడలియలలతాకిడితోనే..!!

 

475. నెలకోమారు ఇంటిపట్టునే ఉంటాడు...

విశ్రాంతి నెపంతో...వెన్నెలమామ,

అమాసకన్నెకు ఆతిధ్యమిచ్చేందుకేనేమో..!!

 

476. వేణువుకీ పురుటి నొప్పులు తప్పవేమో...

గాయాలను మోసి మోసి,

గేయాలను కనే క్రమంలో..!!

 

477. పరుగులు తీస్తోంది...

ఓ కొంటె పిల్లగాలి,

ఏ చెలి చెక్కిట..చిలిపి శృతులను మీటేందుకో..!!

 

478. మదికి సంబరమే...

శిక్షించే నీ మౌనం...నా చెక్కిలిపై కన్నీళ్ళుగా జారుతున్నా,

ఇదేనేమోలే ...ప్రేమంటే..!!

 

479. గన్నుపోటు ఏ పాటిలే...

అక్షర తూటాలతో కాల్చేసిన,

నీ పెన్ను పోటుకంటే..!!

 

480. మది మౌనాన్ని వీడుతోంది...

"సిరి"మువ్వవై ,

నువ్వు సవ్వడి చేయగానే..!!

 

481. తారలకు లేఖనంపాను...

తలంబ్రాలై తరలిరమ్మని ,

నిను మనువాడే సుమూర్తం దగ్గరపడగానే..!!

 

482. గాయాలను చేసిందెవరైనా...

కన్నయ్యకే అంకితం,

ఆ వేణువు పాడే గేయా(నాదా)లన్నీ..!!

 

483. కురవకుండా మొయిలు...

కురిసిపోతూ దిగులు,

తెరిపిచ్చిపోయేవే...!!

 

484. పాడెక్కి కూర్చుంది...

పనికిరాని వయోజన విద్య ,

పెద్దలను ఇబ్బందులకు గురిచేస్తూ...!!

 

485. ప్రతిభ కూడా అంగడి సరుకే...

కలిమున్న మనుషులకు,

విచ్చలవిడిగా అమ్ముడైపోతూ..!!

 

486. విరబూస్తూనే ఉంటాయి...

వెన్నెల మల్లెలెపుడూ,

చందరయ్య తోటలో తళుకులీనుతూ...!!

 

487. క(త)రిగిపోతున్నాయి...

నీరవపు క్షణాలన్నీ ,

వేకువ సుమమై నీవు పరిమళించగానే...!!

 

488. కనులమాటునే దాగిపోతున్నాయి,

మబ్బు తునకలను జారవిడుస్తూ,

రెప్పలు చెప్పని ఊసులేవో...మౌనంగానే..!!

 

489. కృంగిపోతున్నాయి...

వేదనల రెక్కల బరువుతో,

రివ్వున ఎగసిన ఊహల గువ్వలు...!!

 

490. ఎవరు నేర్పారో కడలికి...

అలల తాకిడితో...గులకరాళ్ళ అందియలతో,

నవ్వుల గవ్వలను రువ్వమని..!!

 

491. అనుభవసాగరాలు...

ఆటుపోటులై సాగుతుంటాయి,

అనునిత్యం ...జీవన జలతరంగిణిలో...!!

 

492. పెదవి దాటని మౌనరాగమే...

యుగయుగాలుగా,

నే దాచుంచిన అనురాగం..!!

 

493. కంటి చెలమలలో...

తడారని ఆనవాళ్ళు,

ఆత్మబంధమై నువ్వు మీటిన చెలిమి రాగాలు..!!

 

494. అగుపడవెందుకనో...

అంతరంగపు పొరల మాటున దాగిపోతూ,

వెంటాడే....స్మృతుల జాడలు..!!

 

495. పయనమై పోతున్నాయి...

మదిని వీడని జ్ఞాపకాలన్నీ,

కాలపు తుమ్మెద రెక్కలపై విహరిస్తూ..!!

 

496. రెక్కలు తొడుగుతోంది మది...

ఊసులతోనో...ఊహలతోనో,

క్రోసుల గతాన్ని కొలుచుకుంటూ..!!

 

497. యాంత్రికమైపోతోంది...

ఉనికినే మార్చేస్తూ...మనిషి తీరు,

తాను మారిపోతూ...యంత్రాలపైనే మనుగడను సాగిస్తూ..!!

 

498. అడ్డుపడుతూనే ఉంటుంది...

ఇరు మనసుల మధ్యన కలతల విభజన రేఖేదో,

దగ్గరవ్వాలనే ఆలోచనను సైతం...చెరిపేస్తూ..!!

 

499. మనోతీరం మత్తిల్లుతోంది...

నీ పిలుపుల తరంగాలు తాకగానే,

వలపుల తరగలను అద్దుకుంటూ..!!

 

500. ఏ బంధాన్ని ముడేసుకున్నావో...

ఆత్మీయతామమకారాల కలబోతలతో,

వెంటాడుతూనే ఉంటావు...మదిని వీడని జ్ఞాపకమై..!!

 

501. గతమే ఘనమౌతోంది ...

గమనమంతా,

విషాదమై ద్రవీ(ఘనీ)భవిస్తుంటే..!!

 

502. కదిలిపోతూనే ఉంటుంది...

చిత్రంగా...తనకేమీ పట్టనట్లు కాలగమనం,

చల్లగా తాకే తరంగాలుగా...స్మృతులను మిగులుస్తూ..!!

 

503. ఉప్పొంగుతున్నాయి సముద్రపు అలలై...

మది తీరాన్ని చీల్చేస్తూ,

ఉప్పెనయ్యేందుకు...సంసిద్దమయ్యే వేదనలు..!!

 

504. నిశ్శబ్దమై రోదిస్తోంది నిదురరాని రాత్రి...

చీకటి ముసుగును ధరిస్తూ,

కన్నుల నిప్పులను రాజేస్తూ...కలలకు చితిని పేరుస్తూ..!!

 

505. తెగ హొయలొలుకుతున్నాయి తరువు జాణలు...

వసంతం పలుకరించగానే,

అందమైన హరితవస్త్రాన్ని సింగారించుకుంటూ..!!

 

506. నిశ్చలమే...

మానస సరోవరం,

అస్థిరత్వపు మీనాలు ఈదులాడి అలసి సొలసిపోగానే..!!

 

507. మాటలల్లడమూ గొప్ప విద్యే సుమా...

మమతల పరిమళాన్ని పొదువుకుంటూ,

అనుబంధపు దారాలతో ముడేసుకుంటూ..!!

 

508. శిశిరంలో తరువులు...

పత్రాలను రాల్చినట్లే,

సంవత్సరాలను రాలుస్తునే ఉంటుంది...కాలం..!!

 

509. కృంగదీస్తూనే ఉంటుంది...

మానసిక వ్యాధి,

అంతరంగాన్నే కాదు...దేహాన్ని కూడా వదలక..!!

 

510. కన్నీటి సరోవరం...

కన్నుల్లో ప్రకంపనాలను సృష్టిస్తోంది,

కనుమరుగైపోయిన నీ జాడలకై...నిరీక్షిస్తూ...!!

 

511. వెంటాడుతూనే ఉంటాయి...

గతకాలపు జ్ఞాపకాలు,

బాధగానో, సంతోషంగానో...తుది మజిలీ వరకు వీడ(లే)క..!!

 

512. దిద్దుకుంటూనే ఉన్నా...

అక్షర కుంచెతో భావ చిత్రాన్ని,

సాహిత్యపు కాన్వాసుపై...పద వర్ణాలను అద్దుకుంటూ..!!

 

513. చివురించడం కష్టమే...

రాలిన ఆశల చెట్లు,

కూలిన ఊహల వేళ్ళను...నిలద్రొక్కుకుంటూ..!!

 

514. ఓటమి కొత్త కాదులే...

గెలవని నా ప్రేమను గేలిచేస్తూ,

రెప్పమాటు మబ్బులలో...కన్నీటి చెలమలను ఊరిస్తూ..!!

 

515. నేనోడుతూనే ఉన్నా...

నీ గెలుపు కోసమని,

నా ఓటమికై నీతో అలుపును మరచి ఆడుతూ..!!

 

516. మనస్సుకి ప్రేమపూతను పూసుకుంటున్నా...

సహజీవనం తప్పదనే,

సంఘజీవినని చాటుకుందామనే..!!

 

517. కనిపించని గాయాలే...

గేయాలై మదిని తాకుతున్నాయి,

నువ్వు నను వీడిపోయిన క్షణాలలో..!!

 

518. రుధిర నాదాలెన్నో...

సంగీతీకరించు కుంటున్నాయి,

కాలపు తంత్రులపై గంభీర స్వరాలుగా...!!

 

519. ప్రేమంటే తెలిసింది...

నీ మౌనానికి అర్ధం వెదుకుతూ,

కన్నీళ్ళు బాధించినప్పుడే..!!

 

520. మరణమంటే...

ఊపిరాగడమనుకున్నాఇన్నాళ్ళూ,

ఆత్మీయులు కనపడకుంటే...పోయే ప్రాణమని తెలియక..!!

 

521. జీవితానికి అర్ధం దొరికింది...

నీలో సగమయ్యాక,

అమ్మను మరిపించే ఆర్ద్రతను నువ్వు చూపాక..!!

 

522. హంగులన్నీ పోగేస్తున్నా...

నీ అందంతో పోటీ పెడదామని,

పాలరాతి శిల్పానికీ నీ సునితత్వం అద్దుదామనే..!!

 

523. పొగిలి పొగిలి రోదిస్తోంది...

పిడుగులుగా గుండె పగిలిన ఆకాశం,

నీలి మేఘాల ముసుగులో ముఖాన్ని దాచుకుంటూ..!!

 

524. మది మాటున దాచిన మౌనాలేవో...

రెప్పలు మాటున కరుగుతున్నాయి,

కరి మబ్బుల తునకలుగా జారిపడుతూ..!!

 

525. సెగల పొగలే...

ఎదురు చూపులకెపుడూ,

చల్లని వెన్నెలకు సైతం...ఆవిరులను పుట్టిస్తూ..!!

 

526. ప్రేమకోటను కట్టేసాను...

వలపుల ఇటుకలతో,

కూలిపోని ఆశల పునాదులపై..!!

 

527. చిరుప్రాయపు నేస్తాలే ...

చిరకాలపు జ్ఞాపకాలన్నీ,

పసిహృదయాలతో అద్దుకుంటూ..!!

 

528. అడుగులు తడబడుతున్నాయి...

ఆమడదూరం పారిపోతూ,

మాటలన్నీ అహంకరిస్తూ మనసును కోసేస్తుంటే..!!

 

529. ముగ్ధ మందారమై మురవాలనుంది...

స్నిగ్ధ మనోహర వదనంతో,

నీ మదివనాన సుమిస్తూ...!!

 

530. రెక్కలు కట్టుకుని విహరిస్తున్నాయి, కోరికలు...

స్వేచ్ఛా విహంగాలై,

సంబరాలతో అంబరానికేగుతూ...!!

 

531. నీ చిత్తరువులే...

మదిగోడలంతా వ్రేలాడుతూ,

నువ్వు దూరమైన సంగతిని అనుక్షణం గుర్తుచేస్తూ..!!

 

532. వెక్కిరిస్తూనే ఉన్నాయి...

మనసంతా శూన్యాన్ని నింపుకుంటూ,

నువ్వు ఖాళీ చేసిపోయిన గడియలన్నీ..!!

 

533. ఏ కొలమానాన్ని ఉపయోగించాలో...

యోజనాల దూరానికి జరిగిపోతూ,

మన మధ్య మిగిలిపోయిన దూరాన్ని కొలవడానికి..!!

 

534. భారత మేధో సంపత్తి తరలిపోతోంది ...

శ్వేతసౌధపు హంగులకు లోబడిపోతూ,

శ్రమైక జీవనాన్ని...మారకపు విలువతో లెక్కించుకుంటూ...!!

 

535. ఇలలోనే స్వర్గాన్ని చవిచూస్తున్నా...

అమ్మఒడిలో నిదురించినప్పుడు వేసారి,

నీ ప్రేమగూటిలో ఒదిగిన ప్రతిసారి..!!

 

536. వలపు మహిమనే చూపావో...

ప్రేమ మంత్రాలనే వల్లించావో,

గుండె గుడిలో దేవుడవయ్యావులే..!!

 

537. కాపాడుకుందాం...

పల్లెతల్లిలాంటి పచ్చని పర్యావరణాన్ని,

పాలథీన్ సంచులను బహిష్కరించి..!!

 

538. తప్పులెంచడం తెలియలేదు...

నీ ప్రేమలో మునిగినంతసేపు,

ద్వేషించాకనే తెలిసింది...మంచితనం మచ్చుకైనలేదని..!!

 

539. మనిషి మనుగడ...

విలవిలలాడేది,

ధనం విసిరిన వలలో చిక్కినప్పుడే..!!

 

540. తెలుగుబడి కనుమరుగౌతోంది...

ఆధునిక హంగులతో ముస్తాబైన,

ఆంగ్లబడి...వ్యామోహంలో దింపుతుంటే...!!

 

541. చదువులేపాటి...

అనుభవాలను మిగిల్చిన జీవితానికి,

గాయాలను పరిచయించిన గతాలముందు ..!!

 

542. అక్షరాల చురకత్తులే చాలుగా...

దిగజారిపోతున్న,

మానవతావిలువలను చీల్చిచెండాడడానికి..!!

 

543. గతాలనే గతుకుతూ కూర్చుంటే ఎలా...

వర్తమానం ఆలకిస్తుందా,

భవిష్యత్తు కూడెడుతుందా..!!

 

544. మోస్తూనే ఉన్నా... 

పోగేసుకున్న జ్ఞాపకాలన్నీ,

మధురమైనవి కొన్ని...మంటలు రగిల్చేవి మరికొన్ని..!!

 

545. గాలివాటమే మన బ్రతుకెపుడూ...

దారం తెగిన గాలిపటంలాగానో,

రెక్కలు విరిగిన విహంగంలాగానో..!!

 

546. తోడుంటావు కదూ...

నా ఆశనిరాశల ఉచ్ఛ్వాసనిశ్వాసలు నీవై,

నాలో నేను కోల్పోయిన నా ఉనికివై..!!

 

547. వెర్రితనమే కదూ...

తీరని తృష్ణకై,

మృగతృష్ణల వెంట ఆర్తిగా పరుగులుతీయడం...!!

 

548. ప్రియమైన నీకు...

నువ్వు ఎప్పుడూ ఇంతే కదూ,

చేరని దూరం పరిచయిస్తావు...తీయని బంధమైపో'తావు...!!

 

549. నీ సమక్షంలో...

మనసు మనసులో ఉండదు,

నీ పరోక్షంలో...మనసుకి కుదురే ఉండదు...!!

 

550. కతుకుతున్నా బతుకులో...

మనసు చితికిపోయినా ,

మమతనతికించుకుంటూ..!!

 

551. ఏకాంతమే...

నాలో నువ్వు చేరగానే,

ఒంటరితనమే...ప్రపంచంలో'నే ఉన్నా...!!

 

 552. ప్రేమ గోదారై పొంగిపోతోంది...

మదిగవాక్షాన్ని తెరవాగానే,

మనసు పదహారులోకి పరుగులుతీస్తూ..!!

 

553. పూలకెంత సంబరమో...

పుప్పొడి పాన్పు పరుస్తూ,

మరందాలు గ్రోలే మధుపాలకు...మధువులనందిస్తూ..!!

 

554. మారణాయుధాలే కావాలా...

పలుకుల ఆయుధాలు చాలవూ,

సూటిగానో...సుతిమెత్తగానో ప్రాణంతీయడానికి..!!

 

555. నిత్యనూతనమే మనిషి జీవితం...!

అనుభవాలనుండి (గుణ)పాఠాలను నేర్పిస్తూ...

అవరోధాల ఆరోహణావరోహణలతో నడిపిస్తూ..!!

 

556. దేహం...

జీతభత్యాలెరుగని కూలీనే,

కడదాకా బ్రతుకుమూటను మోస్తూ...!!

 

557. సప్తసముద్రాలు ఏపాటివి...

భయపెడుతూ దాటించే,

భవసాగరమంటి బ్రతుకుముందు..!!

 

558. ఎగరేస్తున్నా...

మానవత్వపు బావుటాను,

నాకూ మనసుందని నిరూపించుకుందామనే..!!

 

559. మగువకెంత మక్కువ...

మధువులనందించే ఫలాలనందుకోవాలని,

మదినిండిన మదనునికి మధురరసాన్నందించాలని..!!

 

560. కంటిచూరు తడారకుంది ...

జ్ఞాపకాల వాన వెలిసిపోయినా,

కురిసింది...గాయాల ముసురుకదా..!!

 

561. గాయం చేసేది తానే...

లేపనం పూసేది తానే,

నాడెరిగిన గొప్ప వైద్యుడే...కనికట్టు నేర్చిన కాలమాంత్రికుడు..!!

 

562. ఒక్కో పనికొక్కో రంగముందేమో...

ఇంటి పనులన్నింటికీ మాత్రం పనిమనిషి ఒక్కర్తే,

ప్చ్...తరతరాలుగా మారని ఇల్లాలి జీవితం..!!

 

563. బువ్వలాటలే నయం కదూ...

భయంకరమైన బ్రతుకులాటలకంటే,

ఖాళీ గిన్నెలే...అమాయకమైన పసికడుపులను నింపేస్తూ..!!

 

564. చందరయ్యకు మిడిసిపాటెక్కువే...

కబ్జాలకు చిక్కని నింగిగూటిలో,

తానెప్పుడూ భద్రమని కాబోలు..!!

 

565. ఏ తలపులు మీటాయో...

మూగబోయిన మది వీణియను,

పరవశరాగమాలపిస్తోంది...గ(మ)తి త(ప్పని)ప్పిన గమకాలతో..!!

 

566. సంధ్యనై అస్తమిస్తున్నా...

వేకువపూవై పలుకరించే నీకై,

అనురాగ వర్ణాలెన్నింటినో అల్లుకుంటూ..!!

 

567. సిగ్గు మువ్వల చిరుసవ్వడులెన్నో...

నీ సమక్షంలోని మూగ స్వరాలతో లయిస్తూ,

మౌన హృదయ వేదికపై నర్తిస్తున్నాయి...తడబడుయడుగులతో..!!

 

568. జీవన శిశిరంలో...

రాలిపోయే విషాదాలెన్నో,

మూగబోయిన బతుకు కోయిలల ఆర్తనాదాలతో..!!

 

569. చేదునే తినిపిస్తున్నాయి...

నీకై మధువులూరే నా మనసు చాపల్యానికి,

మధుమేహమంటిన నీ జ్ఞాపకాలు..!!

 

570. ఎంత ప్రేమ...

అమాయకపు చెక్కిళ్ళంటే,

అనుమతిలేకనే ముద్దిడే కన్నీళ్లకు..!!

 

571. పూలకెంత సంబరమో...

మోడువారిన శిశిరపు కొమ్మలను హత్తుకుంటూ,

మరో వసంతానికి ఆహ్వానం పలుకుతూ ..!!

 

572. గ్రీష్మానికింత నిర్ధయదేనికో...

హరితవర్ణాన్ని మాడ్చి మసిచేస్తూనే ఉంటుంది,

నీటి జాడను సైతం నిలవనీయక..!!

 

573. వేవేల మువ్వలు రవళిస్తున్నట్లే ఉంది...

దివి నుండి అలవోకగా జారిపడుతూ,

భువిని ముద్దాడే...వాన చినుకుల సవ్వడి..!!

 

574. వర్ణాలనద్దుతూనే ఉంది...

నీ మౌనపు కుంచె,

హృదయానికెన్నో రంగుల కలలను పరిచయిస్తూ...!!

 

575. కరిగి కర్పూరమైపోతూనే ఉంటాయి...

దినకరుని ఆలింగనాలతో,

రేయంతా వేకువకై వేచి చూసే తారాకన్నియలు...!!

 

576. ప్రేమను తృణీకరిస్తూనే ఉంటావు...

నా జీవితాన్నే కానుకగా అర్పించినా,

ఎంతటి నిర్ధయ నీది..!!

 

577. నీడలై వెంటాడుతున్నాయి...

చిర పరిచితమైన అడుగులేవో,

జీవితాంతం వెన్నంటి వచ్చే జాడలుగా..!!

 

578. తరగని సంపదే ఉద్యానవనాలది...

పూలహాసాలతో పరిమళిస్తూ,

పల్లవాలు రాలుతున్నా...చివురుల సిరులను తొడుగుతూ..!!

 

579. దుఃఖంలో ఒంటరులే...

శిశిరం తాకిన తరువులు,

గాయం చీల్చిన హృదయాలు..!!

 

580. నిరీక్షిస్తూనే ఉన్నా...

మనస్సును నిమిరే స్పర్శకోసం,

ఆర్తిగా పొదువుకునే హృదయంకోసం..!!

 

581. హరించుకుపోతున్నాయి...కంటివెలుగులు...

ప్రేమ దివ్వెలను ఆర్పేస్తూ,

మదిమందిరం నుండి నువ్వు నిష్క్రమించగానే..!!

 

582. అద్భుతమైన స్పటికమే...

నక్షత్రహారాల తళతళ తళుకులతో,

నీలాల మెరుపు తీగలల్లుతున్న ఆకాశం..!!

 

583. వేవేల తారాదివ్వెలు...

అనంతరోదసీ తీరంలో,

వెలుగులు విరజిమ్ముతున్నాయి ...కోనేటి కార్తీకదీపాలై ..!!

 

584. ఏ ఆధునికతను నేర్చిందని...

పొద్దుపొడవక మునుపే తనవారినందరినీ,

తట్టిలేపుతుంది కొక్కొరోకోయంటూ..వేదకాలపు విజ్ఞాని..!!

 

585. మేఘాలకింత జాలిదేనికో...

మూగలై ఒంటరిగా నిలిచిన గిరిశిఖరాలను,

చుంబిస్తూనే ఉంటాయి...చినుకుపూలాభిషేకాలతో..!!

 

586. జ్ఞాపకాల పదునెంతో తెలిసింది...

నిను వీడలేని నా మదిని,

నిర్దాక్షిణ్యంగా కోసేస్తుంటే..!!

 

587. పారిజాత కుసుమాన్నే...

రాలిపోతూ రాగపరిమళాన్నల్లుకుంటూ,

నీ పూజకై పరితపిస్తూ..!!

 

588. కొన్ని జ్ఞాపకాల పూలు...

ఒక పూటలోనో...ఒక రోజులోనో,

అర్ధాయుస్సుతోన ...నేలరాలిపోతూ..!!

 

589. నిజం ఆత్మాహుతి చేసుకుంటోంది...

అబద్ధం నియంతై ఏలుతుంటే,

నయ(ఆత్మ)వంచనల సామ్రాజ్యంలో..!!

 

590. కధల్లో ఆలీబాబా ఒక్కడే గజదొంగ...

మన జీవితాల్లో మాత్రం...అడుగడుక్కీ దొంగలే,

కుతంత్రాల రాజకీయ దందాలతో బతుకులనాడిస్తూ..!!

 

591. దుఃఖమొక్కటేగా...

మనిషి జీవితంలో ఏ కల్మషం ఎరుగనిది,

నిజాయితీగా జీవితాంతం మిగిలి(కుమిలి)పోయేది..!!

 

592. తానొక అల్లరి పిల్లగాలి సోయగం...

పసిపాపల్లే నట్టింట నడయాడుతూ,

నవ్వుల మంజీరాలను రవళిస్తుంటే..!!

 

593. మూడు ముళ్ళు , ఏడడుగులు...

భార్యాభర్తల బంధం,

మూన్నాళ్ల  ముచ్చట,  ఆరడుగులు...మనిషీ మట్టిల సంభందం...!!

 

594. నర్తిస్తోంది మానసం...

నీ ప్రేమ కడలిలో,

అలల మువ్వల సవ్వడితో...!!

 

595. గమ్యం చేరే ప్రయత్నం చేస్తున్నా...

ఏ క్షణానైనా తలుపు తడుతుందనే,

ప్రాణంపోకడ తెలియదుగా మరి...!!

 

596. ఆయాసమెరుగనిదే...

పడుతూలేస్తూ పరుగులుతీసే కాలం,

తనతోపాటే...పరుగులుతీయిస్తూ..!!

 

597. కడవరకు తోడై నిలిచేవే...

నీతో గడిపిన ఘడియలన్నీ,

జన్మజన్మలకు పెనవేసుకుపోతూ..!!

 

598. అలుపెరుగని బాటసారివే నీవు...

నా సుదూర ప్రణయపు పయనంలో,

తోడై..నా నీడై...ప్రేమిస్తూనో...మరి ద్వేషిస్తూనో..!!

 

599. సంతోషాల సంకీర్తనలే...

మది విపంచికెపుడూ, 

నీ పలుకుల పదనిసలతో..!!

 

600. అలలై పొంగుతున్నాయి...

సంతోషంతోనో...మరి దుఃఖంతోనో,

చెక్కిట జారిపోతూ...కన్నీటి బిందువులు..!!

 

601. వెదుక్కుంటున్నా...

మా'నవత్వపు జాడలకై,

దూసుకుపోతున్న ఆధునిక ప్రపంచంలో..!!

 

602. ఎడబాటును పెంచుతోంది...

ఆధునిక పరిజ్ఞానం,

బంధాలను దూరంచేసేస్తూ..!!

 

603. మరణాన్ని మోయడం తేలికే...

నీ మౌనాన్ని జయించడం అలవాటయ్యాక,

నీ వెలివేతను భరించడం నేర్చుకున్నాకా..!!

 

604. కబ్జా చేస్తూనే ఉంటావు...

నా మదిమాగాణిలో నాటుకున్న,

నీ ప్రేమపంటలన్నింటినీ..!!

 

605. అర్ధాన్ని వెదుక్కుంటోంది...

బాల్యమంటే తెలియని తికమకలో,

నేటి చిరుప్రాయం..!!

 

606. ఆకలి...

పేద, గొప్ప బేధం చూపనిదే,

సర్వప్రాణుల సమానత్వాన్ని పాటిస్తూ..!!

 

607. పచ్చిబాలింతలే చెత్తకుండీలు...

రోజుకో అనాధ శిశువుకు జన్మనిస్తూ,

కనిపెంచని అమ్మలై కడుపున దాచుకుంటూ..!!

 

608. నిదురించేది ఆరడుగుల నేలలోనేగా...

కోట్లు గడించిన కోటీశ్వరులైనా,

పేదరికంలో మగ్గిన నిరుపేదలైనా..!!

 

609. చేజారనీయకు బాల్యాన్ని...

జీవితంలో ఎప్పటికీ తిరిగిరాని,

అమూల్యమైన పసి(డి)క్షణాల్ని..!!

 

610. నింగికే కాదు...

జీవితానికీ తప్పనివే,

చీకటి వెలుగులు..!!

 

611. కలలోనే సుఖాన్నివెదుక్కుంటున్నా...

జీవితం పగటికలగానే మిగిలిపోతుంటే,

కాలమంతా వెతలతోనే కరిగిపోతుంటే..!!

 

612. మానవకులాన్ని ప్రశ్నించాలనుంది...

తనదే కులమో తెలుపుతూ, 

పేరు ప్రక్కన చేర్చుకోవాలని..!!

 

613. తప్పని వేదనే...

పసిప్రాయానికైనా...

ర్యాంకుల బరిలో పోటీనెదుర్కోవడం..!!

 

614. మన్నిస్తావు కదూ...

మనుగడ సాగేంతవరకూ,

మనసు నీకే అర్పించిన నేరానికి...!!

 

615. నువ్వు శృతిచేసినందుకేనేమో....

ప్రణయగీతాలనాలపిస్తోంది,

హృదయవిపంచి...మోహనరాగాలతో..!!

 

616. కలలన్నీ అలుగుతున్నాయి...

నిదురరాని కనులపై సమరానికి ఆయక్తమౌతూ,

వెతల రాత్రులను వెలివేసేస్తూ...!!

 

617. అపరిచితనై మిగిలిపోయాను...

నాదైన జీవితం చేజారిపోగానే,

నీ నీడగామారిన...నా నీలో ఒదిగిపోతూ...!!

 

618. వసివాడిపోతోంది...

పసి(డి)జీవితం,

వయస్సుకు మించిన చదువుల భారంతో..!!

 

619. ఏకాకినే...

నా కలలకారాగారంలో బందీనౌతూ,

వెర్రిగా నిను ప్రేమించిన నేరానికి ..!!

 

620. జీవించాలనే ఉంది...

నీ ఊహల ప్రాణవాయువులతో,

జ్ఞాపకాలనే ఊపిరిగా నిలుపుకుంటూ..!!

 

621. అంతుబట్టని చిత్రానివే...

మౌనపు కుంచెతో దిద్దుకుంటూ,

నిరాశల వర్ణాలనద్దుకుంటూ..!!

 

622. విరహగీతమాలపిస్తోంది...

ప్రేమ విహంగం...

వలపుల పంజరంలో బందీగా మారుతూ..!!

 

623. వెదుక్కుంటూనే ఉన్నా...

అనేక ముఖాల ముసుగుల్లో దాగిపోయిన,

నా అసలు ముఖాన్ని..!!

 

624. ఎక్కడ నేర్చావో...

చిత్రమైన ప్రేమ పరసవేది విద్యను,

ప్రణయమై తాకుతూ...హృదయాన్ని లాగేసుకుంటూ...!!

 

625. చెక్కిట జారేవి...

రెండు కన్నీటి బొట్లే అయినా,

హృదయం లోపల పగిలిన ముక్కలెన్నో ..!!

 

626. మనసంతా నువ్వేనన్నాగా...

నా కళ్ళల్లో కలలుగా నింపుకుంటూ,

నా నుదుట సింధూరంగా దిద్దుకుంటూ..!!

 

627. దారి చూపేవే...

జీవితానుభవాలన్నీ,

వేలు పట్టుకుని నడిపిస్తూ...క్రొత్త పాఠాలను నేర్పిస్తూ...!!

 

628. సుఖదుఃఖాలు, కలతలు కష్టాలు మార్చేది...

మనిషి రూపాన్నేగాని,

అసలు స్వభావాన్ని కాదుగా ..!!

 

629. చిరుగాలి గీతానికి ...

లేత చిగురాకుల లాస్యం,

తరులన్నీ తలలూపుతూ తాళమేస్తుంటే...!!

630. కీర్తికాంత...

కాలునిలువని సంచారిణియే,

కళాకారులను ఆశల చట్రంలో బంధిస్తూ..!!

 

631. మౌనభాషనే పరిచయించావు...

మౌనమందాకినిలా మారుస్తూ,

గలగల గోదారిలా సాగిపోయే నన్ను...నా మానసాన్ని..!!

 

632. నేలపై నడిచే మెరుపులమ్మవే...

నీలిమేఘాల సౌధాన్ని వీడి,

భువిగగనాన తళుకులీనుతూ...వెన్నెలకొమ్మా..!!

 

633. మంచాలకు నులకలు...

పశువులకు చెలకలు, విత్తనాల మొలకలు,

నీళ్ళుతోడు గిలకలు, పలుకాడు చిలకలు...ఇక చరితలే..!!

 

634. ప్రొద్దుతిరుగుడు పూల జన్మెంత ధన్యం...

ఆజన్మాంతరం,

ఆదిత్యుని తనివితీరా ఆరాధిస్తూ...మనసుతీరా కాంచుతూ...!!

 

635. మేఘమాలికలకెవరు తర్ఫీదునిచ్చారో....

క్రమంతప్పక వరుసలో సాగిపోతున్నాయి,

క్రమశిక్షణతో కవాతు నేర్చిన జవానుల్లా..!!

 

636. వానజాణ అల్లరిదే సుమా...

చినుకుముళ్ళతో సెలయేళ్ళను గిచ్చేస్తూ,

గిరిశిఖరాలను ముద్దాడి...కొంటెగా జారిపోతూ...!!

 

637. పసితనానికే ఓ అద్భుతం...

రంగులరాట్నమంటే,

జీవితమే...ఒక రంగులరాట్నమౌతుందని తెలియక..!!

 

638. ఎప్పుడో కలిసినట్లే ఉంది...

కాని ఎన్ని జన్మలని వెనక్కిపోనూ,

నీ జాడను కనుగొనేందుకు..!!

 

639. ప్రకృతికే సొంతం...కల్పనాచాతుర్యం...

పాలపుంతలతో మిరమిట్లు గొలుపుతూ,

పూల రేకుల పుప్పొడి చినుకు జల్లులను కురిపిస్తూ ..!!

 

640. ఇటు చివర శబ్దం...అటు చివర నిశ్శబ్దం...

నిలకడలేని భ్రాంతుల నడుమ కొట్టుమిట్టాడుతుంటుంది,

మాయదారి మనస్సు ...!!

 

641. వయస్సు అనుభవాన్నే పెంచుతుందో...

అనుభవం బ్రతుకునే మార్చేస్తుందో ,

అంతులేని భవసాగరమే..జీవితం..!!

 

642. గొప్పలయకారుడే ..సృష్టికర్త...

ఒక ప్రక్క పసికందులకు ప్రాణాలను పోస్తూ,

మరొక ప్రక్క వృద్ధులను మృత్యువు ఒడిలోనికి జార్చేస్తూ..!!

 

643. చినుకు శరాలు...

మేఘాలకోటను కూల్చేస్తున్నాయి,

పిడుగులు ఆయుధాలను ఝళిపిస్తూ..!!

 

644. సంతోషమైనా, దుఃఖమైనా...

చెలమలూరించే బావులేగా...నయనాలు,

ఆనందబాష్పాలుగానో, అశ్రువులుగానో జారిపోతూ..!!

 

645. ఊహల ఊయలలే ఊగుతున్నా...

నీ తలపులనే,

జంపాలలుగా చేసుకుని..!!

 

646. విఫలమౌతున్నా...

కన్నీటిబావిలో నీటినంతా,

జల్లెడతో తోడే ప్రయత్నంలో...!!

 

647. వేచి చూస్తూనే ఉన్నా...

మది విపంచిని మ్రోగించే,

నీ తీయని స్వరాలకై..!!

 

648. ఆశల ప్రవాహాలెన్నో...

పొంగిపొరలిపోతున్నాయి,

గుప్పెడంత గుండెలో...ఉప్పెనంత హోరుతో...!!

 

649. సంతోషంతో గెంతులేస్తోంది...

పసిపిల్లగ మారుతూ...మానసం,

ఆంక్షల అడ్డుగోడలను దాటిపోగానే..!!

 

650. ఎడబాటు కూడా ఆనందమే...

మన ఏకాంతంలోని జ్ఞాపకాలతో,

నింపుకుంటున్న మానసానికి..!!

 

651. స్వేచ్చావిహంగాలౌతున్నాయి...

రెక్కలు తొడిగిన అనుభవాలు,

దాచుకున్న మధురానుభూతుల ముడులను విప్పగానే..!!

 

652. ఆత్మార్పణ చేసుకుంటున్నా...

ప్రేమ శలభాన్నై,

నీ నవ్వుల దీపశిఖల్ని తాకి ..!!

 

653. దిగంతాలకు వ్యాపిస్తున్నాయి...

దిగులు మబ్బులు,

హృదయాకాశమంతా...ముసురు పట్టగానే..!!

 

654. భుక్తాయాసం తప్పడం లేదు...

కొసరి కొసరి తినిపిస్తూ,

నీ ప్రేమ విస్తరిని వడ్డిస్తుంటే..!!

 

655. వేచిఉన్నా...

పచ్చిక పానుపునై,

మనసుతీరా నిను సేదదీర్చాలనే..!!

 

656. విశ్వరూపం ఆవిష్కరింపబడేదెపుడో...

ప్రేమయనే మహాశక్తిని,

కనులారా దర్శిద్దమంటే..!!

 

657. ప్రకృతికాంతనవ్వాలనుంది...

వసంతుడవై అరుదెంచే నీకై,

అభిసారికనై వేచిచూస్తూ...!!

 

658. హృదయం నలుగుతోంది...

మన బంధం,

మనస్సుకు సంకెళ్ళు వేయగానే..!!

 

659. సమయాన్ని సంధిస్తున్నా...

నీ ఊహలలో బంధీనౌతూ,

నీ ఊసులతో లాహిరిలూగుతూ..!!

 

660. సుమాన్నై విరియాలనుంది...

నీ తలపుల మొగ్గలనే తొడుగుతూ,

నీ జ్ఞాపకాల పరిమళాన్ని వెదజల్లుతూ..!!

 

661. తడిచి ముద్దౌతున్నా...

వలపుల వానలలో,

నీ తలపుల చినుకులేవో తడిపేస్తుంటే..!!

 

662. పడుతూనే ఉన్నా...కన్నీళ్ళను దోసిళ్ళతో...

నీతో గడిపిన క్షణాలను గుప్పిళ్ళలో,

నువ్వు చేసిన బాసలు దాటిపోగానే..!!

 

663. వడలి రాలిపోతున్నాయి....

విచ్చీ విచ్చని ఆశల మొగ్గలు,

వేదనల ముసురు తాకిన మనోవనం మాగిపోతుంటే..!!

 

664. మౌనపు సేద్యం చేస్తున్నా...

మనసుక్షేత్రాన...ఊహల విత్తులను నాటుకుంటూ,

వేదనల కలుపులనేరి పారేస్తూ..!!

 

665. పేదలైపోతున్నాయి అనుబంధాలు...

మనుషులనే కాదు,

మమతలు నిండిన మనసులను కూడా కొనలేనంతగా..!!

 

666. జీవితమంటే....

మరణాన్ని,

పెంచి పోషించడమే..!!

 

667. ఎంత గర్వమో...

మెరుపు తీగలకు,

వెలుగుపూలను అలవోకగా రాల్చేస్తూ...!!

 

668. సవారీలు దేనికో...

కులపు గుర్రంపై దౌడుతీస్తూ,

మానవకులాన్ని విడనాడుతూ..!!

 

669. నవరసాలను పలికిస్తూ...

నాటి సినీగేయాలు,

వాయిద్యాలు మింగేస్తూ...నేటి పాటల హంగులు..!!

 

670. వేకువ తలుపులను తెరుస్తోంది పల్లెతల్లి...

తెలిమంచు బిందువులలో తానమాడి,

సూర్యబింబపు సింధూరాన్నినుదుటన దిద్దుకుంటూ...!

 

671. పలుకుల కంటకాలు...

మస్తిష్కపు పొరలను చీల్చేస్తూ,

గాయాల గేయాలై...హృదయవీణియ తంత్రులను తెంచేస్తూ..!!

 

672. మన అధీనంలో లేనివే...

ఇటు బాల్యమూ...అటు ముసలితనమూ,

జీవితాలు ముగిసిపోయేవరకు..!!

 

673. ముత్యాలరాశులై మెరిసే నీ నవ్వులు...

సిరి'మువ్వలై రవళించే నీ పలుకులు,

నా మనస్సు కాంచే...సుందరమైన దృశ్యాలే...!!

 

674. ఆశలెన్నో పొంగిపూస్తున్నాయి...

కన్నె కలువలై,

మదికోనేట...తలపుల పరిమళాలతో..!!

 

675. పన్నీటి కల్లాపినే జల్లుకుంటున్నా...

ఊహల పూలజల్లులనే కురిపిస్తూ,

మదివాకిట నీ కలల రంగవల్లులనే దిద్దుకుంటూ..!!

 

676. హృదయకుసుమం వికసిస్తోంది...

వలపు నెత్తావులతో,

మనోవనమంతా...మరువపు మత్తులను వెదజల్లుతూ..!!

 

677. దివాకరుడు...

వెలిగిస్తూనే ఉంటాడు,

దేదీప్యమానంగా...రోజుదివ్వెను..!!

 

678. అచంచలమైనదే...

నీ అనునయసన్నిధి,

వెన్నెల వెలుగుల చల్లదాన్ని నింపుకుంటూ..!!

 

679. సరిదిద్ది నడిపిస్తూనే ఉంటావు...

నే తప్పటడుగు వేసిన ప్రతిసారీ,

కన్న ప్రేమను తల(మరి)పిస్తూ...!!

 

680. అంత సులభతరమా...

ఆవిష్కరించగలగడం,

రమణీయమైన ప్రకృతికాంత...అంతరంగాన్ని...!!

 

681. కాంతిపుంజాన్ని విరజిమ్ముతోంది...

నీ నవ్వుల చిరుదివ్వె,

అలుముకున్న విషాదాన్ని...పటాపంచలుచేస్తూ..!!

 

682. ఏ బంధనాలు ముడిపడ్డాయో...

నను నీకు కట్టిపడేస్తోంది,

అస్వతంత్రమైన...నీ చెలిమి స్వతంత్రం..!!

 

683. తప్పొప్పుల పట్టీలెందుకులే...

కోల్పోయిన జీవితాన్ని,

గుర్తుచేసుకుని బాధపడడానికి తప్ప...!!

 

684. వెంటాడుతోంది...

నీడలాంటి గాయమేదో,

గుండె చెలమలను మరింత తడిచేస్తూ..!!

 

685. నేల రాలిపోతున్నాయి...

నా స్వప్నసుమాలన్నీ,

కన్నీటి కొలనులో విరిసిన తామరలుగా..!!

 

686. కాలిపోతూనే ఉంటాయి...

కాలపు కుంపటిలో,

క్షణాల నిప్పులు ...బొగ్గులనుసిగా మిగిలిపోతూ..!!

 

687. చెరిగిపోతున్నాయి...

కన్నీటి అలలపై,

కరిగిపోతూ...నా కలల రాతలన్నీ..!!

 

688. నువ్వెళ్ళాకా...

గాయాలై వేధించే జ్ఞాపకాలు కొన్ని,

లేపనాలై మరిపించే స్మృతులు మరికొన్ని...!!

 

689. నా మనోవనంలో వాలిన కోయిలలెన్నో...

చైత్రరాగాలతో మైత్రీవేణువులూదుతూ కొన్ని,

శిశిరనాదాలతో శీతలరాగమాలపిస్తూ మరికొన్ని ..!!

 

690. కాలాన్ని ఆపేయ్యాలనుకున్నా...

నీతో(లో) ఉన్న క్షణాలలోనే,

గుండెను చిధ్రం చేసిపోతాయని తెలియక ..!!

 

691. మనసునే పూల తివాచీగా పరిచాను...

అడుగులెక్కడ కందిపోతాయోనని,

ముళ్ళబాటపై వదిలేసిపోతావని ఊహించలేక..!!

 

692. నా మదివేదికపై...

ఆనందతాండవంతో నర్తిస్తూనే ఉన్నాయి,

నువ్వు మురిపించిన మువ్వల పలుకులన్నీ..!!

 

693. ఇష్టంగానే ఆరగిస్తున్నాను...

నీ ప్రేమవిస్తరిని,

కష్టమైనా...నష్టమైనా నీతోనే జీవిద్దామని..!!

 

694. ఆనందాల ఊయలలూగుతున్నా...

నీ లయలనే,

జంపాలలుగా మార్చుకుంటూ..!!

 

695. పర్యావరణమంటే...

పరిసరాల మౌలిక విషయాలేనని ఊరుకుంటే ఎలా...

నువ్వు, నేను కూడా వాటిలో భాగమేగా..!!

 

696. మౌనవిస్తున్నాయి మాటలు...

చూపుల కొసలమీద వేళ్ళాడుతూ,

అను'నయాలతో పరామర్శిస్తూ..!!

 

697. వయస్సుతో పనేమిటిలే...

మన మనసుల భావాలను గీసుకున్న చిత్రాలకు,

యౌవనవీధిలో విహరిస్తూ...ప్రాయాన్నే మరిపిస్తూ..!!

 

698. ఎంత అమాయకత్వమో ...

సూత్రానిది,

పూలను బందించాననుకొని...తానే బందీయౌతూ..!!

 

699. కలమే హలం...

సాహిత్యపు తోటలో,

భావసేద్యం చేసేందుకు...అక్షరసుమాలను పూయించేందుకు..!!

 

700. ఒళ్ళంతా కళ్ళేనేమో...

దర్పణానికి,

ఏమీ దాచుకోకుండా నిజాయితీగా మొత్తం చూపించేస్తూ..!!

 

701. కొత్తరాగమాలపిస్తోంది...

ఎద కోయిల,

ఋతువువై నువ్వు పరిమళించగానే..!!

 

702. చెల్లించక తప్పదేమో...

జీవితాన్నే రుసుముగా,

ప్రేమభారాన్ని హృదయాన మోస్తున్నంతవరకు..!!

 

703. ఏమిపనిలే...గొర్రెలమందలతో...

చీమలబారుని చూసి నేరిస్తే సరి,

ఐక్యతకున్న విలువ ఏమిటో...!!

 

704. మనస్సును ఛిద్రం చేస్తూనే ఉంటాయి....

మరుగైనాక కూడా,

మరువనీయని నీ స్మృతులు...!!

 

705. తెగ హొయలుపోతోంది...

ఏకాంతం,

నా జ్ఞాపకాల్లోకి నువ్వు చేరిపోగానే..!!

 

706. కోరికల వ్యామోహం తగ్గదెందుకనో...

మనిషి జన్మకి,

మరణం తధ్యమని తెలిసీ..!!

 

707. ఎంత నిరంకుసత్వమో...

పాషాణమంటి కాలానికి,

నెత్తురోడిన క్షణాలలోకే నిరంతరం నెట్టేస్తూ...!!

 

708. ఇంత వెఱ్ఱిదేమిటో ప్రేమ...

సంతోషమొచ్చినా...దుఃఖమొచ్చినా,

మనస్సును చీల్చుకుని మరీ బయటపడిపోతూ...!!

 

709. ఓటమి తప్పడంలేదు...

బేల హృదయానికి,

ప్రేమను పంచాలనుకున్న ప్రతిసారీ...భంగపడిపోతూ...!!

 

710. ఎంత చిత్రమో...

నీ కలలే మిగులుతున్నాయి,

నా రాత్రులన్నింటినీ జల్లెడపడుతుంటే..!!

 

711. వేధించే జ్ఞాపకమే నీవు...

మాయని గాయమై,

పదే పదే వేదనల పుండును రేపుతూ..!!

 

712. అబద్ధమాడుతున్నావు కదూ...

నన్నసలు తలవనని,

మరి కెంపులెందుకు తళుకులీనుతున్నాయో....చెక్కిలిపై..!!

 

713. ఎప్పుడూ వరదలే...

నయన సంద్రానికి,

కలతల అలలతో ఎగసి ఎగసి పడుతూ...!!

 

714. ఎదుటా..ఎదలో...

ప్రేమగా తడుముతూ,

తానే...నా ప్రపంచమౌతూ...!!

 

715. తడిమి చూడు...

పగిలిన హృదయాల్ని,

ఓడిన ప్రేమదే...తాకే కన్నీటి వ్యధంతా...!!

 

 716. ప్రేమికులకేమి తెలుసు...

ముక్కలైన గుండెలనడిగి చూడు,

తెలుస్తుంది...ప్రేమలోతెంతో..!!

 

717. చంద్రం మాష్టారు...

బొత్తిగా మొండిఘటం...సుమా,

ఎడాదికోమారైనా సెలవీయరు పాపం...తారల బడికి ..!!

 

718. మనమేలే...

మిత్రులమైనా...శత్రువులమైనా,

మనసు నేస్తాన్ని ఊరడించేందుకో...గాయపరిచేందుకో..!!

 

719. వాహ్యాళికి  బయలుదేరింది...

పున్నమి రాణి,

గగనపుతోటలో...వెన్నెలపూలను ఏరుకునేందుకై ...!!

 

720. సింగారించుకోక తప్పడం లేదు...

మోముపై బూటకపు నవ్వులను,

అనుక్షణం హృదయం నలిగిపోతుంటే ..!!

 

721. వెదుకుతూనే ఉన్నా నీకై ...

నీ జ్ఞాపకాల నీడలలో,

మరణించని నా ఆశలను మభ్యపెట్టుకుంటూ..!!

 

722. నమ్మకపు ఖజానాను తెరిచాను...

భావోద్వేగాలను నియంత్రించుకుంటూ,

గెలుపుపై పట్టును సాధించాలనే...!!

 

723. నిరీక్షణేనా బ్రతుకంతా...

ప్రేమించే హృదయానికో,

ప్రేమించబడే సమయానికో..!!

 

724. గుండెకింత సవ్వడి దేనికో...

మనస్సుదాటని మౌనాలనేవో,

పెదవులపై ఒలికించుకోవాలని..!!

 

725. ఊహించనే లేదు...

నా చెక్కిలిపై,

కన్నీటి చుక్కలా నువ్వు జారిపోయే రోజొస్తుందని..!!

 

726. హృదయతంత్రులను మీటుతుంటాయి...

నీ మాటలే మధురస్వరాలై,

నేనలసిసొలసినపుడల్లా..!!

 

727. సెలయేటి గలగలలెన్నో...

తన తలపుల స్పర్శలేవో,

సుతారంగా గుండెను తాకగానే..!!

 

728. కదలలేమని అడుగులు...

వదలలేమని జ్ఞాపకాలు,

మొరాయిస్తున్నాయి..తానొదిలిన క్షణాల్లోనే నిలిపేస్తూ ..!!

 

729. సంక్షోభంతోనో...

సంఘర్షణలతోనో,

వివర్ణమైపోతోంది...నువ్వొదిలెళ్ళిన ఏకాంతం..!!

 

730. ముడుచుకుంటోంది...

ముగ్దలా నిశీధి కన్నె,

వెలుగురేఖల ఆలింగనాలతో..!!

 

731. గొంతెత్తి పాడుతోంది...

హృదయమొక గీతాన్ని,

ఏ బాల్యస్మృతి మీటిందో..!! 

 

732. బయల్పడుతోంది...

తన రూపమే,

నను నేను ఛిద్రం చేసుకోగానే..!! 

 

733. ఏ గీతాన్ని ఆలపిస్తుందో...

చీకటి గాయని,

రాత్రి గుండెను కరిగించేందుకై..!!

 

734. తిక్కెక్కువే...సంద్రపు అలలకు...

తుడిపి పోయాయి అల్లరిగా,

సైకతశాసనంపై నేనపురూపంగా చెక్కుకున్న పేరును..!!

 

735. గుండె గుహలో ప్రవహిస్తున్నాయి...

చల్లని నదీనదాలెన్నో,

కొన్ని ఆనందక్షణాల్ని దోసిలట్టగానే..!!

 

736. నదిలా ప్రవహిస్తోంది...

గుండెల్లో అను'రాగ గానమేదో,

తన అనునయాలేవో హృదియలలను మీటుతుంటే..!!

 

737. రాజుకుంటూనే ఉంటాయి...

పగలంతా వేదనల చితుకులు, 

రాత్రిపూట మంటల్ని ఎగదోసేందుకై..!!

 

738. చినుకులుగానే రాలిపోతుంటా...

గుండె వాన కన్నుల్లోకి పెల్లుబికినపుడల్లా,

చెక్కిలి క్షేత్రాన్ని ముంపుకు గురిచేస్తూ..!!

 

739. అంకురిస్తోంది ఓ ఆశాబీజం...

పన్నీటి చేతులతో పొదువుకోగానే,

సంతసాల చివురుటాకులను తొడుక్కుంటూ..!!

 

740. స్వరాలాపన చేస్తోంది...

ఓ అల్లరి రెమ్మ,

తన చిట్టి ఆకుల్లో కూనలమ్మను దాచుకుంటూ..!!

 

741. జలజలా జారిపోతున్నాయి...

కనుల బరిణెల నుండి,

మది భాండాగారాన్ని దాటిపోతున్న పన్నీటి ముత్యాలన్నీ..!!

 

742. అల్లరి పిల్లలే...

చిలిపిగా పాదాలతో ఆటలాడే,

ఆ అందాల సెలయేళ్ళన్నీ..!!

 

743. ఆదమరిచి నిదురోతోంది...

హాయిగొలుపు  ఒడిలో,

అమ్మలు రూపంలో...నా పసిదనం..!!

 

744. మత్తిల్లిపోయే సౌరభాలే...

నా మనోవనమంతా,

తను నిండుగా నవ్వగానే..!! 

 

745. ఆకాశవీధిలో ఆటలేమిటో...

మంచు దుప్పటిని కప్పుకుని నిదురోక,

ఆదివారపు సూర్యుడికి...ఆటవిడుపేమో మరి..!!

 

746. ఓదార్చడం తేలికే...

మరువడమే కష్టం,

ప్రేమలో మనస్సు చెదిరినా...గెలుపులో ప్రయత్నం ఓడినా...!!

 

747. పదాలతో పరిచయం పెంచుకుంటున్నా...

భాషపై పట్టును సాధించాలనే,

తప్పదు మరి...కవిత్వం వ్రాసేయాలని శపథం పట్టేసాగా..!!

 

748. తెలుసుకోవాలనే ఉంది...

తుదిగడియలోపు,

నేనెవరి గుండెల్లో పదిలమై ఉన్నానో..!!

 

749. గగనపు వెండితెరపై ...

మెరిపించే "తారా"నటులే,

తెరమరుగవని నక్షత్రాలన్నీ..!!

 

750. ఒంటరిదైపోయింది...

హృదయ పంజరం,

ప్రేమచిలుక ఎగిరిపోగానే..!!

 

751. తెలుగు అక్షరాలు అవిటివై పోతున్నాయి...

ఆంగ్ల విద్య మోజులో,

వంకరలుపోతున్న...నేటితరం పలుకుల తాకిడితో..!!

 

752. వృద్ధాప్యం...

కన్నవారు లేని బాల్యం,

కడుపున మోసినవారి ఒడిలో చేరే పసిదనం..!!

 

753. వెంటతీసుకెళ్ళాలని లేదు...

స్మృతులను సైతం,

నే పయనమై'పోతున్న సాంత్వనపురికి..!!

 

754. వసంతాలను వెదజల్లుతుంటాయి...

ప్రతి ఋతువులోను పరిమళిస్తూ,

అందమైన నవ్వుల పువ్వులు..!!

 

755. మోసపోతూనే ఉన్నాను...

నీ లోకంలోనే కాలాన్ని వృధాచేస్తూ,

నాకంటూ ఓ జీవితముందన్న విషయాన్ని మరిచి..!!

 

756. చేజిక్కించుకోవాలనే ఉంది...

నాదైన జీవితాన్ని,

ఆంక్షలచట్రాన్ని ఛేదించుకుంటూ...!!

 

757. నిష్క్రమిస్తున్నా...

నీ హృదయపు సౌధంనుండి,

అలంకారమై నిలవడం ఇష్టంలేకనే..!!

 

758. మనకై మిగిలేవారు కొందరే...

మనతో చేరేవారెందరైనా,

ఈ జీవనమజిలీలో...మనస్సుతో ముచ్చటిస్తూ..!!

 

759. అన్నవారెవరైతేనేమి...

నోరు మంచిదైతే ఊరుమంచిదౌనని,

ఓర్వలేక గాయపరిచేవారెందరో...నోరుమంచిదైనా..!!

 

760. కొందరికి వెన్నతో పెట్టిన విద్యనే...

శిఖరాన నిలబడ్డ ప్రతిభనైనా,

ఈర్ష్యాద్వేషాలతో...పాతాళానికి త్రొక్కేయడం..!!

 

761. జీవితానికున్న ఆవలి ఒడ్డునే మరిచా...

అనుభూతుల నౌకలో పయనించాలనే ఆశతో,

ఈవలి ఒడ్డునే ఒంటరినై మిగిలిపోతూ..!!

 

762. ఏనాటికైనా...

ఒంటరులై మిగిలిపోక తప్పదు,

జీవితంలో,నటించడం మొదలైతే..!!

 

763. చెదిరిపోతోంది బాల్యం...

పలకాబలపం పట్టే వయస్సులో,

పలుగూపారలను చేతికిస్తుంటే..!!

 

764. విద్యాలయాలంటే...

విజ్ఞానపు వేదికలే,

జ్ఞానకాంతులను వెలిగించే దీపికలే..!!

 

765. జీవితమంతా...

వ్యర్ధమైన పోరాటమో...అర్ధంలేని ఆరాటమో,

నిరంతర సమస్యల సంఘర్షణలతో నలిగిపోతూ..!!

 

766. చిమ్ముతూనే ఉంటావు...

మధుర స్మృతులనెన్నిటినో,

పరిమళించే పన్నీటి కల్లాపిలుగా..!!

 

767. లక్ష్యమేదైతేనేమి...

గురిచూసి కూల్చడమేగా..ధ్యేయం,

పెన్ను పట్టిన కవికైనా...గన్ను పట్టిన వేటగాడికైనా..!!

 

768. ఓ చెదరని జ్ఞాపకం...

అపుడెపుడో చేజారిన బాల్యం,

నాకంటూ సొంతమైన...అందమైన చిరుప్రాయం..!!

 

769. నా ఎదనే తల్పంగా పరిచాను...

నిదురతో వా(సో)లిపోయే నీ నీలికనులకు,

లాలించి జోలపాడి...ప్రేమతో ముద్దాడేందుకై..!!

 

770. నిశినై ఎదురుచూస్తున్నా...

వెన్నెల జల్లులను కురిపిస్తావనే,

ప్రతి పున్నమిరేయిలో...జాబిలివై..!!

 

771. ఎవరు జార్చుంటారో...

ధగ ధగలాడే ధవళవస్త్రంలా,

ఆ కొండలపైనుండి జారే జలపాతాన్ని...ఇంతందంగా..!!

 

772. తళుక్కున మెరిసింది...

కనుకొనల్లో జారుతూ,

ఓ పన్నీటి నక్షత్రం...నవ్వుల కాంతులతో..!!

 

773. స్పృశించి పోయింది...

ఓ హేమంతస్పర్శ,

అచ్చం తన తీయని స్మతిలాగానే..!!

 

774. చిక్కుకుంటున్నా ...

ఒక శూన్యపు వలయంలోకి,

నను విడిచి నువ్వెళ్ళిపోగానే..!!  

 

775. అసహనంగా కదులుతోంది...

చీకటి దుప్పట్లో,

నా రాత్రికీ…నిదుర కరువైపోగానే..!!

 

776. అనురాగాన్ని మరువలేకనో...

బంధాన్ని విడనాడలేకనో,

ముగించలేకపోతున్నా...జీవిత కావ్యాన్ని...!!

 

777. వీడ్కోలు పలుకుతున్నాయి...

భారమైన కన్నీళ్ళు ,

చేజారిన చెలిమిగీతాన్ని ఆలపిస్తూ..!!

 

778. గతం జారిపోతూనే ఉంటుంది...

కాలపు చెక్కిలిపై,

నిస్సహాయంగానో, నిర్వేదంగానో...క్షణాలబొట్లను రాలుస్తూ..!!

 

779. జ్ఞాపకాలమూటను విప్పుకుంటున్నా...

తలపొకటి తాకగానే,

అనురాగ స్వరాలను మీటుకుంటూ..!!

 

780. నిరీక్షిస్తూనే ఉన్నా...

నువ్వు కరుణిస్తావనే ఆశతో,

చిన్ని ధ్యాసేదో మదిని తాకగానే..!!

 

781. కంటిచూరులనుండి జారుతోంది...

మదిని వీడలేని వేదనొకటి...కన్నీటి బొట్టుగా,

అకారణంగా నువ్వు వెలివేసిపోగానే..!!

 

782. దిగంతాలకు వ్యాపిస్తూనే ఉంటాయి...

మదిగగనంలోని దిగులు మబ్బులు,

కన్నీటి వడగండ్లను కురిపిస్తూ...!!

 

783. నీ నీలికన్నుల సొగసులు కానరావేమిటో...

సముద్రపు నీరును పట్టిచూసినా,

గగనపు వర్ణాన్ని ఎంతగా తడిమితడిమి చూసినా..!!

 

784. మదిగగనానికి వలవేస్తున్నా...

నీ జ్ఞాపకాల తారకల్ని పట్టుకుందామనే,

వెన్నెల మురిపాలను పంచుకుందామనే..!!

 

785. కధ-స్క్రీన్ ప్లే-దర్శకత్వం...

ఆ విధాతనే...అన్నీ,

విధి ఆడే వింత జీవన చిత్రానికి...!!

 

786. వీడిపోనివి స్మృతులెన్నో...

నా జీవితపయనంలో,

చివరి మజిలీకి చేరిపోతున్నా...!!

 

787. తలపై మోస్తూనే ఉన్నా...

భారమనిపించే నీ జ్ఞాపకాల బుట్టను,

జీవితపు రహదారుల్లో..తోడులేని ఒంటరినై..!!

 

788. హృదయమొక శ్వేతపత్రమే...

అనురాగ సంతకానికై వేచిచూస్తూ,

ఆత్మీయతనే ముద్రించుకుంటూ..!!

 

789. బహిరంగ ప్రేమలేఖను వ్రాస్తున్నా...

స్పందించే హృదయం నీకులేకున్నా,

స్వచ్చమైన ప్రేమకు...రూపముందని నిరూపిద్దామనే..!!

 

790. మౌనంగానే రోధిస్తున్నా...

నీ మనసుని బాధించడం ఇష్టంలేకనే,

నిన్ను మనస్పూర్తిగా ప్రేమించానుగా..!!

 

791. మరుపురాని గాయానివే...

అపురూపగేయంలా మలుచుకున్న నువ్వు,

కన్నీటి కావ్యమై జారిపోతూ...!!

 

792. అనుభూతుల అలలెన్నో...

ప్రేమసాగరంలో విలయతాండవమాడుతూ,

కుదిపేస్తున్నాయి...మదికేంద్రాన్ని తాకుతూ..!!

 

793. తొలగించేసుకున్నా...

మనస్సును కమ్ముకున్న అపోహలముసుగులన్నింటిని,

నన్ను నేను నమ్మించుకునే పరిస్థితిని అధిగమిస్తూ..!!

 

794. ఆభిజాత్యాలను వదిలి పెట్టేసాను...

నేను నేనుగా మిగలాలనే,

దేహపు సౌధంలో...స్వాతిముత్యమై మెరుస్తూ..!!

 

795. క్లేశములోనే ముంచిపోతావు...

ప్రేమనెంతగా పంచుతున్నా,

హృదయాన్ని కానుక చేసాననేగా...అలుసంతా..!!

 

796. కొత్తపూల నెత్తావులై పరిమళిస్తున్నాయి...

ముకుళించే ఆశల పూలరేకులతో,

జీవితనందనంలో చివురించే...పల్లవాలు..!!

 

797. ప్రకృతి ఎంత అమాయకురాలో...

ఇవ్వడమే కాని,

తనకంటూ దాచుకోవడం నేర్వనేలేదు పాపం..!!

 

798. పసినయనాలు భాషిస్తుంటాయి...

ఏ పలుకులూ నేర్వకమునుపే,

నవ్వుల్లోనే అర్ధాలెన్నో దోబూచులాడేలా..!!

 

799. ఏమి మిగిలిందని...

ఆకాసమంటి అనుభూతిలో,

కనిపిస్తున్నా ...అందనంత దూరాన్నే మిగులుస్తూ...!!

 

800. ఎన్ని హిమపాతాల్ని కరిగించిందో...

కనుద్వయం,

బాష్పబిందువులుగా జారిపోయే మధురస్వప్నాలకై..!!

 

801. మొలకెత్తుతూనే ఉంటాయి...

కలల బీజాలెపుడూ,

కన్నీరింకిపోయి...కనులెంతగా బీడువారిపోతున్నా..!!

 

802. నాగరికమో...

ఆధునికతనో,

ఇరుకైపోయిన మనసులకు పడుతున్న దర్పణంలా..!!

 

803. రాజుల సొమ్ము రాళ్ళపాలైనా...

ప్రజల సొమ్ము వినువీధుల్ని తాకినా,

వేటుపడేది మాత్రం...సా'మాన్యులకే..!!

 

804. సూరీడుకి తొందరెక్కువే...

పడమటింటికి పరుగుతీస్తుంటాడు, 

శుభసాయంత్రమంటున్నా...వినకుండా..!!

 

805. వీడని పరిమళాల సంబరమే సుమాలకు...

సూర్యోదయంతో మొదలైన తొలిమజిలీ,

చంద్రోదయంతో తుదిమజిలీయవుతుందని తెలిసినా..!!

 

806. ఏ రహస్యాన్ని చేరవేస్తుందో...

నీలవేణి ధరణి చెలికి,

చినుకు పరదాలను అలవోకగా జారుస్తూ..!!

 

807. వెంటాడుతుందో నైరాశ్యం ...

రాలిపడే ఆశాపూలదో,

జారిపడే కన్నీటి చినుకుదో...తెలియనంతగా..!!

 

808. పొంగి పూసింది కన్నె కలువ...

నులివెచ్చని కిరణమై తాకినంతనే,

తానే...తెమ్మెరై బుగ్గ నిమిరినంతనే...!! .

 

809. తుళ్ళిపడుతోంది...

ఓ కన్నె సుమం, 

తుంటరి తుమ్మెద తొలిముద్దుతో...!!

 

810. కాలాన్ని వెనక్కి త్రిప్పేయాలని ఉంది...

ఇప్పుడే నిన్నిక్కడే చూడాలనే,

చిన్ననాటి ముచ్చట్ల ఒడిలో పవళించాలానే..!!

 

811. చిట్టి బీజానికెంత వినయమో...

కృతజ్ఞతను తెలుపుకుంటుంది,

తన తొలి రెండు ఆకులను చేతులుగా జోడిస్తూ...!!

 

812. జీవితమొక ఒంటరి నావయే ...

అనునిత్యం కాలపు ప్రవాహంలోనో,

వేదనల సుడిగుండంలోనో...చిక్కుకుపోతూ..!!

 

813. నిశీధి ఎంత గడుసరిదో...

కలలనైనా...కలువలనైనా,

తన సన్నిధిలోనే పూయించుకుంటూ...!!

 

814. భావాక్షర భంగిమలెన్నో...

అపురూపంగా కవనంలో చెక్కబడుతూ,

ఒదిగొదిగిపోతూనే ఉంటాయి...సాహితీ శిల్పంలో...!!

 

815. పయనిస్తూనే ఉన్నా...

నిను కలవాలని కాదు,

నీలో కలవాలనే...!!

 

816. అద్భుతం కదూ...

ఆ తేనెపట్టు నిర్మాణమే కాదు,

మధుపం కూర్చే మరందాల మధువులు కూడా..!

 

817. ఎక్కడ నేర్చాయో...

చిట్టి చీమలు ...వరుస తప్పని క్రమశిక్షణను,

యుద్దంలో ఆరితేరిన గొప్ప సైనికుల్లా ..!!

 

818. అంకితం చేయాలనే ఉంది ...

అల్లరి వానల్లో తడుస్తూ,

నీకై రాలిపడ్డ అనుభూతుల గుర్తులను..!!

 

819. ఎక్కడ నేర్చాయో...

వరుసక్రమంలో పయనించడం, 

కవాతును చేసే జవానుల్లా...ఆ మేఘాల గుంపులు...!!

 

820. బాల్యం తడుముతోంది ...

గుండెలకు హత్తుకున్న జ్ఞాపకాలతో,

ఊరేగిస్తూనే ఉన్నాగా...పసిఊహలను, రెక్కల గుర్రంపై...!!

 

821. పెదవులపైకి జారుతోంది...

మంకెనపూలై విచ్చుకుంటూ,

కన్నులు కలిసిన ఘడియలో మె(వి)రిసిన అరనవ్వొకటి..!!

 

822. ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను ...

నాలో నువ్వు లేవని తెలిసినా,

ఒంటరితనానికి అలవాటుపడ్డానుగా...!!

 

823. తరలిపోతున్నా ...

తప్పని మరో బ్రతుకు మజిలీకై,

జ్ఞాపకాల మూటబట్టి...వీడ్కోలు భారాన్ని మోసుకుంటూ...!!

 

824. అంతర్మధనమే...

బరువెక్కే ఆలోచనలతో సతమతమైపోతూ,

మది మాటున దాగుండిపోయిన మౌనాలకు...!!

 

825. ఆశల పూలెన్నో సుమిస్తున్నాయి...

మరో వసంతాన్ని ఆహ్వానిస్తూ,

చైత్ర కోయిలవై ...నువ్వు మైత్రి వేణువులూదగనే...!!

 

826. చూసి రమ్మనేగా చెప్పింది ...

కాల్చేసి వస్తే ఎలా ,

ఎంతైనా వానర వంశమేగా మనది...బుద్ధులొదలవుగా...!!

 

827. సెలవంటూ సాగిపోయే బాల్యం...

మూడునాళ్ళ ముచ్చటని తెలియని అమాయకత్వం,

పసిపాపలదెపుడూ అరమరికలెరుగని దైవత్వమే..!!

 

828. అందమైన చిత్రాలెన్నిటినో...

గగనపు కాన్వాస్ పై చిత్రిస్తూ,

సృష్టిలయకారుడు గొప్ప చిత్రకారుడే సుమా...!!

 

829. ఏ మేఘవీణ మీటిందో...

ఉత్తుంగ తరంగమై నర్తిస్తోంది,

గగనవేదికపై నీలవేణి ...!!

 

830. అంతమెరుగనిదే...

నా నిరీక్షణ,

తిరిగిరాని క్షణాలను లెక్కించుకుంటూ...!!

 

831. పత్రాలే చప్పట్లు కొడుతుంటాయి ప్రేక్షకులై...

తరువు నుండి తరువును మీటిపోయే,

పవనుని గాలి సంగీతానికి...!!

 

832. అలవోకగా కలిసిపోతుంటాయి...

వెలుగునీడలు, శబ్దనిశ్శబ్దాలు, జీవన్మరణాలు,

అనంత కాలగమనంలో...రవంత జీవితాన్ని తాకిపోతూ..!!

 

833. నెలరాజుకి జలుబు బాధలేదేమో...

సంబరంగా మునకలేస్తూనే ఉంటాడు,

ప్రతి చిన్న కొలనులో...రాత్రివేళ జలకమాడుతూ..!!

 

834. మౌనపు తలుపులను తడుతూనే ఉంటాయి...

సవ్వడి చేస్తూ పలుకరించే అక్షరమువ్వలు,

విస్మయపరిచే కవనమై మనస్సును తాకుతూ..!!

 

835. కలలు...

మౌనంగానే కరిగిపోతుంటాయి,

తనని తానే ఆహుతి చేసుకునే కొవ్వొత్తిలా..!!

 

836. ఊహల విహంగమై ప్రేమపక్షి...

తలపుల కిలకిలరవాలతో తేటపడుతూ,

మౌనంగానే ముడుచుకుంటోంది...మదిగూటిలో..!!

 

837. మనస్సును సేదదీరుస్తోంది...

చల్లగా స్పృశించే ఓ వెన్నెల కెరటం,

మదితీరాన్ని ఆత్మీయంగా తాకుతూ..!!

 

838. ఇరుసంధ్యలలో విరబూస్తూ...

అందమైన కుసుమవర్ణాలు,

అణువణువూ స్పృశిస్తాయి...అరణ్యాలను సైతం..!!

 

839. నదాలను సుతారంగా మీటుతూ...

చినుకు తీవెల రాగాలు,

గలగలస్వరాలే పలికిస్తున్నాయి...అలల లయలతో..!!

 

840. నాలో నేను వేగుతున్నా...

చీకటి గుహలాంటి మదిలో...

చింతల కొలిమిలోనే సెగను కాచుకుంటూ..!!

 

841. శ్రోతగానే మిగిలిపోయాను...

కాలపు వేదికపై...నటియించే క్షణాలకి,

ప్రేమకు ప్రత్యక్ష సాక్షికాలేనని నిందిచుకుంటూ..!!

 

842. చెరిసగంగా వాటాలను వేయడం తప్పడంలేదు...

పెంచుకున్న బంధాన్ని, పంచుకున్న అనుభూతుల్ని,

గతవర్తమానాలతో ముడిపడిపోయిందిగా ప్రేమ..!!

 

843. చిత్రించుకుంటున్నా...

నీ జ్ఞాపకాలనే కుడ్యచిత్రాలుగా,

సజీవ దృశ్యాలలో...నను నేను లిఖించుకునే ప్రయత్నంలో..!!

 

844. ప్రకృతికీ తప్పలేదు...

వసంతానికి లొంగిపోవడం,

నేను ప్రేమకు దాసోహమైపోయినట్లుగానే..!!

 

845. పూర్తిగా ఆక్రమించుకున్నా...

నా మనస్సును నేనే...నా అనుకున్న ఆలోచనలతో,

నువ్వు మదిని శిధిలపరిచి పోయాకా..!!

 

846. మాటివ్వవూ....

ఆర్తిగా అల్లుకుపోనని,

ఒంటరితనంలోని ...నా(నీ) జ్ఞాపకాలకు..!!

 

847. ఉత్తుంగ తరంగాన్నే...

ఉవ్వెత్తున పడిలేస్తూ...పుడుతూనో...గిడుతూనో,

పడిలేచే అలల కెరటాల హోరుతో సాగిపోతూ..!!

 

848. నిరంతర సంగీతాన్నే...

నీవు నా హృదయాంతరాలలో,

ప్రాణవాయువువై శ్వాసిస్తుంటే..!!

 

849. అలసి సొలసిపోనివే...

నీకై నేను కంటున్న కలల అలలు,

మదితీరాన్ని మృదువుగానే  స్పృశిస్తూ..!!

 

850. సాగరికకు ఎవరు బహూకరించారో...

బంగారు సైకతరేణువులతో నేతనేసి,

వెండితీగ నగిషీలద్దిన అలల కుచ్చిళ్ళ నీలికోకను..!!

 

851. కన్నెవాగుకెంత ఉత్సాహమో...

కడలి పిలుపువినగానే...పరుగులు తీస్తుంది,

అమాంతం హత్తుకోవాలనే ఆరాటంతో..పడిలేస్తూ..!!

 

852. భారమైపోతున్నాయి పసిప్రాయాలు...

పెరిగిపోతున్న అంతరాల పరదాలతో,

తరిగిపోతున్న అప్యాయతాపలకరింపులతో..!!

 

853. నిరంతర గాయాలే...

నీ ప్రేమగీతాలనే ఆలపిస్తున్న,

నా జీవన గేయంలో..!!

 

854. వలస పక్షులమే ఈ జీవనపయనంలో...

అనంతంలోకి పరుగులుతీస్తూ,

మృత్యువు ఒడిలోకే చేరిపోతూ..!!

 

855. గాయాల చిరునామాలెన్నో...

అనుమానపు బాణాలు గుచ్చుతుంటే,

మదిని చిద్రంచేస్తుంటే..!!

 

856. కల్లోలాలనే సృష్టిస్తున్నాయి...

ఘనీభవించిన కలలన్నీ,

కన్నీరుగా కరిగిపోతూ..!!

 

857. అంకురించే భావాలెన్నో...

అక్షరబీజాలను నాటుకుంటూ,

ఉద్భవిస్తున్నాయి మది పొరలను చీల్చుకుంటూ...!!

 

858. నే ముద్దాడిన క్షణాలెన్నో ...

నిరీక్షణలోనే వేసారిపోతూ,

ఏకాంతంలోనూ నీతోనే జతపడిపోతూ...!!

 

859. వెదుకుతునే ఉన్నా ...

కాగితపు పడవల బాల్యాన్ని,

వానజల్లు పలుకరించినపుడల్లా...!!

 

860. దిబ్బరొట్టె, తేనెపానకాల కమ్మదనం...

నేటి నాగరిక ఫాస్ట్ ఫుడ్లలో వెదుక్కుంటున్నా,

కసిరినా...అమ్మ కొంగులోనే  తలదాచుకునే పసిపాపల్లే..!!

 

861. జీవితాన్నే చెల్లిస్తా నజరానాగా ...

తుళ్ళే పసిప్రాయం...మళ్ళీ మొదలైతే,

ఏ కల్మషమంటని పసి(డి)లోకంలోనే దాగుండిపోతూ...!!

 

862. శిశిరానికి వీడ్కోలు పలుకుతూ...

ఆమనికి స్వాగతాలు పాడుతూ,

ప్రకృతంపిన పెద్ద ముత్తైదువే...తీపిరాగాల కూనలమ్మ...!!

 

863. తేటిది ఎంత అమాయకత్వమో...

సేకరిస్తూనే ఉంటుంది విరితేనియలను,

నిండుకున్న తేనెపట్టు..దోపిడీదారుల పాలనెరుగక..!!

 

864. ఎండమావేగా జీవితమంటే...

సాగిపోక తప్పదులే,

మరీచికల నీడల్లోనే పయనిస్తూ..!!

 

865. గతమై మిగిలిపోయేవి...

అనుభవాలైనా ,

మరువలేనివి మాత్రం...మెలిపెట్టే స్మృతులే..!!

 

866. ఎన్ని ప్రతిబింబాలో...

పగిలిన అద్దంలో,

ఎన్ని ఛిద్రమైన శకలాలో...విరిగిన హృదయంలో..!!

 

867. అనుబంధాలను ఒడుకుతున్నా ...

దూదిపింజల్లా మార్చుకుంటూ ,

కలలకలంకారిని అద్దుకుందామనే...!!

 

868. కన్నీటిని ఆపే ప్రయత్నం చేస్తున్నా ...

కాటుకగీతను దిద్దుకుంటూ,

కనుకొసలలో ఆనకట్టగా తానుంటుందనే..!!

 

869. దైవానికీ తప్పడం లేదు ...

లంచాలను అందుకోవడం,

పూజలు, ముడుపుల రూపంలో...!!

 

870. తొడుగుకుంటూనే ఉన్నా...

కలల మొగ్గలను,

విజయసుమాలను పూయించుకోవాలనే..!!

 

871. సప్తవర్ణపు కుంచె దిద్దుతోంది...

దివి కాన్వాస్ పై చిత్తరువులను ,

భువి తివాచీపై హరివిల్లులౌతూన్న సీతాకోకలకు పోటీగా...!!

 

872. కోస్తూనే ఉంది...

మనసును మెత్తగా,

మౌనమనే చురకత్తి ..!!

 

873. బాధ రగిలింది...

నీ గుండెల్లో అయితే,

నా కనులు రుధిరమోడుతున్నాయేమిటో..!!

 

874. కబురులు మాత్రమే చెపుతావు...

కల్లోకైనా రాకుండా...

కలనైనా నిను మరువనని...నిను వీడపోలేనని..!!

 

875. గాయమే ...

గేయమౌతోంది,

గేయమే గాయమై...హృదిని ఛిద్రం చేయగానే..!!

 

876. శిశిరం గాయ(రాలి)పడితే మాత్రం ...

మరో వసంతం ఉందిగా,

చివురుల లేపనాలను పూయడానికి ...!!

 

877. అంకురిస్తోంది…

మురిపెంగా చిరు మొలక,

గింజ గుండెను చీల్చుకుంటూ...!!

 

878. మనసెందుకో...

సింధు భైరవినాలపిస్తోంది,

మోహన రాగాన్ని విడిచి...!!

 

879. అనుమానపు చూపులెన్నో ...

గాయాల పుండుపై,

(వెట)కారాలను జల్లుతూ...!!

 

 

880. పిల్లతెమ్మెర ఆజ్ఞలకేమో...

సద్దు సేయక...బుద్దిగా తలలూపుతున్నాయి,

లేలేత చివురుల సొగసులతో ముద్దు పూబాలలు...!!

 

881. క్రమం తప్పడుగా...సూరీడు...

పొద్దుపొడుపులో పలుకరిస్తూ,

పొద్దుగూకులో పడమటింట ఒదిగిపోతూ..!!

 

882. జ్ఞాపకాలలో మాత్రం సజీవమే ...

నా బాల్యాన్ని మోసిన ఊరు,

ఇప్పుడు...శిధిల సాక్ష్యంగా మిగిలిపోయినా..!!

 

883. గెలుచుకున్నదిగా...

హృదయాన్నే అడిగి చూడు ,

చిరునవ్వు విలువ ఏమిటో..!!

 

884. కొన్ని ఏకాంత క్షణాలు...

చిరునవ్వుల్ని పూయిస్తూ...చెమరింతల్ని తాకిస్తూ,

మౌనంగానే వదిలెళ్ళిపోతుంటాయి..ఎందుకనో..!!

 

885. వర్ణాలెక్కువే సుమా ...

ధర్మాధర్మాలకు,

ఊసరవెల్లిలా ఎప్పటికప్పుడు రంగులను మార్చేస్తూ..!!

 

886. కన్నీటి కొలనౌతోంది...

చెమ్మగిల్లిన హృదయం,

నలిగిన జ్ఞాపకాలను తడుముకోగానే..!!

 

887. వీనుల విందు చేస్తున్నాయి...

ప్రభాతస్తుతి గీతాలు,

కువకువల స్వరాలతో...మేల్కొలుపులను పాడుతూ..!!

 

888. రక్షక పత్రాలు...

కొమ్మారెమ్మలను ఛేదించుకుని వచ్చే,

పూల కన్నెలకు పహారాను కాస్తూ..!!

 

889. అక్షరాలకింత తొందర దేనికో...

కలం నుండి కాగితంలోకి జారిపోతూ,

భావాల చక్రాలు తొడిగి పరుగులుతీస్తూ..!!

 

890. వెలికితీసే ప్రయత్నం చేస్తున్నా...

నాలోని నన్ను,

మదిలోని భావాలను ..కవితలుగా మలుచుకుంటూ..!!

 

891. మదిడైరీలో వ్రాసుకున్న పేజీలెన్నో...

నీతో గడిపిన మధురక్షణాలనే నింపుకుంటూ,

మక్కువతో మడిచిపెట్టుకున్న కొన్ని తీపిస్మృతులతో..!!

 

892. దిద్దుకుంటూనే ఉన్నా...

ఆశల రంగవల్లులెన్నో,

అంతరంగపుటరుగులపై...భావాల వర్ణాలు దిద్దుకుంటూ..!!

 

893.బ్రతుకుపోరాటానికి సంసిద్ధమౌతున్నా...

అనుభవాలను అల్లుకుంటూ,

జ్ఞాపకాలను నెమరువేసుకుంటూ..!!

 

894. మనసు గాయానికి లేపనాలే...

సాంత్వన పరిచే చల్లని పలుకులు,

సేదదీర్చే మమతల స్పర్శలు..!!

 

895. మనసుమూటలో భద్రపరుచుకుంటున్నా...

మరుపురాని కొన్ని మధురక్షణాలను,

గతపు గర్భంలో కలిసిపోకూడదనే..!!

 

896. పదాల పడికట్టులెన్నో...

కవనకేళిలో పరవశిస్తూ,

భావాలనర్తనశాలలో నాట్యమాడుతూ ..!!

 

897. కన్నీటితో పరిచయం దేనికి...

తడారని గుండెల్లోని వ్యధలను తెలుసుకోడానికి,

ఓదార్చే హృదయాలకు...హద్దులు ఉంటేగా..!!

 

898. ఊహలకు రెక్కలు తొడుగుతున్నా...

నీ మదితీరంలో విహరిద్దామని,

అగాధపు లోతును అందుకుందామని..!!

 

899. కూనలమ్మకు ఎంత నేర్పరితనమో...

సరిగమలకే కూకూ స్వరాలను నేర్పిస్తూ,

మావిచివురులతో...చైత్రరాగమాలపిస్తూ..!!

 

900. వెదురుకు ఒదిగే గుణం ఎక్కువే...

వాయువును ఆలింగనం చేసుకుంటూ,

వేణువై మాధవుడినే వశపరుచుకుంటూ..!!

 

901. నేనెలా ఉంటే నీకెందుకులే...

జారిపోతూ మౌనాలన్నీ ముక్కలైపోయాకా,

ఒంటరితనంలో...దిగులు నింపిపోయాకా..!!

 

902. నేను ఒంటరినెలా అవుతాను...

ఓదార్చే నీ మనస్సు తోడై ఉండగా,

నీ జ్ఞాపకాలు కన్నీళ్ళను తుడుస్తుండగా..!!

 

903. ఎందుకో తెలియదు కాని...

వచ్చావు ...నా జీవితంలోకి,

వెళ్ళిపోయావు...ఇరుమనస్సులకు ముడేసి..!!

 

904. అమాయకత్వంలోనే నిలవాలనుంది...

నిశ్చింతలిచ్చే బరోసాలతో,

(వి)జ్ఞానం నేర్చిన వ్యధల నడుమ చిక్కిపోకూదడనే..!!

 

905. అశాంతిని మిగుల్చుకోవడం దేనికి...

ఎదుటివారిలోని చీకటి కోణమే చూపిస్తూ,

వెలుగుజాడలనైనా...వెదికే ప్రయత్నం చేయలేక..!!

 

906. విహరిస్తున్నా...

స్వేచ్ఛగా స్వచ్ఛంగ విహంగమై ,

గుప్పెడు తీయని కలలను రెక్కలుగా తొడిగి..!!

 

907. ఏకాంతంలో అలరిస్తూనే ఉంటాయి...

కొన్ని ఆశల వెన్నెల వెలుగులు,

మరికొన్ని నీరవ నిశీధి నిశ్శబ్దాలు..!!

 

908. పూలరాదారులౌతున్నాయి...

నువ్వు చల్లిపోయిన నవ్వులెన్నో,

నా మనోవనమంతా పరిమళాలను నింపేస్తూ..!!

 

909. పరిగెత్తాల్సిందే...

ఎవరి శక్తి కొలదీ వారు,

జీవితమనే పరుగుపందెంలో..!!

 

910. నీ జ్ఞాపకాల ఆనవాళ్ళు ఎన్నో...

గతించిపోయిన స్పృతి పధంలో,

నా మనోఫలకంపై శిలాశాసనాలై మిగిలిపోతూ..!!

 

911. అనుభవాల దొంతరలెన్నో ...

దాచినా దాగమంటూ,

గడచిన జ్ఞాపకాలే ...మడతలను విప్పుకుంటుంటే...!!

 

912. మరుపురాని పుటలే...

బాల్యగ్రంధపు పేజీలన్నీ...

నెమలీకల నెయ్యాలతో మురిసిన ప్రతి జీవన గ్రంధంలో..!!

 

913. సుమిస్తోంది ...

ఒక నిర్వేదపు కమలం,

నీ నిరీక్షణా పంకంలో...!!

 

914. మెరిసి మాయమౌతూ కొన్ని ...

మురిసి మైమరిపిస్తూ మరి కొన్ని ,

ఎప్పటికీ ఇంతేనేమో..కొన్ని బంధాలిలా సాగిపోతూ...!!

 

915. నిరీక్షిస్తోంది అంతరాత్మ...

ప్రేమాలాపనలోనే,

శ్రోతగా మిగిలిపోతూ...!!

 

916. కాలానికి ఎంత వేడుకో...

నీ సమక్షంలో పరుగులుతీస్తూ,

నీ నిరీక్షణలో నత్తనడకను నడుస్తూ...!!

 

917. చెదరని ఘనచరితే మరి ...

చందురునిలో దాగిన కుందేలుది,

ఆచంద్రార్కం శాశ్వతమై నిలిచిపోతూ...!!

 

918. తరువులదెంత ఐక్యమత్యమో...

చైత్రంలోనే సామూహికముగా,

శ్రీమంతపు పేరంటమాడుతూ...!!

 

919. అద్భుతసౌందర్యరాశి కదూ...వానతాన ...

నది ఒంపుల్లో వయారాలు పోతూ,

గిరి కన్నెల సిగలనుండి...అలవోకగా జారిపోతూ..!!

 

920. హరిత పత్రాలదెంత త్యాగగుణం...

శిశిరానికి కానుకలై పోతూ,

వసంతానికి సాదర ఆహ్వానం పలుకుతూ...!!

 

921. అలవికాని జ్ఞాపకాలు...

నమ్మకాలను భ్రమలుగానే మిగులుస్తూ,

గతపు ఆనవాళ్ళను మాత్రం గుండెల్లోనే దాచుకుంటూ...!!

 

922. మాటలన్నీ ...

మౌనంలో కరిగిపోతున్నాయి,

ఏకదాటిగా కురిసే కన్నీటిధారలలో కొట్టుకుపోతూ..!!

 

923. పెదవులపైనే ప(ఒ)లికిస్తే ఎలా...

ప్రేమంటే ఇదేనంటూ,

మనసుతో మాట్లాడితే తెలుస్తుంది..మనిషి విలువెంతో..!!

 

924. మనసును మీటి చూడు...

మౌన స్వరాలతోనైనా,

ఆలపించేవి...ఎన్ని భూపాల రాగాలో..!!

 

925. ఆరా తీయకు ...నీతులు చెప్పేవారిని...

మీరు పాటిస్తున్నారా, లేదాయని,

చేయరు కాబట్టే...ఇతరులకు ఉచిత సలహాలనిస్తుంటారు..!!

 

926. జీవితమంటే,

జీవించడమే అనుకున్నా....

నటిస్తేనే జీవించగలమని...అర్ధం చేసుకున్నానిన్నాళ్ళకి..!!

 

927. నువ్వు మిగిల్చిన బాధ ...

ఒక్క క్షణమే ..కానీ,

మిగిలిన వేదన మాత్రం..ఎన్ని యుగాలైనా పీడిస్తుంది..!!

 

928. ఎలా ఉంటుందో...

శ్రమ జీవన సౌందర్యం అంటే,

తేటినో..సాలీడునో చూసి నేర్వాల్సిందే మనం..!!

 

929. నవీనత...

బంధాలపై వేటేస్తూ,

కట్టడాలుగా మమేకమౌతూ..!!

 

930. ఆకాంక్షలే ఉండవు కదూ...

ఆశన్నదే లేకుంటే,

అందుకేనేమో..రెక్కలు తొడుగుతుంటాయి కోరికలెపుడూ ..!!

 

931. ఉల్లము ఉప్పొంగుతోంది...

తొలిపొద్దు పొడుపులో,

నీ పిలుపుల కూజితాలే...మో(సమ్మో)హనాలౌతుంటే..!!

 

932. ఆగకుంది శోక ప్రవాహం...

మనస్సుకు ఆనకట్ట వేసినా,

గండి పడింది...గుండె గోదారికి కదా..!!

 

933. ప్రకృతి ప్రసాదించిన విసన కర్రలే ...

ప్రతిఫలాపేక్షను ఆశించని,

తరువులన్నీ....కల్పతరువులౌతూ..!!

 

934. తేలికపడ్డ గుండెకేగా...

తెలిసేది,

జారిన కన్నీటి బరువెంతో, వాటి విలువెంతో..!!

 

935. కాలు నిలువదేమిటో...

పరుగులు తీ(యి)స్తూ,

తిరుగు పయనమెరుగని...కాలానికి...!!

 

936. వెలుగు శరాలను విసిరేస్తూనే ఉంటాడు ...

హిమకన్యకు చక్కిలిగిలిపెడుతూ,

ధనుర్మాసపు తొలిపొద్దులో.. గోరువెచ్చని సూరీడు...!!

 

937. చుట్టుముట్టే జ్ఞాపకాలెన్నో...

గుండెను బరువెక్కిస్తూ కొన్ని,

చిరునవ్వులై పెదవుల్ని పలుకరిస్తూ మరికొన్ని..!!

 

938. వెంబడిస్తూనే ఉంటావు...

కలత నిదురలో కరిగిపోయే కలలాగనో ,

పిల్ల తెమ్మెరలా తాకిపోయే స్మృతిలాగనో..!!

 

939. నిశ్శబ్ద భేది...

జ్ఞాపకాల గడియారాలేగా,

మనస్సు గోడను వ్రేలాడుతూ...!!

 

940. చిందులేస్తూనే ఉంటా...

నేలను తాకని చినుకునై,

ఆనందపు జల్లులు కురిసిన ప్రతిసారీ..!!

 

941. తళుకులీనుతున్నాయి...

మెరుపు కలలను రువ్వుతూ,

నిశీధికన్నె చెక్కిలిపై...వన్నెల చిన్నెల తారకలు..!!

 

942. మనోగగనానికి ఎంత ప్రశాంతత...

కన్నీటి చినుకులు కురిసిపోగానే,

దిగులు మబ్బులు కరిగిపోగానే..!!

 

943. వెలుగుతూనే ఉంటాడు తారాదీపమై...

నడిరాతిరిలో...చీకటి గూటిలో,

ఏ గాలికీ ఆరని...వెన్నెలమామ..!!

 

944. ఉరికే ఉద్వేగపు అలలెన్నో...

నయనపు ఉప్పునీటి తీరంలో,

మదిసంద్రపు హోరులన్నీ...నిట్టూర్పుల శంఖంలో దాచుకుంటూ..!!

 

945. అతికించుకుంటూనే ఉన్నా...

పెదాలపై...తడారని నవ్వుల వర్ణాలెన్నో,

సంతోషపు కెరటాలమాటున...దుఃఖాశ్రువులను దాచేస్తూ..!!

 

946. వేధించేదీ నీవే....

ఓదార్చేదీ నీవే,

మౌనపు శిశిరాలతో...ఊసుల వసంతాలతో..!!

 

947. అలుకల తరంగమై నువ్వు...

అనునయాల తీరమై నేను,

ఆవేశకెరటాలు చల్లారేదెపుడో...మన ప్రేమసంద్రంలో..!!

 

948. కళ్యాణరాగమాలపిస్తున్నాయి...

వలపుల తాంబూలం వేసుకున్న చెక్కిళ్ళు,

వెన్నెలసున్నంతో...అరుణమందారాలను పూయిస్తూ...!!

 

949. కాలంతోపాటే...

జీవితానికీ ఋతువుల సందడే,

హేమంతపు సంతోషాలతో...శిశిరపు దుఃఖాలతో..!!

 

950. అనంతవాహినియే...

ఆగక సాగిపోయే కాలప్రవాహం,

జీవనదాలెన్నిటినో తనలోనే కలిపేసుకుంటూ..!!

 

951. కాలపు గుఱ్ఱమే నేర్పుతుంది...

జీవితపు రేసులోని పరుగులను,

ఆడీ, ఓడీ ...గెలుపోటముల అంతుతేల్చడమెలాగో..!!

 

952. మళ్ళీ కొత్తగా చివురించాలనుంది...

నీ చెలిమి చివురునై,

గడిచిన కాలాన్ని తిరిగిరమ్మని...వేడుకుంటూ..!!

 

953. కన్నీటి శోకం ...

వెతల వెంట కమ్ముకొస్తూ,

కలతలుగా కరిగి ...జారిపోతూ...!!

 

954. కనుల కుంచె...

మదిఫలకంపై వర్ణాలనే దిద్దుకుంటోంది,

మధురమైన క్షణాలకు తళుకులద్దుతూ...!!

 

955. మదిరెమ్మ మూగబోతోంది...

స్మృతుల ఆకులన్నీ వాడి రాలిపోతుంటే,

తానో ప్రళయమై...విలయతాండవం చేయగానే...!!

 

956. కొన్ని పలుకుపోట్లు...

గునపాలై దిగుతున్నాయి,

గుండె చప్పుడులో సైతం...నను వీడిపోక...!!

 

957. ఏ ఏకాంత ఘడియల్లోనో...

మస్తిష్కంలోకి జొరబడుతుంటాయి,

గత స్మృతులు...నన్నో ఊహలోకానికి  తీసుకుపోతూ..!!

 

958. కొన్ని జ్ఞాపకాలు...

మనసు అలసిన వేళలో,

నే కోరుకునే అందమైన మజిలీలు...!!

 

959. ఆర్తిగా తడుముకుంటూనే ఉంటా....

నా జీవన గ్రంధంలో,

మన చెలిమి పేజీని..!!

 

960. విరి కన్నెలకింత తన్మయత్వం దేనికో...

అధరమధువులను గ్రోల వచ్చిన,

తుమ్మెద ప్రియుల ఝుంకారం వినగానే...!!

 

961. అపస్వరాలనే పలుకుతోంది...

జీవన వేణువు,

నిలువెల్లా గాయాలైన గేయాలనే ఆలపిస్తూ...!!

 

962. ఈడ పిల్ల ...

"ఆడ" పిల్ల అయితే మాత్రం,

పంచక మానదుగా అత్తింట...పుట్టినింటి మమతలను...!!

 

963. ప్రేమకూ ఉంది...

ఒక వికృతమైన రూపం,

ఆసిడ్ దాడులతో...మదమెక్కిన నికృష్టుల కామక్రీడలతో...!!

 

964. పెదవి దాటకుంటేనే మేలు ...

గాయపరిచే కొన్ని మాటలు ,

తూటాలై గుండె కోటను ఛిద్రంచేసే కంటే..!!

 

965. చెక్కుకుంటూనే ఉన్నా...

జ్ఞానపు నగిషీలెన్నింటినో,

జీవితపు బడిలో, నిత్య విద్యార్ధినై..!!

 

966. ఊగిసలాడుతూనే ఉంటుంది...

ఉబలాటపడిపోతూ వెఱ్ఱి మనసు,

నీ ఊహల మేడలలోనే విరహిస్తూ...విహరిస్తూ...!!

 

967. హాయిగా బ్రతికేయడం అలవాటైపోయింది...

నీ కలలకోటలో శయనిస్తూ,

నీ స్వరాల గమ్మత్తుకు మైమరచిపోతూ..!!

 

968. వాదోపవాదాలతో పనిలేదు...

వగచే మనసుకు,

విధి వక్రించాకా..!!

 

969. మెదులుతూనే ఉంటావు...

మది మెచ్చిన నీవు,

నీలో నేనున్నా...నాకై నువ్వు రాకున్నా..!!

 

970. మనసు చస్తేనేమిలే...

శ్వాస ఆడుతోందిగా తనువులో,

కుళ్ళిన బ్రతుకుకు అత్తర్లను పూసుకుంటూ..!!

 

971. విహరిస్తున్నా...

జీవిత వీధులలో,

భారమైపోయిన బతుకు ఉనికిని చాటుకుంటూ..!!

 

972. కుప్పకూల్చిపోయావు...

నా ఆశల నిలయాన్ని,

అనుబంధాల పునాదులను పెకలిస్తూ..!!

 

973. పదే పదే ముక్కలు చేస్తూనే ఉంటాయి...

గాయాలై మరల మరల సలపరం పెడుతూ,

హృదయాన్ని వీడిపోని జ్ఞాపకాలు కొన్ని..!!

 

974. అందనంత ఎత్తులోనే ఉంటుంది...

హృదయాన్నే ఎరగా వేస్తూ,

ఓడించి వేడుకచూస్తూనో...పందెం వేసి గెలిపిస్తూనో...ప్రేమ ..!!

 

975. సంతోషపు చమురును పోస్తున్నా...

అధరాలపై కొడిగట్టిపోతున్న,

నవ్వుల దీపకళికలను ప్రజ్వలించుకునేందుకు..!!

 

976. ఇంత వ్యామోహం దేనికో...

ఏదో ఒకరోజు వెళ్ళిపోక తప్పదని తెలిసీ,

అద్దె ఇల్లులాంటి దేహాన్ని వీడిపోలేని ...ప్రాణానికి..!!

977. కోడి కూతలే...

మేల్కొలుపులు పాడే అలారాలు,

సాంకేతిక జాడ్యమెరుగని స్వచ్చమైన పల్లెమనసుకి...!!

 

978. చోద్యంగా ఉంది కదూ...

వానరజాతిని దుయ్యబట్టడం,

మన మనస్సును మించిన కోతి...ఎక్కడుందని...!!

 

979. మూన్నాళ్ళ ముచ్చటేగా జీవితమంటే...

శత్రుత్వమెందుకు మనలో మనకు,

సాగిపోదాం మంచిని కోరుకుంటూ...రెప్పలు వాలిపోయేలోపు..!!

 

980. అందరం వెళ్ళాల్సిందేగా...

ముందొకరు...వెనుకొకరంతే,

ఉదయంతో మొదలై...అస్తమయంతో ముగిసిపోయే రోజులా...!!

 

981. ముగిసిపోయే పాత్రలే అన్నీ...

జీవనరంగస్థలిపై ఆడి ఓడి,

కనుమరుగైపోతూ కొన్ని...కధలుగా మిగిలిపోతూ మరి కొన్ని...!!

 

982. కువకువలతో స్వాగతిస్తోంది...

రంగుపూలెన్నో తరువుల సిగలను తురుముతూ,

చైత్ర చిత్తరువుకు నగిషీలద్దుకుంటున్న ...ఆమని..!!

 

983. బాల్యపు పుటలోనే ఆగిపోతున్నా...

పసిడి తలపేదో తడుముతుంటే,

ప్రాణనేస్తమై చిరుప్రాయం...ఆర్తిగా నను హత్తుకోగానే...!!

 

984. ఎంత చల్లని మనసు...

తుషార బిందువులకు,

గరిక పూలకు సైతం ప్రేమగా మోకరిల్లుతూ...!!

 

985. చిన్ని మనసులకెంత పరవశమో...

కలతలెరుగని చిట్టి పొట్టి లోకంలో మునిగితేలుతూ,

పసిదనాల ప్రాంగణంలోనే పారాడుతూ...!!

 

986. క్షమించరాని క్షణాలే కొన్ని...

వేధిస్తూనో...బాధిస్తూనో,

మరో వ్యాపకమెరుగని స్మృతులుగా గుచ్చిపోతూ...!!

 

987. నిశ్శబ్దాన్ని వింటున్నా ...

తన పిలుపు వినిపిస్తుందేమోనని,

మానస వీణియపై మౌనగీతమాలపిస్తూ...!!

 

988. నిష్కల్మషలోకంలో విహరిస్తోంది...

సంబరమై అంబరాన్ని మీటుతూ,

పసిమనసుల ఆటపాటలతో...తానూ జతకలుపుతూన్న గతం...!!

 

989. కన్నెవాగుకింత కులుకు దేనికో...

కడలి పిలుపు వినడమే తరువాయి,

తెగ పరుగులు తీస్తోంది...వయారాలా నయ'గారాలతో...!!

 

990. చెల్లించేద్దామా...

చిరునవ్వుల మూల్యాన్ని,

మానసిక శిక్షను విధించిన వారికి సైతం...!!

 

991. ఆకాంక్షల రెక్కలను కట్టుకుంటున్నా...

ఆంక్షలు మరకలు అంటని,

ఆశల లోకంలో విహరిద్దామనే..!!

 

992. కనురెప్పల గగనంలో...

వెలిగే వెన్నెల దీపం,

జాబిలమ్మ వంటి  నీ వదనం...!!

 

993. మధుర స్మృతులు...

కంటి చెక్కిలిపై కెంపులౌతూ,

తళుకులీనుతున్నాయి...సిగ్గులమెరుపులతో..!!

 

994. మార్దవాన్ని కోల్పోతుందా...

కాకి గూటిలో పెరిగినంత మాత్రాన,

కుహూ కుహూ కూజితాలను వీడని...చైత్ర కోయిల..!!

 

995. ఎవవు నేర్పారో...

కొమ్మ కొమ్మనా ఊయలలూగుతూ,

సన్నాయి పాట పాడమని...ఆకతాయి పిల్లగాలికి..!!

 

996. చూపుల తో'రణాలనే కట్టుకున్నా...

మనోద్వారానికి వ్రేలాడే ఆశల విరులతో,

వడి వడిగా చేరే...నీ పద సవ్వడి నను తాకగానే..!!

 

997. సహనం, త్యాగం ...

తోడే కొద్దీ ఉబికే నీటి చెలమలే,

ఆడతనానికైనా...అమ్మతనానికైనా...!!

 

998. కలల్లో నింపుకోవడం మానుకున్నా...

నా కలత నిదురలో,

నువ్వు కరిగి జారిపోతావనే భయంతోనే..!!

 

999. పొరపాటే కదూ...

విరిగిన మనస్సులను, రాలిన పూల రేకులను,

తిరిగి అతికించాలి అనుకోవడం..!!

1000. ఒక ప్రాచీన కట్టడమే...

జ(త)రిగిపోయిన గతమెపుడూ,

వర్తమానంలో ఒదిగిపోయే చరిత్రలా...!!

 

1001. స్వాతి చినుకులదెంత ఒడుపో...

ఆల్చిప్పలోకి అలవోకగా జారిపోతూ,

స్వచ్ఛమైన ఆణిముత్యంలా రూపాంతరం చెందుతూ...!!

 

1002. గెలుపెపుడూ చెడుదే....

మంచికంటే ముందుగా పరుగులు తీస్తూ,

పుకారులపై తెగ షికారులు చేసేస్తూ...!!

 

1003. కాలం నత్త నడక నడుస్తుంటుంది...

నిరీక్షణలోని సమయాన్నంతా, 

పాషాణ క్షణాలుగానే మార్చుకుంటూ...!!

 

1004. అంతా మిథ్యేగా...

నువ్వు తోడువై రాకుంటే,

మారుతున్నానందుకనే...నేనే నీవుగా, నువ్వే నేనుగా...!!

 

1005. నా చిరునామాను వెదుక్కుంటూనే ఉన్నా ...

గతంలో మచ్చుకైనా దొరుకుతుందేమోనని,

నీ స్నేహం నను పోల్చుకుంటుందనే ఆశతోనే..!!

 

1006. చిరునవ్వుల వరకే పరిమితం చేస్తావెందుకో...

మన పరిచయాన్ని,

కనురెప్పల వరకే ఆహ్వానిస్తూ..!!

 

1007. వెదురు జన్మ ధన్యమే...

కోటి రాగాలతో జనిస్తూ,

మధుర గే(గా)యాల వేణువై అలరిస్తూ...!!

 

1008. వసంతం తరలిపోతోంది...

శిశిరమంటిన,

మోడు చిగురించక మునుపే..!!

 

1009. అంతుబట్టని కధలెన్నో...

చెమ్మగిల్లిన కన్నుల్లో,

మౌనంలో మాటలకై వెదుకులాడుతూ...!!

 

1010. ఎగిసిపడే  మౌనకెరటాలెన్నో...

మది సంద్రంలో,

ఆవేదనల ఉప్పెనలతో ఉప్పొంగిపోతూ..!!

 

1011. కన్నీటి సాగరాల్ని ఆపేదెలా ...

బ్రతుకొక విషాద కావ్యమై,

చిరునవ్వుల గతం...చరితగానే మిగిలిపోయాకా...!!

 

1012. ఒక మౌనం...

భావమై కన్నులలో ఒ(ప)లికిస్తూ,

లాస్యమై పెదవులపై చిందిస్తూ...!!

 

1013. మనసుకెన్ని గాయాలో...

మనిషి చేసే తప్పులను,

తాను మోసే శిక్షను వేసుకోవడం వల్లనేమో...!!

 

1014. ప్రేమంటే ...

మనసైనవారిని రెప్పలమాటున దాచుకోవడం,

మౌనంగానే ఆరాధించడం...మరణాన్నైనా జయించడం...!!

 

1015. అనుభూతుల కెరటాలు ...

మనోతీరాన్ని తాకుతూ,

మది లోయలనుండి జారిపడుతూ...!!

 

1016. మయూరానికెన్ని నర్తనలో...

మేఘుడు మీటే సంగీతానికి,

చినుకు రవ్వలే ...సిరిమువ్వలై మ్రోగుతుంటే..!!

 

1017. నువ్వే గుర్తొస్తావు ఎందుకనో...

కోరుకున్న ఒంటరితనం దరిచేరగనే,

చిట్టి గుండెకెంత ఆరాటం...నీకేదో వినిపించాలని...!!

 

1018. ఊసులెన్నో పోగేసి ఉంచా...

నీ ఏకాంతంలో జతకూడాలని,

మౌన భాషకెంత పంతమో...నీ జ్ఞాపకాలతోనే స్నేహిస్తూ..!!

 

1019. ఒక మనసు బాధపడితే...

చెమ్మగిల్లే మనసులెన్నో ఆనాడు,

మనసు తల్లడిల్లితే...మురిసే మనుషులెందరో ఈనాడు ...!!

 

1020. మౌనమూ పలుకులు నేర్చింది...

ఏకాంత వనంలో,

తనతో విహరిస్తుంటే...!!

 

1021. చిరునవ్వులే అంగీకారాలు...

మనసులు మీటే మౌనాలకు,

కనులు చెప్పే మూగ భాష్యాలకు...!!

 

1022. దూరమౌతున్నాననుకున్నా....

మరింత దగ్గిరౌతున్నానేమో,

వీడుతున్న జ్ఞాపకాలనే పొదువుకుంటూ...!!

 

1023. ఆనకట్ట వేయడం కష్టమే...

కంటి సరిహద్దులను దాటుతూ,

చెక్కిట వరదలై పొంగిపోయే, వేదనలకు..!!

 

1024. అంతరంగం...

నీ ఆలోచనలతో అలసిపోతూ,

నీకై ఎదురుచూపులతో సొలసిపోతూ...!!

 

1025. చీకటింటి అతిధి...

వెన్నెల నవ్వులను చిందిస్తూ,

నచ్చిన వాడిని గుర్తుకు తెచ్చే వ(వె)న్నెల రేడు ..!!

 

1026. దిద్దుకుంటూనే ఉన్నా ...

కనుల కాగితంపై ...పన్నీటి చిత్రాలెన్నో,

కలల కావ్యాలను అల్లుకుందామనే..!!

 

1027. అన్నీ ఇస్తావు...

అడిగిందే తడువుగా ఏదీ కాదనక,

ఒక్క నీ మనసును (ప్రేమను) తప్ప..!!

 

1028. విడిచి ఉండలేనంతగా...

ఇరు మనసుల కలయిక అదృష్టమే కదూ,

మరి కలవనంతగా...విడిపోవడం మాత్రం దురదృష్టమ...!!

 

1029. ఊసుల తోరణాలను కట్టాను...

మది గడపలకు...కలల పరిమళమద్దుకుని,

జ్ఞాపకాల సుమాలను అల్లుకుంటూ ..!!

 

1030. మది గది ఇరుకైపోయింది...

నాకే చోటు లేనంతగా,

నువ్వొచ్చి పూర్తిగా ఆక్రమించేసుకున్నాక..!!

 

1031. నాటుకుంటున్నా...

నయనవనంలో...కలల విత్తులెన్నో,

ఆశయపరిమళాలను అద్దుకుంటూ..!!

 

1032. పరావర్తనం చెందుతూనే ఉంటుంది...

గతం నుండి వర్తమానపు దర్పణంలోకి,

గాయమెంత పురాతనమైనదైనా..!!

 

1033. ఎన్ని వెతలను దాచుకోను...

దుఃఖం మాటున ఆనందాలుగా,

బాధలకు సంతోషపు ముసుగును వేసుకుంటూ...!!

 

1034. కొలమానం వేస్తున్నా...

సుఖదుఃఖాల తక్కిటలో,

వేడుకలను, వేదనలను సమతూకంలో తూద్దామనే..!!

 

1035. యవ్వనం పల్లవిస్తోంది...

పరువపు తీగలను మీటుకుంటూ,

ఏకాంతం చేసే చిలిపి అల్లరులతో...!!

 

1036. నను నేనే మరిచిపోతున్నా...

నిను మరవాలనే ప్రయత్నంలో,

కలతలెరుగని స్వప్నలోకంలోకి జారిపోతూ...!!

 

1037. చెల్లిస్తూనే ఉన్నా...

చక్రవడ్డీలతో సహా జీవితాన్ని,

కాలంతో పరుగులుతీసే ...బతుకుఖాతాలో..!!

 

1038. అమరత్వం సిద్ధిస్తోంది...

పలుకుల తేనెపుట్ట నుండి,

ప్రేమామృతమే కురిసిపోతుంటే..!!

 

1039. స్వప్నాలనే సమిధలు చేస్తున్నా...

చితికిన హృదయం,

రగిలించిన వేదనల యజ్ఞంలో..!!

 

1040. విరబూస్తూనే ఉంటాయి...

అమాయకంగా విచ్చుకునే నవ్వుల పువ్వులు,

పసితనపు కొమ్మన...రెమ్మరెమ్మకూ పరిమళిస్తూ..!!

 

1041. పలుకుశరాలకెంత పదునో...

స్నేహపు కంబలిని కప్పుకుంటూనే,

వెన్నుపోటును పొడిచేస్తూ..!!

 

1042. తూకమేస్తూనే ఉన్నా...

కాలమనే తులాభారంలో,

కొంత పాతదనాన్ని..మరికొంత కొత్తదనాన్ని..!!

 

1043. అరమరికలు ఎరుగనివి...

అదుపాజ్ఞలు తెలియనివి,

బాల్యంలోని...అమాయకస్నేహాలు...అలువని ఆటపాటలు..!!

 

1044. మీటిపోతూనే ఉంటుంది...

ఋతురాగాల శృతిలయలను,

కాలపు విపంచి ...కమనీయ,కల్లోలరాగాలతో..!!

 

1045. ముసురులను వీడదెందుకనో...

వేదనల ఉరుములతోనో,

కన్నీటి కుంభవృష్టితోనో...అల్లకల్లోలమైపోయే మదిమేఘం...!!

 

1046. పచ్చబొట్లుగా మిగిలిపోతున్నాయి...

నేను భంగపడ్డ ప్రతిసారీ,

మనసుపై నువ్వు ముద్రించిన గాయాల అద్దకాలు..!!

 

1047. మాటల సడి మూగబోయింది ...

చెలిమి ద్వారం మూసుకుపోగానే,

గిల్లికజ్జాల సందడిని ...నువ్వు ఆపేసిపోగానే..!!

 

1048. ఇంత ఆహ్లాదం దేనికో...

మైమరచిపోయే మనస్సుకు,

పదారుప్రాయపు పొట్లం విప్పగానే..!!

 

1049. నీ తలపే పరిమళిస్తోంది...

నయనవనమంతా,

ముకుళించిన కలల చివురాకులతో..!!

 

1050. నిను హృదయానమోస్తూనే ఉన్నా...

నీ మమతకి నా మనసునొదిలి,

మనసైన వాడివనే..!!

 

1051. తప్పదులే మరి...

నను నేను కోల్పోవడానికి సిద్ధపడడం,

నిన్నే కావాలని కోరుకున్నాకా...!!

 

1052. ప్రతిభ ఉంటే తప్పదు...

ఈర్ష్యాద్వేషాల పోట్లు,

కాయలున్న చెట్టుకేగా రాళ్ళ దెబ్బలు..!!

 

1053. జీవితమంటే...

దొంగాటలను ఆడడమేగా,

చీకటి వెలుగుల ముసుగులో...!!

 

1054. పెదవి దాటిన మాట...

తుపాకీని వీడిన తూటా,

రెండూ ప్రమాదకరాలేగా మనిషి మనుగడకు..!!

 

1055. జ్ఞాపికలు దేనికి...

ఆత్మీయమైన...చిరు స్పందన చాలదా,

కవులకు ప్రోత్సాహం...ఉత్సాహం నింపేందుకు...!!

 

1056. తప్పు చేసి...

దిద్దుకో(కుంటే)నంటే ఎట్లా ,

తప్పునే ఒప్పని సరిపెట్టుకుంటూ...!!

 

1057. కుసుమ పరాగం...

వలపుతీవెలతో అల్లుకుంటూ,

తన్మయమైపోతుంటుంది...తుమ్మెద ఝుంకారాలతో..!!

 

1958. మేఘాల కాన్వాస్ పై...

రమణీయ చిత్రమే,

చినుకు ముత్యాల మెరుపు తళుకుల సోయగం..!!

 

1059. ఎంత సంబరమో...

కొమ్మ ఊయలలో,

జంపాలలూగే...పిల్ల తెమ్మెరకు..!!

 

1060. ఏ గాలికీ ఆరనిదే...

నీలాకాశంలో వెలిగే,

ఆ వెన్నెల (జాబిలి)దీపం..!!

 

1061. ఎగిరిపోక తప్పదు...

గుండె గూటిలోని...జీవ చిలక,

మనమెంత ప్రేమగా పెంచుకున్నా...!!

 

1062. ప్రేమంటే...

ఎందరికో ఒక వేడుక,

కొందరికి మాత్రం ....జీవితానికే సార్ధకత...!!

 

1063. అభిమానానికీ తప్పడం లేదు...

ఆటుపోటుల గాట్లు,

ఎక్కువైతే చులకన...తక్కువైతే నిరసనలతో...!!

 

1064. అనురాగాన్ని పెంచుకోకు...

నిర్లిప్తతనే మిగులుస్తుంది,

నిను నువు కోల్పోయే అంతగా...!!

 

1065. మనసు మూగదే...

మాటలు రానిది కదాయని,

ప్రేమ తెలియదని వెలివేస్తే ఎలా..!!

 

1066. మట్టిగాజుల సరిగమలు...మెట్టెల సవ్వడులు ...

నుదుటన దిద్దిన సింధూరాలు,

సుమంగళిగా దీవిస్తూ...ఆలికి పెద్దలిచ్చిన ఆశీర్వాదాలు...!!

 

1067. మనసు మళ్ళిపోతోంది....పసితనపు తిరునాళ్ళకు ...

చిట్టి చేతులకు తొడిగిన రంగురంగుల గాజులు,

మురిపించే మువ్వలై,  మదిని తాకగానే...!!

 

1068. అమ్మ చేతి గాజుల రవళులు....

ఆత్మీయంగా హత్తుకుంటున్నాయి,

జాబిల్ని చూపి గోరుముద్దలు పెట్టిన రోజుల్ని..!!

 

1069. పలకరిస్తోంది....

నీలి మేఘం,

విరుల వానలను కురిపిస్తూ...!!

 

1070. వాన చినుకులు...

నింగీ నేలలకు,

అనుబంధాల నిచ్చెనను వేస్తూ...!!

 

1071. జీవించడం నేర్చుకో ...

నటనలలోనే  జీవిస్తూ, జీవితంలో నటిస్తూ,

మనుగడ కష్టమే మరి...ప్రేమ విలువ తెలియని లోకంలో..!!

 

1072. ఉరి తీస్తున్నా ...

కలల విరులను,

మది కోవెలలో మూర్తికి...హారంగా వేద్దామనే..!!

 

1073. పదాలు కొన్నే అయినా...

అల్లుకుపోయే అర్ధాలెన్నో, 

వేవేల భావాలుగా..!

 

1074. జీవితపాఠశాలలో చేరిపోయాను...

రోజుకో పాఠం నేర్చుకుందామనే,

నను నేను సరిదిద్దుకునేందుకై...!!

 

1075. ఓడితేనేగా తెలిసేది...

గెలుపు విలువ ఏమిటో,

విజయ సాధన కోసం పడే తపనలలో..!!

 

1076. ఎన్ని స్మృతులను తడుముతుందో ...

నిశ్శబ్ధంగానే మదిని మీటుతూ,

నీ లేఖలోని ప్రతి అక్షరం...!!

 

1077. మనోగగనంలో ఇంద్రధనస్సు వెల్లివిరుస్తోంది...

నీ పిలుపుల వర్ణాలను నింపుకుంటూ,

దూరాన ఉన్నా...మనస్సుకు నిన్ను దగ్గరగా చేరుస్తూ..!!

 

1078. ఎంతసేపు నిలుస్తుందిలే...

నీటిరాతల ఆనందం,

కూలిపోయే పేకమేడల సంబరమేగా..!!

 

1079. అదిమిపెట్టుకుంటూనే ఉన్నా...

కన్నీటి సవ్వళ్ళను,

ఎప్పటికైనా...నీ చెవులను తాకుతాయనే...!!

 

1080. ఏ గురువు దగ్గర శిక్షణ పొందిందో...

కొమ్మలంచున తాళమేస్తూ,

గీతమాలపిస్తోంది...శృతిలయలను తప్పని కూనలమ్మ..!!

 

1081. ఊహల్ని ఊరడిస్తూ...

ఏ కావడి మోస్తుందో,

మనసు బరువును...!!

 

1082. వెన్నెల తీరంలో జలకమాడుతూ...

మెరుపు నవ్వులను రువ్వుతున్నాయి,

గగనసీమలో విహరించే తారాకన్నియలు..!!

 

1083. అలవాటేలే ...

మనసెంతగా ఛిద్రమౌతున్నా,

గాయాలకు దేహాన్ని...వేదనలకు హృదయాన్నిఅర్పించడం...!!

 

1084. ప్రవహిస్తూనే ఉంటాయి జ్ఞాపకాలు...

కనుకొలనుల నుండి పెల్లుబికిపోతూ,

నిర్వేదంగానో...నిస్సహాయతగానో ఎగసిపడుతూ..!!

 

1085. అత్తరులై అద్దుకుంటున్నాయి...

మదిలో పరిమళిస్తున్న స్మృతులన్నీ,

అనుభూతుల చివురులను తొడుగుతూ...!!

 

1086. అలజడుల అలలు ఎగసిపడుతున్నాయి...

మదికొలనులోకి నువ్విసిరేసిన,

మాటలరాళ్ళు...అల్లకల్లోలాన్ని సృష్టిస్తుంటే..!!

 

1087. ఏ గొడుగును అడ్డుపెట్టుకోవాలో...

నీకై వర్షించే కన్నీటి వానలను కాచుకోడానికి,

మదిమేఘం పొగిలి పొగిలి ఏడుస్తుంటే..!!

 

1088. దిగులును కురిపించి పోతున్నాయి...

మది మబ్బుల మాటున వర్షించే,

నీ స్మృతుల వడగండ్లు..!!

 

1089. చేతులడ్డుపెడుతూనే ఉంటుంది...

ఆకాశవీధిలో తారాదీపాన్ని,

సుడిగాలికి సైతం ఆరనీక....నిశీధి సుందరి..!!

 

1090. గతానికి అవసరం లేదు...

వర్తమానం పట్టించుకోదు,

మరి...భవిష్యత్తు గోడును వినేదెవరో..!!

 

1091. నిన్నలలోనే మిగిలిపోతే ఎలా...

కాలం మనకు నేటిని పరిచయిస్తోందిగా,

రేపటిపై ఆశలను పెంచుకోమంటూ...!!

 

1092. శ్వాసించాలనే ఉంది...

క్షణమైనా మనస్పూర్తిగా భాషిస్తూ,

కనుల భాష్యాలను మదిమౌనాలకు పరిచయిస్తూ...!!

 

1093. పుస్తకాలకే అంకితమైపోతున్నా...

పురాణేతిహాసాలను చదువుకుంటూ,

నీ మనోగ్రంధాన్ని అర్ధంచేసుకుందామనే ..!!

 

1094. సాహిత్యనిధి దొరికింది...

కవన క్షేత్రంలో,

భావసేద్యం చేస్తుంటే..!!

 

1095. కవితాహృదయాన్ని తడుముతోంది...

కలమే నయనమౌతూ,

మూసిన కనురెప్పలపై కావ్యాలేవో అల్లేస్తూ...!!

 

1096. కనురెప్పల అధరాలలో బందీలౌతూ...

నయనసౌధంలో దాగిపోతున్నాయి,

నే కన్న కలలన్నీ ..!!

 

1097. పయనించాలనే ఉంది...

మానవత్వపు రహదారిపై,

మహనీయుల గమ్యస్థానాన్ని చేరేందుకై ..!!

 

1098. జ్ఞానవస్త్రాలను చుట్టుకుంటున్నా...

అజ్ఞానపు నగ్నత్వాన్ని కప్పుకుంటూ,

నేనూ...మేధావినేనని నిరూపించుకోవాలనే..!!

 

1099. గుండెలో గూడు కట్టుకున్న భావాలెన్నో ...

వర్షించడానికి సిద్దంగా,

కంటి మబ్బులో చినుకు ప్రవాహాలైపోతూ...!!

 

1100. ఏ అభిరుచి కలిపిందో...

మన ఇరువురి హృదయాలను,

మరణంలోనూ విడదీయలేని బంధమై నిలిచేలా..!!

 

1101. గుండె గాయాలన్నీ...

గొంతుదాటని గేయాలౌతున్నాయి,

ఆగని మూగరోదనలకు...ఆనవాళ్ళుగా..!!

 

1102. జంటపడుతూనే ఉన్నా....

ఒంటరితనంతో,

ఊహలతోనే ఊసులాడుతూ..!!

 

1103. పరామర్శిస్తూనే ఉంటాను...

అపురూపంగా నేను దాచుకున్న,

బాల్యపు పుటల్లోని...నెమలీకల నెయ్యాలనెపుడూ...!!

 

1104. మలుచుకుంటున్నా ...

కవితగానో...కన్నీరుగానో,

ఎదను కుదిపేసే కొన్ని జ్ఞాపకాల గా(గే)యాలను..!!

 

1105. మనసు మాటలను దాచుకుంటోంది...

ఎందుకనో,

నా ప్రాణమైన నీకు...వీడ్కోలు చెప్పాలంటే కష్టమే కదూ..!!

 

1106. తెలిమేఘాలై తేలిపోతున్నాయి,

కన్నీటి వర్షం కురిసిపోగానే,

మనోగగనంలో కరిమబ్బులు..!!

 

1107. కళ్ళతోనే ఏరుకుంటున్నా...

అక్షరాలలో దాచుకున్న అనుభూతులను,

మన చెలిమి పేజీలను తెరుచుకుంటూ..!!

 

1108. సహస్రనామార్చనలే చేస్తున్నా...

హృదయకుసుమాన్ని అర్పిస్తూ,

మనోమందిరంలో కొలువైయున్న మనోహరునికై...!!

 

1109. చినుకుపూలతో అర్చనలు చేస్తోంది...

తరతమ భేదమెరుగని వానతాన...

పేద గరికలను సైతం, ఆర్తిగా అభిషేకిస్త...!!

 

1110. క్రొత్త బాణీలేవో కూర్చుకుంటున్నాయి ...

విప్పుకుంటున్న పసి రేకుల స్వరాలతో,

కొమ్మ కొమ్మనా నవ్వుల గమకాలతో...తురాయిలు..!!

 

1111. ఎంత దిగులును గుండెకు అద్దుకుందో...

తూరుపు కన్నియ చెక్కిలి కమిలి పోయింది,

అరుణవర్ణపు వేకువ పొద్దులో..!!

 

1112. తెగ సింగారించుకుంటోంది...

కొలను కాంత,

వెన్నెల స్వర్ణకారుడు మలిచిన...కలువాభరణాలతో...!!

 

1113. ఆరితేరిపోతున్నా...

అనుక్షణం నటించడంలో,

జీవించడాన్ని మరిచిపోతూ..!!

 

1114. బంధాలు, అనుబంధాలు...

రాతలకే పరిమితమైపోతున్నాయి ,

మమకారపు విలువలను మంటకలిపేస్తూ..!!

 

1115. ఆర్తిగా హత్తుకుంటోంది...

నా నిశ్శబ్దాన్ని చీల్చేస్తూ,

నీదైన ...ఓ తీయని జ్ఞాపకం...!!

 

1116. మది ప్రశాంతతను మరిచింది...

నీ తలుపులేవో,

రణగొణ ధ్వనులతో ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేస్తుంటే..!!

 

1117. ఊపిరి రాగాల్ని మీటుతున్నా...

నీ శ్వాశలో లీనమౌతూ,

గాంధర్వమై ఒదిగేందుకై..!!

1118. వెదుకుతూనే ఉన్నా...

వియోగానికి మించిన భారం,

విరహానికి మించిన శూన్యం(సౌఖ్యం) ఉన్నాయేమోనని..!!

 

1119. నను వీడిపోలేవులే...

నా నీడగా, నా శ్వాసగా ఒదిగిపోయాక,

మనస్సు పొరలలో మమతవై దాగుండిపోయాక..!!

 

1120. వేచి చూస్తున్నా ...

మనిషి జాడలకై,

పలకరింపులే కరువైన యాంత్రిక జీవనంలో..!!

 

1121. మౌనిగా మారుతున్నా...

నీ ధ్యానంలోనో...పరధ్యానంలోనో,

నిశ్శబ్దాన్ని పూరించుకుంటూ...ఒంటరితనాన్ని ఆశ్రయిస్తూ..!!

 

1122. స్వరార్చనలను చేస్తూనే ఉంటుంది...

చైత్ర వీణియలను మీటుతూ...కోకిలమ్మ,

ఋతురాగాలనాలపించే ఆమనితో శృతి కలుపుతూ..!!

 

1123. అనుభూతుల తుషారసుమాలు...

మదికొమ్మన విరిసి వర్షిస్తున్నాయి,

ప్రేమలోని చల్లదనానికి తామే చిహ్నమంటూ...!!

 

1124. అంతం తెలియనిదే ఘనచరిత....

నిన్నల్లో మరణిస్తూ,

నేడులో మరల మరల జనియిస్తూ...!!

 

1125. బాధలకు బరితెగింపు ఎక్కువే...

కంటి సరిహద్దులను దాటిపోతూ,

చెక్కిళ్ళపై వెక్కిళ్ళ ప్రవాహమైపోతూ...!!

 

1126. ఒడిసిపడుతున్నా...

అనుభూతులుగా,

కాలపుకొమ్మల నుండి రాలే క్షణాలకుసుమాలను...!!

 

1127. కళ్ళు చిప్పిల్లుతున్నాయి...

చెదిరిన జ్ఞాపకాలను,

తడబడుతూ...ఆర్తిగా ఏరుకుంటుంటే..!!

 

1128. కనుచెలమలు నిండిపోతున్నాయి ....

గల గల గౌతమిలా సాగే నవ్వుల ప్రవాహాలు,

మౌన మందాకినిలై మూగబోతుంటే...!!

 

1129. క్రొత్తగా పరిచయమౌతోంది...

మనసుకు తెలియని మౌనమేదో,

నవ్వులన్నీ జ్ఞాపకాలలో చేరిపోగానే...!!

 

1130. కనుల కాగితంపై చిత్రిస్తున్నా....

కన్నీటి చిత్రాలెన్నో,

నాకై నువ్వు చిందించిన కన్నీటి భరోసాతోనే...!!

 

1131. స్మృతుల తలుపులను తెరుస్తున్నాను...

నిను తలిచిన ప్రతిసారీ,

నీ పలుకుల తీయదనాన్ని ...వెచ్చగా అనుభవిస్తూ...!!

 

1132. ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో ...

నీకై చూసే ఎదురుచూపులో,

మధురక్షణాలెన్నింటికో వీడ్కోలును పలుకుతూ..!!

 

1133. మది సంద్రం ఉప్పొంగిపోతోంది...

కంటితీరాన్ని దాటి ప్రవహిస్తూ,

చెదిరిన జ్ఞాపకాల గవ్వల్ని ఏరుకుంటుంటే...!!

 

1134. చిలిపి అలుకెంత బావుందో...

ప్రేమగా నువ్వు అనునయ లేపనాలను పూస్తుంటే,

నాకంటూ ఆరాటపడే...నువ్వున్నావనే తృప్తిని మిగులుస్తూ..!!

 

1135. కన్నీళ్ళకు కనికరమే తెలియదు...

చెంపలపై వరదలైపోతూ,

కంటి సరిహద్దులు దాటి...సంతోషాలకు ఆనకట్ట వేసేస్తూ..!!

 

1136. అలసిపోతోంది అంతరంగం...

నీ ఎదురుచూపులోనే అ(సొ)లసిపోతూ,

కనుల కొలను నుండి కన్నీటి క్షణాలు జారిపోతుంటే..!!

 

1137. గతమే బావుంది...

నువ్వు లేని వర్తమానం కంటే,

స్మృతుల్ని మిగులుస్తూనో...ఆనందాన్ని పంచుతూనో..!!

1138. తనివి తీరడమే లేదు...

సంతోషాల జడిలో,

ఎంతగా తడిచి ముద్దైపోతున్నా...!!

 

1139. పసినవ్వులే గుర్తొస్తున్నాయి...

గగనంలో హరివిల్లు మెరిసినపుడూ,

భువనంలో చైత్రం విరిసినపుడూ కూడా...!!

 

1140. నువ్వూ - నేనేగా...

అందమైన భావాలకు,

సజీవ రూపాలమై మురిపిస్తూ...అనుభూతులెన్నో అద్దేస్తూ..!!

 

1141. ఎన్ని ఊసులను దాచిందో ...

పిచ్చి మనసు...ఏమేమో చెప్పాలని ఆరాటపడుతూ,

భాషలెన్ని నేర్చినా...మౌన భాషనే ఆశ్రయిస్తూ...!!

 

1142. ఎన్ని మౌనరాగాలో...

కనులు పలికించే భావాలలో,

పెదవులు చిందించే లాస్యాలలో....ఎద రొదల నర్తనంతో..!!

 

1143. నీలవేణి...

మంచు వలువలను...వయారంగా జారవిడుస్తూ,

నీలి కురులనారబోసుకుంటోంది...తొలి కిరణాలతో..!!

 

1144. జాగారం చేస్తూనే ఉన్నా ...

నిదురరాని చలిరాత్రిలో,

నీ వెచ్చని ఊసుల నిట్టూర్పులతో ..!!

 

1145. మిలమిల్లాడుతున్నాయి  ...

తడారని అక్షరాలై ,

నే రాసుకున్న ప్రేమలేఖలోని భాష్యాలన్నీ...!!

 

1146. ప్రవహిస్తూనే ఉంటుంది కాలం...

ఎగసిపడే క్షణాల అలలతో,

జీవన తీరాలను తాకుతూ..!!

 

1147. పయనిస్తున్నా...

నిన్నటి నుండి నేటిలోకి,

స్వప్నసౌధంలో విహరిస్తూ..!!

 

1148. అలుపెరుగని శ్రామికురాలే...

పుడమి తల్లి,

పచ్చచీర నేతకై...హరిత పోగులను పోగేసుకుంటూ..!!

 

1149. ఎంత భరోసానో...

దిగులెరుగని..తరువులకు,

మోడులైనా...ఆమనిలో పచ్చగా చివురిస్తామని..!!

 

1150. ఎవరు తురిమారో ...

గగన రాణి సిగలో,

ఆ జాబిలమ్మను...వెన్నెల పూబంతిగా..!!

 

1151. గాలి పాడే గాంధారాలకు...

పల్లవించే పత్రమువ్వల సవ్వడితో,

పసి(డి)రేకులను విచ్చుకుంటోంది..చిన్నారి పూమొగ్గ..!!

 

1152. మానసవనంలో వెదజల్లుతున్నాయి...

అనుభవాల నెత్తావులు,

అనుభూతుల మరందాలను నింపు(ఒంపు)కుంటూ..!!

 

1153. అట్టడుగుపొరల్లోకి జారిపోతూ...

ఆత్మీయతానురాగాలు,

ఆకాశ హర్య్మాలౌతూ...నవ్యజీవనాలు ..!!

 

1154. క్రొత్త బాణీలను కడుతూనే ఉంటుంది...

ఋతువుకో గీతాన్ని స్వరపరుస్తూ,

వసంత రాగాలనాలపించే ప్రకృతి కాంత..!!

 

1155. దిగుళ్ళ నెగళ్ళు ...

సెగలు రేపి ఎదను కాల్చుతూ,

మిగుల్చుతూనే ఉంటాయి...నిర్వేదాన్నో, నిస్తేజాన్నో..!!

 

1156. మోస్తూనే ఉన్నా ...

ఊరడించే ఊహల్ని,

మత్తు వీడని ఓ గమ్మత్తులో...!!

 

1157. చిక్కబడుతున్న గురుతులెన్నో...

మెలితిరిగే జ్ఞాపకాలలో,

వ్యాకులపాటుల అలజడులతో ...మనసును అల్లాడిస్తూ..!!

 

1158. రేకులను విప్పుతున్నాయి...

మది కొలనులో సుమిస్తూ,

నిర్మలమైన భావాల కలువమొగ్గలు..!!

 

1159. తట్టి లేపుతోంది...

తన తాలూకు జ్ఞాపకమేదో,

తెప్పరిల్లిన గడియలలోకి...వాలిపోయే పొద్దులా...!!

 

1160. మెరిసి, మురిసిపోతున్నాయి...

పెదవులపై నవ్వుల నెలవంకలు,

కలలమ్మ ఒడిలో...ఒదిగొదిగిపోగానే..!!

 

1161. తెరిపిన పడుతోంది...

ముసురేసుకున్న మనసు,

ఆత్మీయతా పలుకుల చినుకులను రాల్చగానే..!!

 

1162. వసంత గీతాలనాలపిస్తూనే ఉంటుంది...

కొమ్మలంచున తాళం వేస్తూ,

శ్రుతిలయలను తప్పని...ప్రౌఢకోయిల..!!

 

1163. ఏ రవివర్మ ఆవహించాడో...

తరువులమ్మల రెమ్మలకు,

చిత్తరువులను దిద్దుతూనే ఉంటాయి...పూల కుంచెలతో..!!

 

1164. మది మేఘం ఒదిలిన గురుతులే...

కంటి చూరులనుండి చినుకులై జారుతూ,

ఆవేదనల వరదలై పొంగిపోతున్నాయి..!!

 

1165. ఒంటరి అభిమన్యుడనే...

ఆశయ పోరాటవలయాల మధ్య చిక్కి,

జీవితపు పద్మవ్యూహంలో బందీనౌతూ..!!

 

1166. తేటికి దాపరికాలే తెలియవు...

ప్రేమ రేణువులను మోసుకొస్తూ,

పూవు పూవుకూ అధర మధువులను పంచుతూ..!!

 

1167. ఆలపిస్తోంది హృదయం...

విరహపు బాణీలనే కట్టుకుంటూ,

నిశ్శబ్దపు వేదికపై ...ప్రేమ రాగాలేవో పలికిస్తూ..!!

 

1168. కేరింతలతో ఆటలాడుతున్నాయి...

తుషార బిందువులు,

చిగురుటాకుల జారుడుబల్లపై అలవోకగా జారుతూ..!!

 

1169. విహరిస్తోంది మది...

స్వేఛ్ఛావిహంగమై,

అనుభూతుల రెక్కలను కట్టుకుంటూ..!!

 

1170. ముసిరే తలపులకేమో...

మూసుకోనంటూ మది తలుపులు,

మారాం చేస్తున్నాయి...గురుతులనేవో పదిలపరుచుకుంటూ..!!

 

1171. వెంపర్లాలాడుతూనే ఉన్నా ....

దుఃఖం, సంతోషమనే వెలుగు నీడలకై,

నే కల్పించుకున్న ...జీవన మాయా ప్రపంచంలో..!!

1172. బాల సూరీడు ....

సింధూరమై మెరిసిపోతూ,

తూరుపు మగువ నుదుటన వెలుగుతాడు...నిత్య సౌభాగ్యమై..!!

 

1173. తొలికిరణాల నులివెచ్చని ముద్దులకేమో...

పొద్దుపొడుపు తెరలమాటున ముగ్ధలౌతూ,

సిగ్గుల దొంతరలెన్నో...విరిసీ విరియని విరికన్నెలకు...!!

 

1174. ప్రకృతి దర్పణంలో భాసిల్లుతోంది...

నలుదిక్కులలో పరావర్తనం చెందుతూ,

తూర్పు కనుల నుండి ప్రసరించే ...గోరువెచ్చని కాంతిపుంజం..!!

 

1175. సశేషం లేనిదే ...

కదిలిపోయే కాల చరిత్ర,

తీపి, చేదు గురుతులను పదిలంగా పొదువుకుంటూ...!!

 

1176. శోకశాస్త్రాలు...వేదనల వేదాంతాలతో ...

కష్టసుఖాల కలబోతేగాని,

షడ్రుచుల విస్తరి కాలేని...జీవితమంటే..!!

 

1177. చిరునవ్వులను పులుముకుంటూ కొందరు...

అవసరానికో నవ్వును అతికించుకుంటూ మరికొందరు,

కష్టమే సుమా...నవ్వుల నటనల రహస్యాల్ని ఛేదించడం..!!

 

1178. పత్రాల కనురెప్పల నుంచి...

బొట్లు బొట్లుగా జారుతూ,

హిమకణాలదెంత...సొగసరితనమో..!!

 

1179. లేఖినిని ఆవిష్కరించిందెవరో ....

కొనగోటి కొసలు మీటగానే,

అక్షరాల కూర్పులెన్నో...అందమైన ముత్యాల సరుల్లా...!!

 

1180. కొలవడం అసాధ్యమే కదూ...

నేత్రాల లోతును,

సముద్రమంత దుఃఖాన్నెలా నిక్షిప్త పరుచుకుంటాయో మరి...!!

 

1181. ఒంటరికొమ్మ...

రాలిపోతున్న పండుటాకులకు,

ఆనవాలుగానో...సజీవ సాక్ష్యంగానో మిగిలిపోతూ...!!

 

1182. జాగరణ తప్పడం లేదు...

నీ తలపులన్నీ దాడికి దిగుతుంటే,

కన్నుల్లో సింధూరాలను పూయిస్తూ...!!

 

1183. మౌన స్వరమాలపిస్తోంది...

మానస వీణియ మురిపెముతో,

భూపాలమై నువ్వు మీటగానే..!!

 

1184. ఎద కనుమలలో ప్రతిధ్వనిస్తోంది...

నువ్వు ఆలపించే వలపు గీతం,

మైమరుపుల శృతులను సవరించుకుంటూ...!!

 

1185. లయమౌతోంది హృదయం...

అనునయాలనే హత్తుకుంటూ,

మమతల కోవెలలో కొలువుదీరుతూ..!!

 

1186. మరో వసంతమై వేచి ఉంటా...

మత్త కోకిలవై వస్తానంటే,

మరుల చివురులను తొడుగుతూ..!!

 

1187. సరాగాల సయ్యాటలే...

అనురాగాల మేళవింపులో,

తీరని మోహాలేవో మోహరిస్తుంటే..!!

 

1188. కొమ్మకొమ్మలను పలుకరిస్తూ...

మొగ్గలు తొడుగుతోంది,

అనురాగ వసంతం...ప్రియ నెత్తావులతో..!!

 

1189. మొహనరాగమాలపిస్తోంది...

మది మురిపించే మువ్వలై మ్రోగుతూ,

ప్రేమ స్వరాలేవో మదిని మీటుతుంటే..!!

 

1190. తేటివై గ్రోలుతావు...

సుమ అధరపు మరందాలను,

కొంటె వలపుల జుంటు తేనియలతో..!!

 

1191. ప్రేమ అలలతో ఎగసిపడే...

వలపు తరగల గోదారినే,

తన మనస్సు తీరాన్ని తాకి మురిసిపోతూ..!!

 

1192. విరించి విరచితమే...

కలల కవనం,

మది విపంచి మీటిన...హృదయ స'రాగం..!!

 

1193. వెన్నెలనౌకనై విహరిస్తా...

తలపుల అలలపై,

నీ చూపుల చుక్కానితో ...ప్రేమద్వీపానికి పయనమౌతూ..!!

 

1194. ప్రవహించే నదులెన్నో...

కన్నీటి గాధలలో,

కలతల వరదలతో ముంచెత్తుతూ..!!

1195. క్షణాల అలలు...

కాలసాగరాన ఎగసి పడుతూ,

హృదిలో ఆవిరౌతూనో...చెక్కిళ్ళని తడారనివ్వని కన్నీళ్లతోనో..!!

 

1196. నడిచిపోవాలనే ప్రయత్నిస్తున్నా ....

జ్రాగర్తల వారధిపై ,

జీవితానికక్కరకొచ్చే వాటిని నేర్వక తప్పదనే..!!

 

1197. ఎలా తెలుస్తుంది ....

నారు పోసి, నీరు పోసి తమను పెంచినవారెవరో,

నీడనివ్వడం మాత్రమే తెలిసిన తరువులకు..!!

 

1198. వదిలించుకోవడం కష్టమే ...

గతవర్తమానాల మధ్యన చిక్కుకుపోయే,

జీవన మాయాజాలాన్ని ..!!

 

1199. వెంటాడుతూనే ఉంటాయి...

ఆద్యంతం ఎరుగని జ్ఞాపకాలు,

ఏకాంతంలోనూ...ప్రశాంతతకు చోటీయక..!!

 

1200. కనులలోనే ఆలింగనం చేస్తున్నా...

నీకై కన్న తీయని స్వప్నాలను,

పొరపాటున కూడా పరుగులు తీస్తూ పారిపోకూదడనే..!!

 

1201. మనోవనమంతా వెదజల్లుతున్నాయి...

ఎద పొదలో భద్రంగా దాచుకున్న,

నీ జ్ఞాపకసుమాల నెత్తావుల్ని..!!

 

1202. కూలిపోతున్నాయి...

ఆశయ సౌధాలు,

బంధమనే..బాధ్యతల చట్రంలో ఇరుక్కుపోతూ..!!

 

1203. మూసిన కనుల లోగిలిలో...

నీ కలల అడుగుల గుర్తులెన్నో,

మన ప్రేమలోకానికి ఆనవాళ్ళును తెలుపుతూ..!!

 

1204. కన్నీటి కాపడం పెడుతున్నా...

ఎదలో లోతుగా చెక్కుకున్న భావాలేవో చెదిరిపోతుంటే,

మసకబారిపోతున్న కనులతో..!!

 

1205. కొన్ని ద్వేషాలు...

హృదిలో దూరాలను,

మరింత పెంచుతూ...మోయలేని భారాలై మిగులుతూ..!!

 

1206. కొలువై ఉంటా...

ఎద కోవెలలో దేవేరినై,

ప్రేమ పూజారివి నీవై ...కొలుస్తానంటే..!!

 

1207. మనోగవాక్షాలను తెరిచి ఉంచా...

తలపుల తో'రణాలను కట్టుకుంటూ,

మదివాకిట కలల రంగవల్లులనే దిద్దుకుంటూ..!!

 

1208. ప్రకృతినౌతున్నా...

నాలో నేనే లయమౌతూ,

ఆర్తిగా సృజించబడుతూ..!!

 

1209. నేర్చుకుంటున్నా...

మరిన్ని నియమాలను,

అలవరుచుకుందామనే, నిలకడగా ఉండడమెలాగో..!!

 

1210. సమిధను అవ్వాలనే ఉంది...

బ్రతుకు యాగంలో,

నీకై ..నను నేను అర్పించుకుంటూ...!!

 

1211. ప్రవాసం...

యాంత్రిక వనాలలో విహరిస్తూ,

ముడిపడిన స్మృతుల చిట్టాలను విప్పుకుంటూ..!!

 

1212. ఆనందం పరిమళిస్తోంది ...

సిరి'గంధాలను విరజిమ్ముతూ,

మనస్సుకు పట్టిన చందనపు తావిలా..!!

 

1213. నిశిరేయిలో తారలా వెలుగొందుతోంది...

తడారని జ్ఞాపకమొకటి,

నా కలలకు వర్ణాలనద్దుకుంటూ..!!

 

1214. నిట్టూర్పుల వశమైపోతున్నాయి...

నా తలపులన్నీ,

నువ్వు ఎడబాటు కొరడాను ఝుళిపిస్తుంటే..!!

 

1215. కరిగిపోక తప్పదులే...

కలవరపరిచే కలతలన్నీ,

లాలనల సముదాయింపులతో..!!

 

1216. ఊరుతూనే ఉంటాయి...

మరువలేని మాగాయి ఊటలా,

చిన్ననాటి స్మృతులు...గతంలోకే పరుగులు తీయిస్తూ..!!

 

1217. కదిలిపోతూనే ఉంది కాలం...

దూరాలను రగిల్చే,

తలపులను మోసుకుపోతూ..!!

 

1218. కల్తీ తెలియనివే...

కష్టం వెనుక జారిన స్వేదాలు,

నిజాయితీగా కార్చిన కన్నీళ్ళల్లే..!!

 

1219. అద్దకం వేయాలనే ఉంది...

కనుల వస్త్రాలకు,

కాటుక మరకలతో...కన్నీటికి కరిగిపోనంతగా...!!

 

1220. విప్పుకుంటున్నా...

జ్ఞాపకాల మూటల్ని,

చిన్నమాటేదో తలంపుకు రాగానే..!!

 

1221. మది ఆర్తిని తీర్చుతున్నాయి...

తొలకరులై కురిసే,

నా ఊహల జల్లులు..!!

 

1222. నీ కుంకుమనే దిద్దుకుంటా...

సౌభాగ్యమై వరమందిస్తే,

నా నిను పొందేందుకై...కోటి జన్మలైనా వేచిచూస్తూ..!!

 

1223. కన్నులలో విరబూస్తున్నాయి...

కలల హరివిల్లులెన్నో,

గతం తడిమే నులి వెచ్చని ఊసులతో..!!

 

1224. అనుబంధపు వారధులను నిర్మిస్తున్నా...

గతజన్మ బంధమై మిగిలిన నీకై,

సప్త జన్మబంధాల్ని ముడేసుకుంటూ..!!

 

1225. వెదుకుతూనే ఉన్నా...

నీ మౌనం వెనుక దాగిన భాష్యాలకు,

అర్ధం ఏమిటో.. నీ కన్నుల కాంతుల్లోనే..!!

 

1226. ఏడడుగులతో జతపడుతున్నా...

మూడు ముళ్ళ బంధంతో ముడేసుకుంటూ,

నూరేళ్ళ పంటను పండించుకుందామనే..!!

 

1227. వెలిగిస్తున్నా...

అనురాగ దీపాన్ని,

అమ్మదనపు కమ్మదనాల తైలంతో..!!

 

1228. "సిరి"మువ్వలతో నర్తిస్తున్నాయి...

మోహనాల రవళులు,

ప్రేమపారాణిని పూసుకున్న పాదాలనత్తుకుంటూ..!!

 

1229. వెన్నెల వాయనమిస్తా...

తారకను నేనై,

మది గగనంలో వెలిగే...నా చల్లని రేడుకై ..!!

 

1230. సిగ్గుల తెరలమాటున దాచుకుంటా...

నక్షత్రపు దిష్టిని తీయిస్తూ,

చెక్కిలిపై కెంపుగ మెరిసే...మదినేలే మన్మధుడ్ని..!!

 

1231. వలపుల జాజరలే...

జాజుల జావళీ పాడే వేళ...

మెరిసిపోతా నీ కన్నుల మెరిసే కలగా...!!

 

1232. పున్నాగతోటలో వేచి ఉంటా...

గాలి పాడే సన్నాయితో శృతి కలుపుతూ,

నీ అధర సుధల మత్తులో మైమరచిపోతూ..!!

 

1233. కనిపెట్టుకోక తప్పదేమో...

విషాదాలను కరిగించేందుకు,

శోకరసాన్ని తలదన్నే...ఒక దశమ రసాన్ని..!!

 

1234. ఆశలు చివురించే కాలం కాబోలు...

మది వృక్షం శాఖలుగా విచ్చుకుంటోంది,

నమ్మకపు వేళ్ళను కూడదీసుకుంటూ...!!

 

1235. అలల అడుగులతో పరుగులు తీస్తూ...

నావకు ఈతను నేర్పుతోంది...నది,

నురుగుల తరగలతో...తీయని ఊసులేవో చెపుతూ..!!

 

1236. కళ్ళెం వేస్తూనే ఉంటుంది...బాల్యం... 

మనస్సు తురగానికి,

పసితనపు బాట వద్దనే తనను నిలిపేసుకుంటూ...!!

 

1237. ఆకాశమంత ఔదార్యమే...

ఆభరణం ఒకప్పుడు,

గగన్నాన్ని తాకే  సౌధమే ఘనమిప్పుడు..!!

 

1238. బొమ్మా బొరుసులను వేస్తున్నారు...

గగనపు బరిలో చుక్కల ఆటగాళ్ళు,

మబ్బుల చేతిలోని చందమామను..వెండి నాణెంలా మారుస్తూ...!!

 

1239. ఆకు దుప్పట్లను పరుస్తోంది...

శిధిల సోయగాల జ్ఞాపకాలను జారుస్తూ...ప్రకృతి,

మరో వసంతానికి కోలాహలంతో స్వాగతాలను పలికేందుకు...!!

 

1240. ఉరుకులతో పరుగులు తీస్తున్నాయి...

హృదయపు లాకులను తెరవగానే,

కాలువలై, ప్రేమ సవ్వడుల పరవళ్ళతో..అభిమానాలు..!!

 

1241. స్మృతుల పుటలెన్నో...

మన ప్రేమ నిఘంటువులో ,

పేజీలుగా మారిపోతూ..!!

 

1242. జ్ఞాపకమై పలుకరిస్తోంది...

ఒక ఆత్మీయపు స్పర్శ ,

మనసు పొత్తిళ్ళలో ఒదిగిపోతూ..!!

 

1243. పూల తరువు...

విరి జల్లులతో...ధరణి కన్నెకు గొడుగు పడుతూ,

మధుమాసవేళలో కళ్యాణ తిలకమై మెరిసిపోతూ..!!

 

1244. కొంటె గాలి మూగనోము పట్టింది....

వెదురుపొదలో వేణుగానానికి తనువు మరచిందో,

మోదుగ పూల సౌరభాలకు మనసు మురిసిందో మరి...!!

 

1245. విడదీయడం కష్టమే...

ఒంటరిలోకంలో సతమతపెట్టే క్షణాల్ని,

అమాస రాతిరిలో అల్లరి పెట్టే తీయని కలల్ని..!!

 

1246. ఆలపిస్తూనే ఉంటాయి...

లయతప్పని...రాత్రి సంగీతాన్ని,

నగారాలను మ్రోగిస్తూ...గానగంధర్వులంటి కీచురాళ్ళు..!!

 

1247. జీవితమొక వ్యాపారమే...

ఉద్వేగాలను, బంధాలను, ద్వేషాలను, సంఘర్షణలను,

పగటివేషపు లావాదేవీలుగా...పెట్టుబడులుగా పెడుతూ..!!

 

1248. ఉప్పునీటి ప్రవాహం...

ఉప్పెనలై పొంగుతోంది,

కంటిరెప్పమాటున...ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడుతూ..!!

 

1249. కాలి మువ్వలైనా...

జవరాలి గాజుల సవ్వడైనా,

మోహన రాగమే...ప్రియతముని హృదిని మీటుతూ...!!

 

1250. పదే పదే చదువుకుంటున్నా...

గతపు పుటలను తెరుచుకుంటూ,

పసి స్మృతుల అత్తరునద్దే బాల్యపు అంకాన్ని...!!

 

1251. అలుపెరుగక దిద్దుతూనే ఉన్నాయి...

కనుదోయిలో నిలుపుకుంటూ,

కలల వర్ణాలనద్దుకున్న...కమనీయ చిత్రాలెన్నో..!!

 

1252. రెక్కలు తొడుగుతోంది మానసం...

మనసుకునచ్చిన చిరునామాకు,

ప్రేమలేఖలను మోసుకెళ్ళాలనే పరవశంతో..!!

 

1253. చిట్టి బీజానికెంత వినయమో...

కృతజ్ఞతను తెలుపుకుంటుంది,

తన తొలి రెండు ఆకులను చేతులుగా జోడిస్తూ...!!

 

1254. మనసులను అలరిస్తూనే ఉంటాయి...

మౌన గీతాలనాలపిస్తూ...గడ్డిపూలు,

ఆపతరంకాని ఆత్మీయపరిమళాల జాతరలతో..!!

 

1255. ఏ పలకరింపు తడిమిందో...

పరవళ్ళు తొక్కుతోంది మానసం,

అదుపులేని పలవరింతలతో..!!

 

1256. వెన్నెల తాకి విచ్చుకుంటున్నాయి...

కనులకు విందులు చేస్తూ.

కొలను నట్టింట పరిమళించే...కలువ బాలలు..!!

 

1257. చినుకుల చక్కిలిగింతలకేమో...

కులుకు హొయలతో తుళ్ళింతలే,

వయారాలతో సాగిపోయే..సెలయేటి కన్నియకు..!!

 

1258. (వి)చిత్రాలెన్నో...

జీవితనాణాన్ని తిప్పి చూస్తే,

ఆనందనిలయాలతో...శోకాలవిలయాలతో..!!

 

1259. పయనమౌతున్నా...

ఒంటరి లోకానికి,

శిథిలమైన హృదయాన్ని మోసుకుంటూ..!!

 

1260. చెలియలిగట్టు దాటుతున్నాయి...

కలల అలలు,

రెప్పలను తాకిపోతూ..!!

 

1261. శిధిలమైపోతోంది మానసం...

వంచనల అగాధపు లోతుల్లోకి,

నువ్వు తోసేస్తుంటే..!!

 

1262. నాలో నేనే...

నాలోకి నేనే,

స్వప్నాలతోనే రమిస్తూ..!!

 

1263. విషాదఘడియలే అన్నీ...

సంతోషాల చిట్టాను,

విప్పుకున్న ప్రతిసారీ..!!

 

1264. గేయాలై స్రవిస్తున్నాయి...

హృదయానికి నువ్వు చేసిన,

మరుపురాని గాయాలన్నీ..!!

 

1265. మనసంతా నువ్వే...

మన దూరాలెంతగా,

నను వెలివేసిపోతున్నా..!!

 

1266. మరుపురాని మధుర ఘట్టమే...

జీవననాటకంలోని,

మన చెలిమిదృశ్యం..!! 

 

1267. ఓ కన్నీటిముత్యం జారింది...

జ్ఞాపకాల దొంతరలలోని,

మన ప్రేమమడతను విప్పగానే..!!

 

1268. ఎదురుచూస్తూనే ఉంటా...

ఊహలదీవిలో,

చక్రవాకాన్నై..!!

 

1269. నీకు ఏ సెక్షన్ ప్రకారం శిక్ష విధించాలో...

నా మనస్సును,

దొంగిలించిన నేరానికి..!

 

1270. చిలుకుతూనే ఉంటుంది...

మనసు  కవ్వం,

స్మృతుల సాగరాన్ని..!!

 

1271. నిమజ్జనం చేసేసాను...

నీ జ్ఞాపకాలనన్నిటిని,

కన్నీటి గంగలోనే..!!

 

1272. మూటకట్టి విసిరేయాలనుంది...

గాయమైన గతాన్ని,

అనంతమైన శూన్యంలోకి..!!

 

1273. మది తలుపులు తెరుచుకున్నాయి...

చూపులు చెంపను గిచ్చగానే,

చిలిపి సిగ్గుల మొగ్గలతో..!!

 

1274. హృదయభారాన్ని పెంచకు...

నాకు ఇష్టంలేని నువ్వు,

నా మనసులోనే  తిష్టవేస్తూ..!!

 

1275. నీ తలపుల కెరటాలే...

బీటవారిన నా గుండెలో,

తడిని నింపేవి..!!

 

1276. ఏరుకుంటూనే ఉన్నా...

రాలిపడిన క్షణాలను,

గతం మిగిల్చిన కాలంలో..!!

 

1277. కృంగిపోతున్న మనసే నాది...

భారమైపోతున్న,

నీ మోయలేని స్మృతులతో..!!

 

1278. భానుని...

కవోష్ణ చుంబనాలతోనే,

కమలాల పెదవులు విచ్చుకునేది..!!

 

1279. చీలిపోక తప్పదులే...

మనస్సు ఎప్పటికైనా,

నిను ప్రేమించిన నేరానికి..!!

1280. సలపరం పెడుతూనే ఉంటాయి...

కొన్ని పాత జ్ఞాపకాలు,

నిశిరాతిరిలో గుండెల్ని చీల్చేస్తూ..!!

 

1281. ఎంతని ఒడిసి పట్టను...

తామరాకు హృదయంపై జారిపోయే,

నీ ప్రేమ బిందువును..!!

 

1282. కన్నీటి చారికలనే మిగిల్చావుగా...

ఆనందమయమైన జీవితానికి,

విషాదాన్నే పరిచయిస్తూ..!!

 

1283. చెలిమి రాగాలనే…

ఆలపిస్తున్నాయి,

స్నేహ వసంతంలో చివుళ్ళు తిన్న కోయిలలు..!!

 

1284. జీవితకాలం కావాలి...

అరక్షణంలో నువ్వు దించిన,

మాటల ముళ్ళ గాయం మానేందుకు..!!

 

1285. గాయం మానింది...

హృదయంపై చెరగని,

స్మృతుల మచ్చలను మిగులుస్తూ..!!

 

1286. మదికెన్ని పులకింతలో...

సంధ్యా సమీరమై,

తాను  తాకుతుంటే..!!

 

1287. తరలిపోతున్నాయి...

చైత్ర చిత్తరువులు,

ఆమనికోయిల మూగదైపోతుంటే..!!

 

1288. కలగానే  కరిగిపోతూ...

కలసికట్టుగా దాడికి దిగుతున్నాయి,

వీడిపోలేని కొన్ని జ్ఞాపకాలు..!!

 

1289. మరణంలోనూ జీవిస్తున్నా...

నీ ఊహలనే,

ఆయువుగా పోసుకుని..!!

 

1290. నిత్య సమరమే...

ఆశాదీపాలకు,

ఊహల సుడిగాలులకు చిక్కిపోతూ..!!

 

1291. అలుసే నీకు...

వలచి మనసిచ్చిందనేగా,

గేలిచేస్తూనే ఉంటావుగా హృదయాన్నెపుడూ...!!

 

1292. స్పర్శిస్తూనే ఉంటాయి...

అనుక్షణం నీ ఊహలు,

ఎదను తడిమేస్తూ..!!

 

1293. నేను దగ్గరైంది నీకేగా... 

నన్నెందరు హృదయంలో,

పదిలంగా దాచుకుంటున్నా..!!

 

1294. వివర్ణమైపోతున్నాయి...

సుగంధాన్ని కోల్పోతూ,

మనోపుస్తకంలో దాగిన జ్ఞాపకాల పూలు..!!

 

1295. ఎవ్వరు పెకలించేసారో...

మధురోహల పునాదుల్ని ,

మది కోట శిధిలమైపోయేంతగా ..!!

 

1296. వెన్నెలపూల మాలలల్లుతున్నా...

నిర్వేదపు మూలల్లో...

వెలుగుల్ని నింపుకుందామనే..!!

 

1297. ప్రేరేపిస్తున్నాయి ఆశయాలు...

మరుగున పడిపోయిన,

ప్రతిభాపాటవాలను  తట్టిలేపుతూ..!!

 

1298. నేనెంచుకున్న దారిలోనే సాగిపోతా...

ముళ్ళున్నా,

రాళ్ళతో నిండున్నా..!!

 

1299. మిణుకుమంటున్నాయి...

మనోగగనంలో ,

ఒంటరిగానే భావాల తారకలు..!!

 

1300. ఆర్తిగానే  హత్తుకోవాలనుంది...

పసిబిడ్డనై నేను పారాడిన,

నా పల్లె జ్ఞాపకాలన్నింటినీ..!!

ll 28/04/15 ll

© 2013 by Komal Vadday

bottom of page